नाटक

नाटक म्हणजे जिवंत, मृत, पौराणिक, ऐतिहासिक किंवा काल्पनिक व्यक्ती किंवा प्राणी यांच्या भूमिका करणार्‍या नटांनी रंगमंचावर सादर केलेली, बहुधा संवादात्मक, अभिनयमय, नृत्यमय किंवा काव्यमय कलाकृती. नाटकामध्ये शब्दसंहिता, कथानक, संवाद, पदे, वाद्यसंगीत, पार्श्वसंगीत, नृत्ये, संघर्ष, उत्कंठा, नेपथ्य, वेश-रंगभूषा, प्रकाशयोजना, अभिनय आणि कथानक असू शकते. पण यांतली एकही गोष्ट नाटकासाठी अपरिहार्य वा अनिवार्य नाही. सॅम्युअल बेकेट यांचे 'ब्रेथ' हे नाटक शब्दसंहिताविरहित आणि अभिनयविरहित आहे. नाटकाचा प्रयोगकाल काही सेकंदांपासून(उदा० ब्रेथ) बारा तासांपर्यंत(उदा० पीटर ब्रुक यांचे महाभारत) असू शकतो. वाडा चिरेबंदीसारखे नाटक सलग सादर न करता दोन दिवसही सादर होऊ शकते. नभोवाणीवरील श्रुतिका एकाहून अधिक दिवस चालू शकतात, तर दूरचित्रवाणीवर मालिका महिनेनमहिने चालतात.

इतिहास

भारतीय रंगभूमीचा इतिहास प्राचीन आहे. भास हा एक प्राचीन भारतीय नाटककार होता. तसेच कालिदास हा कवी नाटककार होता. ही नाटके बहुधा संस्कृत भाषेत असली तरी त्यांतली काही पात्रे प्राकृत भाषेत बोलत.

नाटकांचे प्रकार

• अतिनाट्य (मेलोड्रामा)
• अभिजात नाटक
• असंगत नाट्य
• आधुनिक अभिजात नाटक
• एकपात्री नाटक
• एकांकिका
• ऐतिहासिक नाटक
• कलावादी नाटक
• गद्यनाटक
• चर्चानाट्य
• जीवनवादी नाटक
• तमाशा
• दशावतार
• दूरचित्रवाणी मालिका
• दीर्घनाटक
• नभोनाट्य (श्रुतिका)
• नाटिका
• नाट्यछटा
• नाट्यत्रयी
• नाट्यवाचन
• नृत्यनाटिका (बॅले)
• पथनाट्य
• पुरुषपात्रविरहित नाटक
• पौराणिक नाटक
• प्रहसन (फार्स)
• प्रायोगिक नाटक
• बालनाट्य
• बाहुली नाट्य (कठपुतळी)
• बिनवास्तववादी नाटक (फॅन्टसी)
• भयनाट्य
• भविष्य नाटक (फ्यूचरिस्ट प्ले)
• मिथकाधारित नाटक (मिथ्-बेस्ड)
• मूकनाट्य
• लघुनाटक
• लळित
• लोकनाट्य
• वास्तववादी नाटक
• विनोदी नाटक
• विशिष्टकाळ नाट्य (पीरियड प्ले)
• विज्ञान नाटक (सायन्स-फॅन्टसी)
• व्यक्तिकेंद्री नाटक
• शोकात्मिका
• स्त्रीपात्रविरहित नाटक
• श्रुतिका (नभोनाट्य)
• संगीत नाटक
• संगीतिका (ऑपेरा)
• समस्याप्रधान नाटक
• समूहकेंद्री नाटक
• साभिनय नाट्यवाचन
• सामाजिक नाटक
• सुखात्मिका
• सुरचित नाटक (वेल्-मेड्-प्ले)

मराठी नाटके

मराठी नाटकांना संगीत नाटकांची परंपरा आहे. संगीत मानपमान, संशयकल्लोळ, शारदा आदी नाटके प्रचंड गाजली आहेत. त्यातील पदे अनेकदा गायली जातात. मराठी नाटकांच्या परंपरेत प्रायोगिक रंगभूमीचे फार मोठे महत्त्व आहे.

