हिमनदी

हिमनदी अथवा बर्फाची नदी ही शब्दशः बर्फाची नदी असते. याला इंग्रजीत ग्लेशियर असे म्हणतात. हिमनदीचे थोडे पाणी वितळून ते नदीच्या तळापाशी जाते पण वरती बर्फाचे अस्तर राहतेच. या बर्फाच्या अस्तराच्या तळावर या पाण्याचा वंगणासारखा परिणाम (Lubrication) होऊन घर्षण कमी होते व अतिप्रचंड बर्फाचा थर उताराच्या दिशेने घसरू लागतो. सामान्य नदी/ओहोळाप्रमाणे वेग नसला तरी या हिमनदीमध्ये हे बर्फाचे अस्तर वार्षिक २ ते २.५ किमी पर्यंत हलते. अश्या हिमनद्या हिमालय, आल्प्स, अँडीझ, रॉकी, हिंदुकुश पर्वतरांग या पर्वत रांगांमध्ये आहेत. याशिवाय ध्रुवीय प्रदेशात अतिथंडीमुळे सपाट प्रदेशांतही हिमनद्या आढळतात. ध्रुवीय प्रदेशातील हिमनद्या आकाराने व लांबीनेही मोठ्या असतात. जागतिक तापमानवाढीने हिमनद्यांच्या वितळ्याचा वेग बऱ्याच प्रमाणात वाढला आहे.

एक हिमनदी (यूएस: /ˈleɪʃr /; यूके: /ˈlæsii /or /ˈleɪsiə /) एक सतत बर्फाचे एक शरीर आहे, खडकाचा एक प्रकार आहे, [२] जो सतत स्वतःच्या वजनाखाली खाली जात असतो. एक हिमनदी तयार होते जिथे बर्फाचे संचय बऱ्याच वर्षांमध्ये, अनेकदा शतकानुशतके त्याच्या कमी होण्यापेक्षा जास्त होते. हे क्रेव्हासेस आणि सेरॅकसारख्या विशिष्ट वैशिष्ट्ये प्राप्त करते, कारण ते हळूहळू वाहते आणि वजनाने प्रेरित ताणतणावात विकृत होते. जसजसे ते हलते, ते सर्क्स, मोरेनेस किंवा फजॉर्ड्स सारख्या लँडफॉर्म तयार करण्यासाठी त्याच्या थरातून रॉक आणि मोडतोड कमी करते. जरी हिमनदी पाण्याच्या शरीरात जाऊ शकते, परंतु ते फक्त जमिनीवर तयार होते आणि पाण्याच्या शरीराच्या पृष्ठभागावर तयार होणाऱ्या समुद्राच्या बर्फ आणि तलावाच्या बर्फापेक्षा जास्त वेगळ्या आहे.

पृथ्वीवर, ध्रुवीय प्रदेशात 99% हिमनदी बर्फाच्या चादरीमध्ये ("कॉन्टिनेंटल ग्लेशियर्स" म्हणून देखील ओळखले जाते) असते, परंतु न्यू झीलंडसारख्या ओशिनियाच्या उच्च-अक्षांश समुद्री बेट देशांसह ऑस्ट्रेलियन मुख्य भूमीशिवाय इतर प्रत्येक खंडात ग्लेशियर्स आढळू शकतात. अक्षांश ° 35 ° एन आणि ° 35 डिग्री सेल्सिअस दरम्यान, हिमालय, अँडीस आणि पूर्व आफ्रिका, मेक्सिको, न्यू गिनी आणि इराणमधील झार्ड-कुह येथे काही उंच पर्वतांमध्ये हिमनदी आढळतात. [१] 7,000 हून अधिक ज्ञात हिमनदींसह, पाकिस्तानकडे ध्रुवीय प्रदेशांच्या बाहेरील इतर कोणत्याही देशापेक्षा हिमनदीचे बर्फ आहे. [२] []] ग्लेशियर्स पृथ्वीच्या भूमीच्या पृष्ठभागाच्या सुमारे 10% कव्हर करतात. कॉन्टिनेंटल हिमनदी सुमारे 13 दशलक्ष किमी 2 (5 दशलक्ष चौरस मीटर) किंवा अंटार्क्टिकाच्या 13.2 दशलक्ष किमी 2 (5.1 दशलक्ष चौरस मैल) च्या सुमारे 98%, बर्फ 2,100 मीटर (7,000 फूट) च्या सरासरी जाडीसह व्यापतात. ग्रीनलँड आणि पॅटागोनियामध्ये कॉन्टिनेन्टल ग्लेशियर्सचा प्रचंड विस्तार आहे. []] अंटार्क्टिका आणि ग्रीनलँडच्या बर्फाच्या चादरीचा समावेश नसलेल्या हिमनदीचे प्रमाण अंदाजे 170,000 किमी 3 आहे. []]

