माधवी मुखर्जी
भारतीय अभिनेत्री  | |||
| माध्यमे अपभारण करा | |||
 विकिपीडिया | |||
| स्थानिक भाषेतील नाव | মাধবী মুখোপাধ্যায় | ||
|---|---|---|---|
| जन्म तारीख | फेब्रुवारी १०, इ.स. १९४२ कोलकाता | ||
| नागरिकत्व | |||
| व्यवसाय | |||
| कार्यक्षेत्र | |||
| मातृभाषा | |||
| वैवाहिक जोडीदार |
| ||
| पुरस्कार | |||
| |||
 | |||
माधवी मुखर्जी (पुर्वाश्रमीच्या माधवी चक्रवर्ती) ( १० फेब्रुवारी १९४२) ही एक भारतीय अभिनेत्री आहे. दिब्रातीर काब्य या १९७३ सालच्या बंगाली चित्रपटातील अभिनयासाठी त्यांना सर्वोत्कृष्ट अभिनेत्रीचा राष्ट्रीय चित्रपट पुरस्कार देण्यात आला. त्यांनी बंगाली चित्रपटातील काही अत्यंत प्रशंसित चित्रपटांमध्ये अभिनय केला आहे आणि बंगाली सिनेमाच्या सर्वोत्कृष्ट अभिनेत्रींपैकी एक मानल्या जातात.
जीवन[संपादन]
माधवी चक्रवर्ती यांचा जन्म १० फेब्रुवारी १९४२ रोजी झाला. तिची बहीण मंजरी यांच्याबरोबर तिची आई कोलकाता येथे राहत होती. तरुणपणातच त्यांनी नाटकामध्ये कार्य सूरू केल. त्यांनी सीसिर भादुरी, अहिंद्र चौधरी, निर्मलेंद्रू लाहिरी आणि छबी बिस्वास यासारख्या नामांकीत कलाकारांबरोबर काम केले. त्यांनी अभिनय केलेल्या काही नाटकांमध्ये ना आणि कलराह यांचा समावेश होता. बाल कलाकार म्हणून त्यांनी प्रेमेंद्र मित्राच्या डुई बी चित्रपटातून चित्रपटसृष्टीत पदार्पण केले.
मुखर्जींनी सर्वप्रथम १९६० मध्ये मृणाल सेनच्या बैशी श्रावण मध्ये काम करून मोठा प्रभाव पाडला. बंगालच्या १९४३ च्या भीषण दुष्काळात बंगालमध्ये पाच दशलक्षांहून अधिक मृत्यूमुखी पडले होता. त्यावर हा चित्रपट आधारित होता. मुखर्जी एक १६ वर्षांची मुलगी असून एका मध्यमवयीन माणसाशी लग्न करते. सुरुवातीला, ती त्यांचे जीवन उजळवते पण नंतर द्वितीय विश्वयुद्ध आणि बंगालच्या दुष्काळामुळे या जोडप्याचे लग्न मोडकळीस येते. त्यांचा पुढचा प्रमुख चित्रपट १९६२ मध्ये तयार केलेला ऋत्विक घटक यांचा सुवर्णरेखा हा होता. हा चित्रपट १९६५ मध्ये प्रदर्शित झाला. भारताच्या फाळणीच्या सामाजिक-आर्थिक परिणामांची तपासणी करणाऱ्या त्रयीतील शेवटचा चित्रपट होता ज्यातील पहिले दोन होते मेघ ढाका तारा (१९६०) आणि कोमल गंधार (१९६१). मुखर्जी सीतेची भूमिका साकारतात ज्या ईश्वर (अभि भट्टाचार्य) यांची धाकटी बहीण आहे. वेश्या म्हणून आपल्या पहिल्या ग्राहकांची वाट पाहत त्या स्वतःला ठार मारताना जेव्हा त्यांना आढळून येते की हा ग्राहक इतर कोणी नसुन तिच्या पळालेला भाऊ आहे.
नंतर महानगर (१९६३), चारुलता (१९६४) आणि कपरूश (१९६५) या तीन चित्रपटांमध्ये मुखर्जींनी सत्यजित रेसोबत काम केले. महानगरात, मुखर्जी आरतीची भूमिका साकारतात, जी कुटुंबातील आर्थिक अडचणींमुळे विणकाम मशीन विक्रेत्यावी नोकरी करतात. आरतीसाठी, घरोघरी जाऊन विणकाम मशीन विकण्या घेतल्यामुळे संपूर्ण नवीन जग उघडले जाते आणि नवीन मित्र आणि ओळखीचेही आहेत ज्यात एंग्लो-इंडियन मित्र एडिथचा समावेश आहे. पैसे मिळवण्यामुळे कुटुंबातही आरतीची स्थिती वाढते खासकरून जेव्हा तिचा नवरा (अनिल चटर्जी) नोकरी गमावतो. जेव्हा एडिथला अन्यायपूर्वक काढून टाकले जाते, तेव्हा आरतीपण निषेध म्हणून राजीनामा देते. जबरदस्त अभिनयानेमुळे आरती चित्रपटामध्ये मुखर्जी यांचे वर्चस्व दिसते. चित्रपट समीक्षक रॉजर एबर्ट यांनी लिहिलेः "या चित्रपटात माधवी मुखर्जी यांचे अभिनय पाहणे उपयुक्त ठरेल. ती एक सुंदर, सखोल, आश्चर्यकारक अभिनेत्री आहे जी न्यायाच्या सर्व सामान्य मानकांना मागे टाकते." नंतर त्यांनी मृणाल सेन, तरुण मजूमदार, तपन सिन्हा, उत्पलेंडू चक्रवर्ती आणि रितुपर्णो घोष या नामांकित दिग्दर्शकांसोबत काम केले.
तिने अभिनेता निर्मल कुमारशी लग्न केले आणि त्यांना दोन मुली आहेत.[१][२]
संदर्भ[संपादन]
- ^ "'If you say something, you must speak out the whole truth. Or else, don't say anything at all'". www.telegraphindia.com. 7 January 2018 रोजी पाहिले.
- ^ "Had ideas, not funds: Madhabi Mukherjee - Times of India". The Times of India. 7 January 2018 रोजी पाहिले.