योग

विकिपीडिया, मुक्‍त ज्ञानकोशातून

योग हे एक प्राचीन भारतात उगम पावलेले आध्यात्मिक आणि शारीरिक शास्त्र आहे. योग हे वैदिक षड्दर्शनांमधील एक दर्शनसुद्धा आहे. योगाचे वेगवेगळे प्रकार हिंदू, बौद्ध आणि जैन या धर्मांत दिसून येतात.

योग शब्दाचा अर्थ[संपादन]

योग हा शब्द संस्कृत युज् या धातुपासून तयार झाला आहे‌. पाणिनी व्याकरणामध्ये युज् समाधौ असे सूत्र आहे. योग या शब्दाचा अर्थ 'जोडणे, एकत्र आणने, जुळवणे' असा अनेक प्रकारे होतो.

योगाचे प्रकार[संपादन]

भारतीय योग शास्त्रामध्ये पाच योग सांगितले आहेत -

  • ज्ञान योग -- आत्मज्ञान, सद्गुरुनी दिलेल्या ज्ञानदृष्टीच्या आधारे आत्मतत्त्वाचे अखंड अनुसंधान आणि त्याखेरीज बाकी सारे अनात्म, क्षणभंगुर हे जाणून विवेकाने त्याचा त्याग करत जाण्याचा हा मार्ग आहे. या मार्गाला विहंगम मार्ग असेही म्हणतात.[१]
  • हठ योग -- आसन आणि कुंडलिनी जागृति, प्राणवायूचा निरोध करून चित्तवृत्तीची एकाग्रता करणे इ. चा समवेश होतो.
  • कर्म योग -- योग: कर्मसु कौशलम् (कर्मात कुशलता आणणे म्हणजे योग) - राजा जनक आणि याज्ञवल्क्य हे निष्काम कर्मयोगाचे आदर्श पुरुष मानले जातात. [२]
  • भक्ति योग -- भजनं कुर्याम्-भजन करावे.
  • राजयोग -- योगः चित्तवृत्तिनिरोधः (चित्तातील वृत्तींवर नियंत्रण ठेवणे हाच योग आहे)
  • पूर्णयोग - श्रीअरविंद यांनी वरील योगमार्गांचा समन्वय करून, त्यात स्वानुभवाच्या आधारे भर घातली आणि पूर्णयोग या मार्गाचे प्रतिपादन केले. याला Integral Yoga असेही म्हटले जाते.

पतंजली आणि अष्टांग योग[संपादन]

पतंजलीने योगाचा अर्थ चित्तातील वृत्तींचा निरोध (योगः चित्त-वृत्ति निरोध:) सांगितला आहे· त्याच्या विचारांनुसार योगाची आठ अंगे आहेत: यालाच अष्टांग योग असे म्हटले जाते.

  • यम (अहिंसा, सत्य, अस्तेय, ब्रह्मचर्य आणि अपरिग्रह) बाहेरचे अंग
  • नियम (स्वाध्याय, संतोष, तप, पवित्रता, आणि ईश्वराप्रती चिंतन) बाहेरचे अंग
  • योगासन / आसन - बाहेरचे अंग - सहज आणि स्थिर बसण्याची पद्धत
  • प्राणायाम बाहेरचे अंग - प्राणवायूच्या गतीचे नियमन
  • प्रत्याहार बाहेरचे अंग - इंद्रियनिवृत्ती
  • धारणा आतले/मानसिक अंग - एकाच विषयावर मन स्थिर ठेवणे.
  • ध्यान आतले/मानसिक अंग - अखंड चिंतन
  • समाधी आतले/मानसिक अंग - तद्रूपता, बाह्य जगाची विस्मृती [२]

योगश्चित्तवृत्ति निरोधः। या सूत्राचा अर्थ आहे - योग तो आहे, की जो देह आणि चित्त यांच्या ओढाताणीत मानवाला अनेक जन्मांपर्यंत आत्म-दर्शनापासून वंचित रहाण्यापासून वाचवतो• चित्तवृत्तींच्या निरोधाने (दमनाने) नाही, तर त्या जाणून त्यांना उत्पन्नच न होऊ देणे होय•

योगाचा मूळ सिद्धान्त ध्यान आणि आसनांच्या माध्यमातून दैहिक आणि मानसिक पूर्णता प्राप्त करणे होय• याचे प्रारंभिक स्वरूप हिन्दू ग्रंथांमध्ये - महाभारत, उपनिषद, पतञ्जलीचे योगसूत्र आणि हठयोग प्रदीपिका मध्ये मिळतात•

योगाचे महत्त्व[संपादन]

