कोइंबतूरची संस्कृती

कोईम्बतूरला "दक्षिण भारताचे मँचेस्टर" म्हणून ओळखले जाते. कोईम्बतूरची संस्कृती तामिळनाडूच्या पश्चिमेकडील कोंगूनाडू प्रदेशाच्या संस्कृतीवर आधारित आहे. हे भारतातील इतर शहरांपेक्षा वेगळे असे एक कॉस्मोपॉलिटन शहर आहे. या शहराची संस्कृती तिची वैविध्यपूर्ण लोकसंख्या प्रतिबिंबित करते ज्यामुळे एक अद्वितीय मिश्रण निर्माण झाले आहे. जरी हे सामान्यतः पारंपारिक शहर मानले जात असले तरी, कोईम्बतूर हे तामिळनाडूमधील इतर शहरांपेक्षा अधिक वैविध्यपूर्ण आणि वैश्विक आहे. तामिळनाडूचे पारंपारिक संगीत, नृत्य आणि इतर सर्व कला प्रकार शहरात खूप लोकप्रिय आहेत. पारंपारिक खाद्यपदार्थांपासून ते फास्ट फूडपर्यंत, प्राचीन मंदिराच्या वास्तूपासून ते आधुनिक उंच इमारतींपर्यंत आणि शास्त्रीय संगीत आणि नृत्यापासून शहरातील वाढत्या नाइटलाइफपर्यंत संस्कृतीचे अनोखे मिश्रण आढळून येते. कोईम्बतूर आणि तेथील लोक उद्योजकतेसाठी प्रसिद्ध आहेत.

संगीत आणि कला

हे शहर दरवर्षी स्वतःचा एक संगीत महोत्सव आयोजित करतो. कला, नृत्य आणि संगीत मैफिली दरवर्षी सप्टेंबर आणि डिसेंबर महिन्यात (तमिळ कॅलेंडर महिना - मार्गझी) आयोजित केली जातात. शहराच्या प्रचंड औद्योगिकीकरणाचा परिणाम कामगार संघटनांच्या वाढीवरही झाला आहे.

लोक

शहराची लोकसंख्या प्रामुख्याने हिंदू आहे. येथे मुस्लिम , ख्रिश्चन, शीख आणि जैन देखील तुलनात्मकरित्या कमी संख्येने उपस्थित आहेत. कोइम्बतूरमध्ये तेलगु, कन्नडिग, मल्याळी प्रामुख्याने पलक्कड जिल्ह्यातून आहे. उत्तर भारतीय प्रामुख्याने गुजराती, व्यापार आणि व्यापारात गुंतलेले दिसून येतात. १९७० च्या दशकातील आर्थिक वाढीमुळे आणि वाढलेल्या नोकरीच्या संधींमुळे झालेल्या स्थलांतरामुळे शहराने लोकसंख्येचा स्फोट पाहिला.

धर्म

या शहरात पेरूर मंदिर, कोनियाम्मन मंदिर, पुलियाकुलम विनयागर मंदिर, कोट्टई ईश्वरन मंदिर, इचनारी विनयगर मंदिर, थंडू मरियम्मन मंदिर, मरुदमलाई मुरुगन मंदिर, सिंगनाल्लूर इराकान मंदिर, नॉगनाई मंदिर आदींसह आणि आजूबाजूला असंख्य मंदिरे आहेत. ईश्वरन मंदिर, अस्तमसा वरदा अंजनेयार मंदिर, पंचमुगा अंजनेय मंदिर आणि ध्यानलिंग योगिक मंदिर देखील आहेत. शहरातील असंख्य अम्मान मंदिरांमध्ये मरियममन उत्सव खासकरून उन्हाळ्यात साजरा केला जातो. ओपनकारा स्ट्रीट आणि बिग बाजार रस्त्यावरील मशिदी हैदर अलीच्या काळातील आहेत. ख्रिश्चन मोहिमा १६४७ चा आहे जेव्हा नायक राज्यकर्त्यांनी करुमथमपट्टी १२ किमी (७.५ मैल) मध्ये एक लहान चर्च उभारण्याची परवानगी दिली होती. १८०४ मध्ये टिपू सुलतानच्या सैन्याने ते नष्ट केले होते. कालांतराने तेथे एक नवीन चर्च तयार केले गेले. १८८६ मध्ये, कोइम्बतूरची स्थापना पुद्दुचेरीशी विभाजन करून बिशपच्या अधिकारातील प्रदेश म्हणून करण्यात आली. कोईम्बतूरमध्ये शीख गुरुद्वारा आणि जैन मंदिरे देखील आहेत. पुलियाकुलम विनयागर मंदिर हे आशियातील सर्वात मोठ्या भगवान गणेशाच्या मूर्तीसह उभे आहे. कारुण्य नगर येथे बेथेस्डा प्रार्थना केंद्र उपलब्ध आहे.

• 
  पेरूर पतेश्वर मंदिर
• 
  कोनिअम्मन मंदिर
• 
  पुलियाकुलम विनयागर मंदिर
• 
  मरुदमलाई मुरुगन मंदिर
• 
  नागा साई मंदिर
• 
  प्रत्येकाचारी विनायक मंदिर

