जान निसार अख्तर
Urdu author (1914–1976) | |||
| माध्यमे अपभारण करा | |||
 विकिपीडिया | |||
| जन्म तारीख | फेब्रुवारी १४, इ.स. १९१४ ग्वाल्हेर | ||
|---|---|---|---|
| मृत्यू तारीख | ऑगस्ट १९, इ.स. १९७६ मुंबई | ||
| नागरिकत्व |
| ||
| शिक्षण घेतलेली संस्था | |||
| व्यवसाय | |||
| चळवळ |
| ||
| वडील |
| ||
| अपत्य |
| ||
| पुरस्कार |
| ||
| |||
 | |||
जान निसार अख्तर (१८ फेब्रुवारी १९१४ - १९ ऑगस्ट १९७६) हे उर्दू गझल आणि नझमचे भारतीय कवी होते, आणि प्रोग्रेसिव्ह रायटर्स मूव्हमेंटचा एक भाग होते. हे बॉलीवूडसाठी गीतकार देखील होते. [१]
ते मुझ्तार खैराबादी यांचे पुत्र आणि फझल-ए-हक खैराबादी यांचे नातू होते, जे दोघेही उर्दू कवी होते. त्यांची कारकीर्द चार दशकांची होती ज्यात त्यांनी सी. रामचंद्र, ओ.पी. नय्यर, दत्ता नाईक आणि खय्याम या संगीतकारांसोबत काम केले. त्यांच्या उत्कृष्ट चित्रपटातील, ए.आर. कारदारच्या यास्मिन (१९५५), गुरू दत्तच्या सीआयडी (१९५६) मध्ये "आंखों ही आंखों में", प्रेम परबत (१९७४) मध्ये "ये दिल और उनकी निगाहों के साये" हे त्यांच्या उल्लेखनीय आहेत. नूरी (१९७९) मध्ये "आजा रे" आणि त्याचे शेवटचे गाणे, "ए दिल-ए-नादान" हे कमाल अमरोहींच्या रझिया सुलतान (१९८३) मध्ये होते. नूरी चित्रपटातील गीतासाठी त्यांना फिल्मफेर सर्वोत्तम गीतकार पुरस्कार नामांकन मिळाले होते.
त्यांच्या काव्यरचनांमध्ये नजर-ए-बुतान, सलासिल, जाविदान, पिचली पेहार, घर आंगन आणि खाक-ए-दिल यांचा समावेश आहे. त्यांच्या खाक-ए-दिल काव्यसंग्रहासाठी त्यांना साहित्य अकादमीने १९७६ चा उर्दूमध्ये साहित्य अकादमी पुरस्कार प्रदान केला होता.[२]
संदर्भ
[संपादन]- ^ Jan Nisar Akhtar Encyclopaedia of Hindi cinema, by Gulzar, Govind Nihalani, Saibal Chatterjee (Encyclopædia Britannica, India). Popular Prakashan, 2003. आयएसबीएन 8179910660. p. 296.
- ^ Sahitya Akademi Award in Urdu Archived 2009-09-16 at the Wayback Machine. Sahitya Akademi Award Official listings.