योग एक पूर्ण विज्ञान आहे, एक पूर्ण जीवन शैली आहे, एक पूर्ण चिकित्सा पद्धति आहे आणि एक पूर्ण अध्यात्म विद्या आहे• योगाच्या लोकप्रियतेचे रहस्य हे आहे की लिंग, जाति, वर्ग, संप्रदाय, क्षेत्र आणि भाषाभेदांच्या संकीर्णतांमध्ये कधी आबद्ध न असणे होय• चिंतक, बैरागी, अभ्यासी, ब्रह्मचारी, गृहस्थ कोणीही याचे सानिध्य प्राप्त करून लाभांन्वित होऊ शकतात• व्यक्तींच्या निर्माणात आणि उत्थानामध्येच नाही तर परिवार, समाज, राष्ट्र आणि विश्वाच्या चहूमुखी विकासामध्येही याचा उपयोग सिद्ध झाला आहे• योग मनुष्याला सकारात्मक चिंतनाच्या प्रशस्त मार्गावर आणण्यासाठी एक अद्भुत विद्या आहे, जिला हजारो वर्षपूर्वी भारताच्या प्रज्ञावान ऋषि-मुनींनि आविष्कृत केले होते• महर्षि पतंजलिनी अष्टांग योगच्या रूपात याला अनुशासनबद्ध, संपादित आणि निष्पादित केले•

अर्थ आणि परिभाषा[संपादन]

जेव्हा मनाला एकाग्र करून ध्यानावस्थित रूपात जीव परमात्म्याबरोबर मीलनाची आकांक्षा करत असते तोच योग आहे. योगासनांना आधुनिक जीवनात फक्त व्यायामच मानले जाते. इंग्रजीमध्ये याला योगच्या ऐवजी 'योगा' संबोधिले जाते. योगाचे कित्येक प्रकार शारीरिक, मानसिक आणि आध्यात्मिक हालचालींना आपल्या ताब्यात ठेवतात ज्यांचा उद्देश असतो की मनुष्याला आपल्या स्वरूपाच्या बाबतीत ज्ञान मिळवणे हेच मानव जीवनाचे परम लक्ष्य मोक्ष प्राप्त करणे.

योग वैदिक/हिंदू तत्त्वशास्त्रात सहा विचारधारांमध्ये दर्शनांमध्ये एक आहे. इथे याचे तात्पर्य राजयोगाबरोबर आहे. तो एक ब्रह्मन्‌ मिळविण्यासाठी ईश्वरीय ध्यानाचा राजसी मार्ग आहे.

हिंदू संस्कृतीत योगाचे कित्येक प्रकारपण आहेत, उदा० निष्काम कर्म योग, आत्महित विहीन भक्ति योग आणि ज्ञान योग (विवेकपूर्ण ध्यान).

योगावर पतञ्‍जलि मुनींनी जवळजवळ इ.स.पू. १५० मध्ये योगसूत्र लिहिले. पतंजलींच्या अनुसार अष्टांग योगाचे पालन करणारी व्यक्ति आपल्या मनाला शांत करू शकते आणि शाश्वत ब्रह्मात सामावू शकते . याच अष्टांग पथा ने नंतर येणाऱ्या राज योग, तंत्रयोग आणि बौद्ध (वज्रयान) योगाचा पाया घातला.

योगासंबंधी मराठी पुस्तके[संपादन]

  • आरोग्य-योग (बी.के.एस. अय्यंगार)
  • निरोगी शरीरासाठी, निरोगी मनासाठी योग (डॉ. अंकुश जाधव)
  • पातंजल योग (डॉ. पद्माकर विष्णू वर्तक)
  • योग आणि मन (डॉ. संप्रसाद विनोद)
  • योग एक कल्पतरू (बी.के.एस. अय्यंगार)
  • योग एक जीवनशैली (अनिल सरोदे)
  • योग एक जीवनशैली (डॉ. नंदकुमार गोळे)
  • योगरहस्यम् (वासुदेवानंद सरस्वती)
  • योग विज्ञान (डॉ. उल्हास कोल्हटकर)
  • योग सर्वांसाठी (बी.के.एस. अय्यंगार)
  • राजयोग (स्वामी विवेकानंद)
  • व्याधीमुक्तीसाठी योगसंजीवन (विश्वंभर घोलप)
  • सुबोध योग परिचय : पातंजल योगसहित (श्री. भूषण हर्णे)
  • स्त्रियांसाठी योग... एक वरदान (डॉ. गीता अय्यंगार)
  • योग-समन्वय - मूळ लेखक योगी श्रीअरविंद, The Synthesis of Yoga या ग्रंथाचा अनुवाद, (पृष्ठसंख्या - ११२०), अनुवादक - सेनापती बापट, प्रकाशन - श्रीअरविंद आश्रम, १९९७, ISBN 81-7058-379-9

(अपूर्ण)

योग गॅलरी[संपादन]

मुख्य लेख: विविध आसने

बाह्य दुवे[संपादन]

  1. अष्टांगयोग (इंग्रजीमध्ये) Archived 2007-06-23 at the Wayback Machine.
  2. योगाबद्दल माहिती (इंग्रजीमध्ये)
  3. योगाबद्दल माहिती व अनेक योगासने (इंग्रजीमध्ये)
अष्टांग योग
यमनियमआसनप्राणायामप्रत्याहारधारणासमाधी



विकिमीडिया कॉमन्सवर खालील विषयाशी संबंधित संचिका आहेत:

संदर्भ[संपादन]

  1. ^ स्वामी स्वरूपानंद (१९६०). श्रीमत अभंग ज्ञानेश्वरी (पूर्वार्ध). पावस: स्वामी स्वरूपानंद सेवा मंडळ, पावस.
  2. ^ a b स्वामी स्वरूपानंद (१९६०). अभंग ज्ञानेश्वरी. पावस, रत्नागिरी: स्वामी स्वरूपानंद सेवा मंडळ.