"दासगणू महाराज" च्या विविध आवृत्यांमधील फरक
संतोष दहिवळ (चर्चा | योगदान) संपादनासाठी शोध संहीता वापरली |
No edit summary |
||
ओळ १: | ओळ १: | ||
'''गणेश दत्तात्रेय सहस्रबुद्धे''' ऊर्फ '''दासगणू महाराज''' ([[इ.स. १८६८|१८६८]] - [[नोव्हेंबर २५]], [[इ.स. १९६२|१९६२]]) हे [[मराठी भाषा|मराठी]] संत, कवी, |
'''गणेश दत्तात्रेय सहस्रबुद्धे''' ऊर्फ '''दासगणू महाराज''' ([[इ.स. १८६८|१८६८]] - [[नोव्हेंबर २५]], [[इ.स. १९६२|१९६२]]) हे [[मराठी भाषा|मराठी]] संत, कवी, कीर्तनकार होते. |
||
===जीवन=== |
===जीवन=== |
||
दास गणू महाराज |
दास गणू महाराज यांनी मोठ्या प्रमाणात केलेल्या संत चरित्रलेखनामुळेत्यांना 'आधुनिक महाराष्ट्राचे महीपती' म्हणून ओळखतात.<ref>{{संकेतस्थळ स्रोत|दुवा= http://mahanews.gov.in/content/articleshow.aspx?id=cktH2tD/Tf4iz7xVMx5Isj3GDI|9AkZqBNJH1MAI6jQfVD7PuRgfWQ== |शीर्षक= दास गणू महाराज: लेखक - डॉ.यू.म.पठाण {{मृत दुवा}} }}</ref> |
||
⚫ | महाराज पोलीसखात्यात नोकरीला होते, तरी त्यांच्या ओढा मात्र परमार्थाकडेच होता. यादरम्यानच त्यांना त्या काळचा कुख्यात गुंड कान्हा भिल्ल याला पकडण्याची जबाबदारी सोपविण्यात आली. जेव्हा त्या गुंडाला ही बातमी कळाली, तेव्हा त्याने महाराजांना जीवे मारण्याचे ठरविले पण महाराज यातून सहीसलामत सुटले. तेव्हापासून त्यांची अशी धारणा झाली की देवानेच आपल्याला वाचविले. मग त्यांनी संपूर्ण जीवन देवाच्या चरणी अर्पण करण्याचे ठरविले. |
||
⚫ | महाराज पोलीसखात्यात नोकरीला होते, तरी त्यांच्या ओढा मात्र परमार्थाकडेच होता. यादरम्यानच त्यांना त्या काळचा कुख्यात गुंड कान्हा भिल्ल याला पकडण्याची जबाबदारी सोपविण्यात आली. जेव्हा त्या गुंडाला ही बातमी कळाली, तेव्हा त्याने महाराजांना जीवे मारण्याचे ठरविले पण महाराज यातून |
||
१९६२ मध्ये दासगणू महाराजांनी पंढरपूर येथे देह ठेवला. |
१९६२ मध्ये दासगणू महाराजांनी पंढरपूर येथे देह ठेवला. |
||
===साईभक्ती=== |
===साईभक्ती=== |
||
दासगणू महाराज [[साईबाबा]] यांचे परमभक्त होते. साईबाबांच्या स्फुर्तीनेच त्यंनी |
दासगणू महाराज [[साईबाबा]] यांचे परमभक्त होते. साईबाबांच्या स्फुर्तीनेच त्यंनी ओवीबद्ध रचना करण्यास सुरुवात केली. त्यांच्या अभंगस्वरुप लेखनात साईबाबांचा उल्लेख सतत येतो. 'गणू म्हणे' ही त्यांची नाममुद्रा. ते साईबाबांनाचा ब्रह्मा-विष्णू-महेशांच्या रूपात पाहत. दासगणू महाराज हेचसाईबाबा संस्थानचे पहिले अध्यक्ष होते. |
||
===लेखन=== |
===लेखन=== |
||
दासगणू महाराजांच्या प्रमुख रचना आहेत : |
दासगणू महाराजांच्या प्रमुख रचना अशा आहेत : |
||
* श्री आऊबाई चरित्र |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
* भक्त लीलामृत |
* भक्त लीलामृत |
||
* भक्तिसारामृत, |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
* साई स्तवनमन्जिरी |
|||
* भाव दीपिका |
* भाव दीपिका |
||
* शंकराचार्य चरित्र |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
* साई स्तवनमंजिरी |
|||
स्फुट रचना : |
स्फुट रचना : |
||
ओळ २३: | ओळ २७: | ||