महाराष्ट्रातील रंगभूमीचे प्रकार आणि शाखा

• आसामी रंगभूमी
• उर्दू रंगभूमी
• एलिचपूरची नाट्यपरंपरा
• ओरिसा रंगभूमी
• कानडी रंगनभूमी
• कामगार रंगभूमी
• गुजराथी रंगभूमी
• ग्रिप्स थिएटर
• ग्रीक रंगभूमी
• झाडीपट्टीची रंगभूमी
• तंजावरी रंगभूमी
• तामीळ रंगभूमी
• तिसरी रंगभूमी
• तेलगू रंगभूमी
• दलित रंगभूमी
• निमव्यावसायिक रंगभूमी
• पंजाबी रंगभूमी
• परिसर रंगभूमी
• पारसी रंगभूमी
• प्रचार रंगभूमी
• प्रसार रंगभूमी
• प्रायोगिक रंगभूमी
• प्रौढ रंगभूमी
• बंगाली रंगभूमी
• बाल रंगभूमी
• ब्लॅक रंगभूमी
• मल्याळी रंगभूमी
• लोककला रंगभूमी
• संस्कृत रंगभूमी
• समांतर रंगभूमी
• सिंधी रंगभूमी
• स्त्री-रंगभूमी (हिंदीत नारी-रंगभूमी)
• विद्यार्थी रंगभूमी
• व्यस्ततावादी रंगभूमी
• व्यावसायिक रंगभूमी
• हिंदी रंगभूमी
• हौशी रंगभूमी

==नाट्यगृहे==:

नाटके आणि अन्य करमणुकीचे किंवा राजकीय व सामाजिक कार्यक्रम करण्यासाठी महाराष्ट्रात अनेक नाट्यगृहे आहेत.यांतील बरीच त्या त्या गावातील स्थानिक स्वराज्य संस्थांनी बांधलेली आहेत, आणि या सभागृहांचे व्यवस्थापन त्या संस्था पाहतात.

महाराष्ट्रातील प्रमुख नाट्यगृहे :

• डॉ.अ. ना.भालेराव नाट्यगृह (साहित्य संघ), गिरगाव(मुंबई)
• एन्.सी.पी.ए. चे टाटा थिएटर , नरिमन पॉइन्ट (मुंबई)
• कर्नाटक संघ ( झवेरभाई पटेल सभागृह , पंडित विश्वेश्वरय्या स्मारक मंदिर), माहीम(मुंबई)
• छबिलदास रंगमंच , दादर(मुंबई)
• झवेरभाई पटेल सभागृह ,(कर्नाटक संघ, विश्वेश्वरय्या स्मारक मंदिर), माहीम(मुंबई)
• दामोदर हॉल (दामोदर ठाकरसी नाट्यगृह) , परळ(मुंबई)
• दीनानाथ मंगेशकर नाट्यगृह , विले पार्ल पूर्व(मुंबई)
• पाटकर हॉल , सर विठ्ठलदास ठाकरसी मार्ग , चर्चगेट(मुंबई)

नाटकाचे आद्य प्रवर्तक

ज्याला अस्सल मराठी नाटक म्हणून संबोधिता येईल अशा नाटकाचे आद्य प्रवर्तक बळवंत पांडुरंग किर्लोस्कर (१८४३-१८८५) हे होत. किर्लोस्करांनी कविकुलगुरू कालिदासाच्या अजरामर शाकुंतलाचे मराठी रूपांतर १८८० साली केले.

प्रसिद्ध मराठी नाटककार

• पु.ल. देशपांडे
• वि. वा. शिरवाडकर
• वसंत कानेटकर
• विजय तेंडुलकर
• सतीश आळेक‍र
• श्याम मनोहर
• जयवंत दळवी
• रत्नाकर मतकरी
• दिलीप परदेशी
• डॉ. रंजन दारव्हेकर
• प्रेमानंद गज्वी
• महेश एलकुंचवार

बाह्य दुवे

• नाटक - माधव मनोहर - मराठीमाती