"ऋतुसंहार" च्या विविध आवृत्यांमधील फरक
Appearance
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
ओळ ३: | ओळ ३: | ||
== कथानक == |
== कथानक == |
||
नल हा शिकारील गेला असता [[कण्व|कण्वमुनींच्या]] आश्रमात येतो व तेथे दमयंतीस पाहून तिच्या प्रेमात पडतो. दमयंती आपल्या स्वयंवरात [[इंद्र|इंद्रदेवाला]] नकार देऊन नलराजाची निवड करते. हे जेव्हा [[कली|कलीला]] कळते तेव्हा तो चिडतो व नलराजाच्या मनात प्रवेश करतो. त्यामुळे नलराजाची वाताहत होते. प्राप्त परिस्थितीतून नल व दमयंती मार्ग काढतात व शेवटी एकत्र येतात. |
नल हा शिकारील गेला असता [[कण्व|कण्वमुनींच्या]] आश्रमात येतो व तेथे दमयंतीस पाहून तिच्या प्रेमात पडतो. दमयंती आपल्या स्वयंवरात [[इंद्र|इंद्रदेवाला]] नकार देऊन नलराजाची निवड करते. हे जेव्हा [[कली|कलीला]] कळते तेव्हा तो चिडतो व नलराजाच्या मनात प्रवेश करतो. त्यामुळे नलराजाची वाताहत होते. प्राप्त परिस्थितीतून नल व दमयंती मार्ग काढतात व शेवटी एकत्र येतात. |
||
==ऋतुसंहारचे मराठी/हिंदी अनुवादक== |
|||
* ज्ञानेश्वर कुलकर्णी (मराठी) |
|||
* मूलचन्द्र पाठक (हिंदी) |
|||
* डॉ. हरेकृष्ण मेहेर (उडिया) |
|||
* Ritusamhara or the Pageant of the Seasons (इंग्रजी लेखक - एम.एस. पंडित) |
|||
* Méghaduta et le ritusamhara de kalidasa,le (फ्रेंच) |
|||
* The Ritusamhara of Kalidasa: With the Commentary, the Chandrika, of Manirama (टीका- १८६७) |
|||
[[वर्ग:कालिदास]] |
[[वर्ग:कालिदास]] |
११:०३, ८ मार्च २०१६ ची आवृत्ती
ऋतुसंहार हे कालिदासलिखित काव्य आहे. यामध्ये राजा नल व दमयंती यांच्या प्रेमाची कथा आहे
कथानक
नल हा शिकारील गेला असता कण्वमुनींच्या आश्रमात येतो व तेथे दमयंतीस पाहून तिच्या प्रेमात पडतो. दमयंती आपल्या स्वयंवरात इंद्रदेवाला नकार देऊन नलराजाची निवड करते. हे जेव्हा कलीला कळते तेव्हा तो चिडतो व नलराजाच्या मनात प्रवेश करतो. त्यामुळे नलराजाची वाताहत होते. प्राप्त परिस्थितीतून नल व दमयंती मार्ग काढतात व शेवटी एकत्र येतात.
ऋतुसंहारचे मराठी/हिंदी अनुवादक
- ज्ञानेश्वर कुलकर्णी (मराठी)
- मूलचन्द्र पाठक (हिंदी)
- डॉ. हरेकृष्ण मेहेर (उडिया)
- Ritusamhara or the Pageant of the Seasons (इंग्रजी लेखक - एम.एस. पंडित)
- Méghaduta et le ritusamhara de kalidasa,le (फ्रेंच)
- The Ritusamhara of Kalidasa: With the Commentary, the Chandrika, of Manirama (टीका- १८६७)