'''सदगुरुरायानें जला तेल केले दीप उजळील लक्षावधी |
'''सदगुरुरायानें जला तेल केले दीप उजळील लक्षावधी |
||
'''ठेवुनिया दीप उशापायथ्याशीं पहुडे |
'''ठेवुनिया दीप उशापायथ्याशीं पहुडे फळिसी गुरुमूर्ती तू<br /> |
||
⚫ | |||
''''त्यांच्या त्या कृतीचा हाच आहे अर्थ कदा अंधारांत निजूं नये |
|||
⚫ | |||
'''शिवविष्णूब्रह्मारूप बाबा साई भाव दुजा काही मानू नका<br /> |
'''शिवविष्णूब्रह्मारूप बाबा साई भाव दुजा काही मानू नका<br /> |
||
'''सदगुरुरायाच्या पायाची जी धूळ तेंच गंगाजळ शुद्ध माना<br /> |
'''सदगुरुरायाच्या पायाची जी धूळ तेंच गंगाजळ शुद्ध माना<br /> |
||
'''अमृताआगळीं मुखींची वचनें तींच माना मनें गीता जेवीं<br /> |
'''अमृताआगळीं मुखींची वचनें तींच माना मनें गीता जेवीं<br /> |
||
''' |
'''गणू म्हणे बाबा वसंत सोज्ज्वळ भक्तांनो कोकीळ व्हा रे तुम्ही''' |
||
=== [[शिर्डी]] क्षेत्राचा महिमा=== |
=== [[शिर्डी]] क्षेत्राचा महिमा=== |
||
ओळ ३९: | ओळ ४०: | ||
'''ऐहिक सुखाचीं खेळणीं बाहुल्या समूळ फेंकिल्या गुरुरायें<br /> |
'''ऐहिक सुखाचीं खेळणीं बाहुल्या समूळ फेंकिल्या गुरुरायें<br /> |
||
'''कां कीं तयामाजीं किमपि ना अर्थ फसतील व्यर्थ पोरें माझीं<br /> |
'''कां कीं तयामाजीं किमपि ना अर्थ फसतील व्यर्थ पोरें माझीं<br /> |
||
''' |
'''गणू म्हणे पोर पचंब्यासी जातें किरकिरेंच घेतें आवडीनें''' |
||
'''कर्म भक्ती ज्ञान बाजारीं या माल मनीं जो वाटेल तोचि घ्यावा<br /> |
'''कर्म भक्ती ज्ञान बाजारीं या माल मनीं जो वाटेल तोचि घ्यावा<br /> |
||
'''तिघांची किंमत एक आहे जाणा फळहि तिघांना एकचि हो<br /> |
'''तिघांची किंमत एक आहे जाणा फळहि तिघांना एकचि हो<br /> |
||
'''भावरुपी द्रव्य पाहिजे तयासी सांई सदगुरुसी दुजें न लगे<br /> |
'''भावरुपी द्रव्य पाहिजे तयासी सांई सदगुरुसी दुजें न लगे<br /> |
||
''' |
'''गणू म्हणे भाव नाणें जयापाशीं त्यानें बाजाराशीं येथें जावें''' |
||
'''तु माझा आधार मी तुझा आश्रीत होई कृपावंत पांडुरंगा<br /> |
'''तु माझा आधार मी तुझा आश्रीत होई कृपावंत पांडुरंगा<br /> |
||
ओळ ५०: | ओळ ५१: | ||
'''मशी देई स्थळ तू साच कस्तुरी माती मी निर्धारी मला धरणें दुरीं नाही बरे<br /> |
'''मशी देई स्थळ तू साच कस्तुरी माती मी निर्धारी मला धरणें दुरीं नाही बरे<br /> |
||
'''मला धरणें दूरी गणू हा अज्ञान करावे पालन देऊनियां ज्ञान ब्रीदासाठी देऊनिया ज्ञान''' |
'''मला धरणें दूरी गणू हा अज्ञान करावे पालन देऊनियां ज्ञान ब्रीदासाठी देऊनिया ज्ञान''' |
||
==दासगणू महाराजांची अनेक चरित्रे लिहिली गेली आहेत. त्यांओऐकी ही काही :- |
|||
* संतकवी दासगणू महाराज चरित्र (लेखिका - मुग्धा दिवाडकर) |
|||
* संतकवी दासगणू महाराज चरित्र आणि काव्यवचन (लेखक - स्वामी वरदानंद भारती ऊर्फ प्राचार्य अनंत दामोदर. ऊर्फ काकासाहेब आठवले) |
|||
* श्रीदासगणू महाराज (लेखक - रमेश सहस्रबुद्धे) |
|||
==संदर्भ== |
==संदर्भ== |
२१:२६, ५ फेब्रुवारी २०१६ ची आवृत्ती
गणेश दत्तात्रेय सहस्रबुद्धे ऊर्फ दासगणू महाराज (१८६८ - नोव्हेंबर २५, १९६२) हे मराठी संत, कवी, कीर्तनकार होते.