पाककृती

चटणी आणि सांबारसह डोसा परंपरेने केळीच्या पानात दिला जातो

कोईम्बतूर खाद्यपदार्थ प्रामुख्याने दक्षिण भारतीय आहे. त्याचे मुख्य अन्न भात आहे. तथापि, देशाच्या विविध प्रदेशांतून स्थलांतरित लोकसंख्येच्या ओघामुळे कोईम्बतूरची लोकसंख्या बहु-सांस्कृतिक आहे. अनेक रेस्टॉरंट्स केळीच्या पानावर जेवण देतात. उत्तर भारतीय, चायनीज आणि कॉन्टिनेंटल पाककृती देखील उपलब्ध आहेत. म्हैसूर पाक (मसुराचे पीठ आणि तुपापासून बनवलेला गोड पदार्थ), इडली, डोसा, हलवा (दूध, गहू, तांदूळ अशा विविध पदार्थांनी बनवलेला गोड पदार्थ). अन्नपूर्णा गोरीशंकर हॉटेल्स हे या प्रदेशातील एक रत्न आहे जे उच्च दर्जाचे शाकाहारी भोजन आणि त्यांच्या सांबरासाठी ओळखले जाते( कोईम्बतूरच्या आसपासच्या सर्व शाखांसाठीचे सांबर एकाच मोठ्या ठिकाणी तयार केले जातात आणि नंतर शाखांमध्ये वितरित केले जातात, त्यामुळे त्याची चव सातत्यपूर्ण राहते). स्थानिकांमध्येही बिर्याणी लोकप्रिय आहे. याशिवाय कोईम्बतूरमध्ये अतिशय सक्रिय स्ट्रीट फूड संस्कृती आहे, काही पिढ्यांपूर्वी येथे स्थायिक झालेल्या स्थलांतरित उत्तर भारतीय लोकसंख्येमुळे, खरं तर संपूर्ण तामिळनाडूमध्ये लोकप्रिय असलेले स्ट्रीट फूड द काझानचे मूळ कोइंबतूर येथे आहे. सामान्यतः तळलेले मशरूम (सामान्यत: चिरलेले मशरूम) मसालेदार मटनाचा रस्सा मध्ये उकळवून तयार केले जातात, जोपर्यंत ते लापशी सारखे सुसंगततेपर्यंत पोहोचत नाही आणि चिरलेला कांदा आणि कोथिंबीर शिंपडून सर्व्ह केले जाते.

भाषा

कोंगू तमिळ ही तमिळ भाषेची बोली आहे जी शहरात प्रामुख्याने बोलली जाते. हे मूळतः कांगी किंवा कोंगलम किंवा "कोइम्बतूर तमिळ" म्हणून ओळखले जाते. कोंगू तमिळचे वैशिष्ट्य म्हणजे मानक तमिळच्या रेट्रोफ्लेक्स ऐवजी अल्वेलोर (इंग्रजी शब्द ट्रॅकप्रमाणे) वापरणे. उदाहरणार्थ, मानक तमिळचा 'एन्नुदया' (खाण) कोंगू बोलीमध्ये एन्रा असा उच्चार केला जातो. या व्यतिरिक्त गुट्टुरल नसल (ங்) चा वापर जो इंग्रजी शब्द गॅंग प्रमाणे "एनजी" सारखा वाटतो. तो कोंगू तमिळमध्ये अधिक प्रचलित आहे. ज्यामुळे कोंगू तमिळचे व्याकरण मानक तमिळच्या व्याकरणात बसत नाही अशा परिस्थिती निर्माण होतात (आणल्याप्रमाणे टोलकप्पियम आणि नन्नूल सारख्या अधिकृत ग्रंथांमध्ये). उदाहरणांपैकी एक म्हणजे வாங் "वांग" सारख्या शब्दाचा शेवट करण्यासाठी ங் चा वापर, म्हणजे आदरयुक्त स्वरात व्यक्त 'ये', जे मानक तमिळमध्ये "वांगा" असेल. नव्या पिढीद्वारे इंग्रजी अधिक प्रमाणात बोलली जात आहे आणि शहरात बोलल्या जाणाऱ्या इतर भाषांमध्ये मल्याळम, कन्नड, तेलगू आणि उर्दू यांचा समावेश आहे. .

पोंगल हा या प्रदेशातील प्रमुख सण

सण

• जानेवारी महिन्यात साजरा केला जाणारा थाई पोंगल हा सर्वात महत्वाचा सण आहे आणि पाच दिवसांच्या कालावधीत साजरा केला जातो. तमिळनाडूच्या वैशिष्ट्यपूर्ण अशा अनोख्या उत्सवासाठी पोंगलला "राज्य उत्सव" म्हणून नियुक्त केले गेले आहे.
• तमिळ कॅलेंडरची सुरुवात दर्शवणारे तमिळ नवीन वर्ष सहसा एप्रिलमध्ये येते आणि मंदिरांमध्ये विशेष पूजा करून मोठ्या प्रमाणावर साजरे केले जाते
• कॉस्मोपॉलिटन शहर असल्याने दीपावली, ईद, ख्रिसमस असे जवळपास सर्वच प्रमुख सण येथे साजरे केले जातात.
• मोठ्या प्रमाणात मल्याळी स्थलांतरित लोकसंख्येमुळे ओणम देखील मोठ्या उत्साहात साजरा केला जातो
• कोनियाम्मन मंदिर कार उत्सव दरवर्षी मार्च महिन्यात साजरा केला जातो
• पेरूर मंदिर कार उत्सव दरवर्षी मार्च महिन्यात साजरा केला जातो
• पेरूर मंदिर रोपे लावणी उत्सव दरवर्षी जून महिन्यात साजरा केला जातो
• विनयागर चतुर्थी पुलियाकुलम विनयागर मंदिर आणि प्रत्येकारी विनयगर मंदिर यांसारख्या प्रमुख मंदिरांमध्ये साजरी केली जाते.
• कोईम्बतूरमध्ये वेल्लालोर, थुडियालूर, कुरिची, सिंगनाल्लूर, अन्नूर, वडवल्ली आणि कट्टमपट्टी अशा विविध ठिकाणी अरावण उत्सव "सामुदायिक सलोखा उत्सव" म्हणून साजरा केला जातो.