हिमनदीचा बर्फ हा पृथ्वीवरील ताजे पाण्याचा सर्वात मोठा जलाशय आहे, जगातील गोड्या पाण्यातील सुमारे 69 टक्के बर्फाच्या चादरीसह. [१] [२] शीतल हंगामात समशीतोष्ण, अल्पाइन आणि हंगामी ध्रुवीय हवामानातील अनेक हिमनदीचे पाणी बर्फ आहे आणि नंतर ते वितळवण्याच्या रूपात सोडते कारण उन्हाळ्याच्या तापमानामुळे हिमनदी वितळण्यास कारणीभूत ठरते, जेव्हा इतर स्त्रोत कमी होऊ शकतात तेव्हा वनस्पती, प्राणी आणि मानवी वापरासाठी विशेषतः महत्वाचे पाण्याचे स्त्रोत तयार करतात. तथापि, उच्च-उंची आणि अंटार्क्टिक वातावरणात, हंगामी तापमानातील फरक बहुतेक वेळा वितळवण्याचे पाणी सोडण्यासाठी पुरेसे नसते.

हिमनदीच्या वस्तुमानाचा दीर्घकालीन हवामान बदलांमुळे परिणाम होतो, उदा. पर्जन्यवृष्टी, म्हणजे तापमान आणि ढग कव्हर, हिमनदीच्या वस्तुमान बदल हवामान बदलाच्या सर्वात संवेदनशील निर्देशकांपैकी मानले जातात आणि समुद्राच्या पातळीतील भिन्नतेचे मुख्य स्त्रोत आहेत.

मोठ्या प्रमाणात पाणी निळे दिसल्यामुळे संकुचित बर्फाचा एक मोठा तुकडा निळा दिसतो, कारण पाण्याचे रेणू निळ्या रंगापेक्षा अधिक कार्यक्षमतेने इतर रंग शोषून घेतात. हिमनदीच्या निळ्या रंगाचे दुसरे कारण म्हणजे हवेच्या फुगे नसणे. बर्फाला पांढरा रंग देणारे एअर फुगे, तयार केलेल्या बर्फाची घनता वाढवून दबावामुळे पिळले जातात.

व्युत्पत्ती आणि शब्दावली

ग्लेशियर हा शब्द फ्रेंचचा एक लोनवर्ड आहे आणि फ्रँको-प्रोव्हनल मार्गे, उशीरा लॅटिन ग्लेशियापासून प्राप्त झालेल्या अश्लील लॅटिन ग्लेशियरियमकडे आणि शेवटी लॅटिन ग्लेशियस, ज्याचा अर्थ "बर्फ" आहे. [१] [१] [२] [२] हिमनदांमुळे किंवा संबंधित प्रक्रिया आणि वैशिष्ट्ये हिमनदी म्हणून ओळखल्या जातात. ग्लेशियर स्थापना, वाढ आणि प्रवाह या प्रक्रियेस हिमनदी म्हणतात. अभ्यासाच्या संबंधित क्षेत्राला ग्लेशिओलॉजी म्हणतात. ग्लेशियर्स हे जागतिक क्रायोस्फीयरचे महत्त्वपूर्ण घटक आहेत.

प्रकार

आकार, आकार आणि वर्तनानुसार वर्गीकरण

पुढील माहिती: ग्लेशियर मॉर्फोलॉजी

पेरू मधील क्वेलकाया आईस कॅप उष्णकटिबंधीय क्षेत्रातील दुसऱ्या क्रमांकाचे हिमनदी आहे

ग्लेशियर्सचे त्यांचे मॉर्फोलॉजी, थर्मल वैशिष्ट्ये आणि वर्तन द्वारे वर्गीकृत केले जाते. अल्पाइन ग्लेशियर्स पर्वत आणि उतारांवर तयार होतात. व्हॅली भरणाऱ्या हिमनदीला व्हॅली ग्लेशियर किंवा वैकल्पिकरित्या, अल्पाइन ग्लेशियर किंवा माउंटन ग्लेशियर म्हणतात. [१] हिमनदीच्या बर्फाचा एक मोठा शरीर डोंगर, पर्वत रेंज किंवा ज्वालामुखीला एक बर्फाचा टोपी किंवा बर्फाचे शेतात म्हटले जाते. [२] आयसीई कॅप्समध्ये परिभाषानुसार 50,000 किमी 2 (19,000 चौरस मैल) पेक्षा कमी क्षेत्र आहे.