जीवन
दास गणू महाराज यांनी मोठ्या प्रमाणात केलेल्या संत चरित्रलेखनामुळेत्यांना 'आधुनिक महाराष्ट्राचे महीपती' म्हणून ओळखतात.[१]
महाराज पोलीसखात्यात नोकरीला होते, तरी त्यांच्या ओढा मात्र परमार्थाकडेच होता. यादरम्यानच त्यांना त्या काळचा कुख्यात गुंड कान्हा भिल्ल याला पकडण्याची जबाबदारी सोपविण्यात आली. जेव्हा त्या गुंडाला ही बातमी कळाली, तेव्हा त्याने महाराजांना जीवे मारण्याचे ठरविले पण महाराज यातून सहीसलामत सुटले. तेव्हापासून त्यांची अशी धारणा झाली की देवानेच आपल्याला वाचविले. मग त्यांनी संपूर्ण जीवन देवाच्या चरणी अर्पण करण्याचे ठरविले.
१९६२ मध्ये दासगणू महाराजांनी पंढरपूर येथे देह ठेवला.
साईभक्ती
दासगणू महाराज साईबाबा यांचे परमभक्त होते. साईबाबांच्या स्फुर्तीनेच त्यंनी ओवीबद्ध रचना करण्यास सुरुवात केली. त्यांच्या अभंगस्वरुप लेखनात साईबाबांचा उल्लेख सतत येतो. 'गणू म्हणे' ही त्यांची नाममुद्रा. ते साईबाबांनाचा ब्रह्मा-विष्णू-महेशांच्या रूपात पाहत. दासगणू महाराज हेचसाईबाबा संस्थानचे पहिले अध्यक्ष होते.
लेखन
दासगणू महाराजांच्या प्रमुख रचना अशा आहेत :
- श्री आऊबाई चरित्र
- ईशावास्य भावार्थ बोधिनी
- श्री गजानन विजय : या ग्रंथामधे श्री.गजाननमहाराजांचे चरित्र दासगणू महाराज यांनी लिहून ठेवले आहे. हा ग्रंथही महाराष्ट्रात खूप लोकप्रिय आहे.
- भक्त लीलामृत
- भक्तिसारामृत,
- भाव दीपिका
- शंकराचार्य चरित्र
- संत कथामृत
- साई स्तवनमंजिरी
स्फुट रचना :
सदगुरुरायानें जला तेल केले दीप उजळील लक्षावधी
ठेवुनिया दीप उशापायथ्याशीं पहुडे फळिसी गुरुमूर्ती तू
गणू म्हणे माया दुर्धर अंधार ज्ञानदीप थोर म्हणूनी लावा
शिवविष्णूब्रह्मारूप बाबा साई भाव दुजा काही मानू नका
सदगुरुरायाच्या पायाची जी धूळ तेंच गंगाजळ शुद्ध माना
अमृताआगळीं मुखींची वचनें तींच माना मनें गीता जेवीं
गणू म्हणे बाबा वसंत सोज्ज्वळ भक्तांनो कोकीळ व्हा रे तुम्ही
शिर्डी क्षेत्राचा महिमा
शिर्डीक्षेत्र नोहे पचंबा बाजार तेथें दुकानदार परमार्थाचा
ऐहिक सुखाचीं खेळणीं बाहुल्या समूळ फेंकिल्या गुरुरायें
कां कीं तयामाजीं किमपि ना अर्थ फसतील व्यर्थ पोरें माझीं
गणू म्हणे पोर पचंब्यासी जातें किरकिरेंच घेतें आवडीनें
कर्म भक्ती ज्ञान बाजारीं या माल मनीं जो वाटेल तोचि घ्यावा
तिघांची किंमत एक आहे जाणा फळहि तिघांना एकचि हो
भावरुपी द्रव्य पाहिजे तयासी सांई सदगुरुसी दुजें न लगे
गणू म्हणे भाव नाणें जयापाशीं त्यानें बाजाराशीं येथें जावें
तु माझा आधार मी तुझा आश्रीत होई कृपावंत पांडुरंगा
होई कृपावंत तू शुद्ध गौतमी मी एक ओहोळ मशीं देई स्थळ पायापाशीं
मशी देई स्थळ तू साच कस्तुरी माती मी निर्धारी मला धरणें दुरीं नाही बरे
मला धरणें दूरी गणू हा अज्ञान करावे पालन देऊनियां ज्ञान ब्रीदासाठी देऊनिया ज्ञान
==दासगणू महाराजांची अनेक चरित्रे लिहिली गेली आहेत. त्यांओऐकी ही काही :-
- संतकवी दासगणू महाराज चरित्र (लेखिका - मुग्धा दिवाडकर)
- संतकवी दासगणू महाराज चरित्र आणि काव्यवचन (लेखक - स्वामी वरदानंद भारती ऊर्फ प्राचार्य अनंत दामोदर. ऊर्फ काकासाहेब आठवले)
- श्रीदासगणू महाराज (लेखक - रमेश सहस्रबुद्धे)
संदर्भ
- ^ http://mahanews.gov.in/content/articleshow.aspx?id=cktH2tD/Tf4iz7xVMx5Isj3GDI. Unknown parameter
|9AkZqBNJH1MAI6jQfVD7PuRgfWQ=
ignored (सहाय्य); Missing or empty|title=
(सहाय्य)
बाह्य दुवे
- [ ]
- [ ]
- [ ]