, 000०,००० किमी २ (१, 000,००० चौरस मैल) पेक्षा मोठ्या हिमनदीचे शरीर आईस शीट किंवा कॉन्टिनेंटल ग्लेशियर्स म्हणतात. []] कित्येक किलोमीटर खोल, ते अंतर्निहित स्थलांतर अस्पष्ट करतात. केवळ नुनाटॅक्स त्यांच्या पृष्ठभागावरून बाहेर पडतात. अंटार्क्टिका आणि ग्रीनलँडच्या बहुतेक गोष्टी कव्हर करणारे दोनच अस्तित्त्वात असलेल्या बर्फाचे चादरी आहेत. []] त्यामध्ये मोठ्या प्रमाणात गोड्या पाण्याचे प्रमाण आहे, जे दोन्ही वितळले तर जागतिक समुद्राची पातळी 70 मीटर (230 फूट) पेक्षा जास्त वाढेल. []] पाण्यात वाढलेल्या बर्फाच्या शीट किंवा कॅपच्या काही भागांना बर्फाचे शेल्फ म्हणतात; ते मर्यादित उतार आणि कमी वेगांसह पातळ असतात. []] आयसीई शीटच्या अरुंद, वेगवान गतिमान विभागांना बर्फ प्रवाह म्हणतात. []] []] अंटार्क्टिकामध्ये बरेच बर्फाचे प्रवाह मोठ्या बर्फाच्या शेल्फमध्ये जातात. काहीजण थेट समुद्रात काढून टाकतात, बऱ्याचदा बर्फाच्या जिभेने, जसे की ग्लोबल क्रायोस्फीयरच्या Mertz ग्लेशियर.ऑर्टंट घटकांसारखे.

टाइडवॉटर ग्लेशियर्स हे हिमनदी आहेत जे समुद्रात संपुष्टात आणतात, ज्यात ग्रीनलँड, अंटार्क्टिका, बाफिन, डेव्हॉन आणि कॅनडा, दक्षिणपूर्व अलास्का आणि उत्तर आणि दक्षिणेकडील पॅटागोनियन बर्फ शेतातील बहुतेक हिमनदी आहेत. बर्फ समुद्रापर्यंत पोहोचताच, तुकडे तोडतात किंवा वासराचे तुकडे करतात, आईसबर्ग बनवतात. बहुतेक टाइडवॉटर ग्लेशियर्स समुद्रसपाटीपासून वासरतात, ज्याचा परिणाम हिमशैलाने पाण्याला मारल्यामुळे बऱ्याचदा प्रचंड परिणाम होतो. टाइडवॉटर ग्लेशियर्स शतकानुशतके आगाऊ आणि माघार घेतात जे इतर हिमनदींपेक्षा हवामान बदलामुळे कमी परिणाम करतात. [१]

टाइडवॉटर ग्लेशियर्स हे हिमनदी आहेत जे समुद्रात संपुष्टात आणतात, ज्यात ग्रीनलँड, अंटार्क्टिका, बाफिन, डेव्हॉन आणि कॅनडा, दक्षिणपूर्व अलास्का आणि उत्तर आणि दक्षिणेकडील पॅटागोनियन बर्फ शेतातील बहुतेक हिमनदी आहेत. बर्फ समुद्रापर्यंत पोहोचताच, तुकडे तोडतात किंवा वासराचे तुकडे करतात, आईसबर्ग बनवतात. बहुतेक टाइडवॉटर ग्लेशियर्स समुद्रसपाटीपासून वासरतात, ज्याचा परिणाम हिमशैलाने पाण्याला मारल्यामुळे बऱ्याचदा प्रचंड परिणाम होतो. टाइडवॉटर ग्लेशियर्स शतकानुशतके आगाऊ आणि माघार घेतात जे इतर हिमनदींपेक्षा हवामान बदलामुळे कमी परिणाम करतात. [२२]

थर्मल स्टेटद्वारे वर्गीकरण

ग्रांट लँडवरील वेबर ग्लेशियर एक प्रगतीशील ध्रुवीय ग्लेशियर आहे

औष्णिकरित्या, एक समशीतोष्ण हिमनदी वर्षभर वितळण्याच्या बिंदूवर आहे, त्याच्या पृष्ठभागापासून त्याच्या तळापर्यंत. ध्रुवीय हिमनदीचा बर्फ पृष्ठभागापासून त्याच्या तळापर्यंत अतिशीत उंबरठाच्या खाली असतो, जरी पृष्ठभागाच्या स्नोपॅकला हंगामी वितळण्याचा त्रास होऊ शकतो. सबपोलर ग्लेशियरमध्ये समशीतोष्ण आणि ध्रुवीय बर्फ दोन्ही समाविष्ट असतात, पृष्ठभागाच्या खाली असलेल्या खोलीवर आणि ग्लेशियरच्या लांबीच्या स्थितीनुसार. अशाच प्रकारे, हिमनदीच्या थर्मल शासनाचे वर्णन बऱ्याचदा त्याच्या मूलभूत तापमानाद्वारे केले जाते. बर्फ-ग्राउंड इंटरफेसवर थंड-आधारित हिमनदी अतिशीत आहे आणि अशा प्रकारे अंतर्निहित सब्सट्रेटमध्ये गोठविली जाते. एक उबदार-आधारित ग्लेशियर इंटरफेसवर किंवा गोठवताना आहे आणि या संपर्कात सरकण्यास सक्षम आहे. [२]] सरकत्या बर्फाने खाली असलेल्या पृष्ठभागावरून खडकावर उड्डाण करण्यास प्रोत्साहित केल्यामुळे, हिमनदीची क्षमता प्रभावीपणे कमी करण्यासाठी हिमनदीच्या क्षमतेवर नियंत्रण ठेवण्यासाठी हा कॉन्ट्रास्ट मोठ्या प्रमाणात विचार केला जातो. [२]] अंशतः थंड-आधारित आणि अंशतः उबदार-आधारित हिमनदी पॉलिथर्मल म्हणून ओळखले जातात. [२]]

निर्मिती

अर्जेंटिनामधील पेरिटो मोरेनो ग्लेशियरवर स्थित एक ग्लेशियर गुहा

हिमनदी तयार होतात जिथे बर्फ आणि बर्फाचे संचय कमी होण्यापेक्षा जास्त होते. हिमनदी सामान्यत: सिर्क लँडफॉर्मपासून उद्भवते (वैकल्पिकरित्या कॉरी किंवा सीडब्ल्यूएम म्हणून ओळखली जाते)-सामान्यत: आर्मचेअर-आकाराचे भूगर्भीय वैशिष्ट्य (जसे की आर्टेसने बंद केलेल्या पर्वतांमधील उदासीनता)-जे त्यात पडणा gra ्या बर्फाच्या गुरुत्वाकर्षणाद्वारे संकलित करते आणि कॉम्प्रेस करते. हा बर्फ जमा होतो आणि रीफ्रीझ करतो, नेव्ह (ग्रॅन्युलर बर्फ) मध्ये बदलतो. वैयक्तिक स्नोफ्लेक्सची आणखी चिरडणे आणि बर्फातून हवा काढून टाकणे त्यास फर्नमध्ये बदलते आणि अखेरीस "हिमनदीचे बर्फ". "ओठ" किंवा थ्रेशोल्ड नावाच्या सर्कच्या काठावरून भौगोलिक अशक्तपणा किंवा रिक्त स्थानांद्वारे हे हिमनदीचे बर्फ सिर्क भरेल. जेव्हा बर्फ आणि बर्फाचा वस्तुमान पुरेसा जाडी पोहोचतो, तेव्हा ते पृष्ठभाग उतार, गुरुत्व आणि दबाव यांच्या संयोजनाने पुढे जाऊ लागते. []] []] [२]] [२]] स्टीपर उतारांवर, हे कमीतकमी 15 मीटर (49 फूट) बर्फ-बर्फासह उद्भवू शकते.

समशीतोष्ण हिमनगांमध्ये, बर्फ वारंवार गोठतो आणि वितळतो, दाणेदार बर्फ किंवा नेव्हमध्ये बदलतो. त्यावरील बर्फ आणि बर्फाच्या थरांच्या दबावाखाली, हा दाणेदार बर्फ डेन्सर फायरमध्ये फोंड करतो. काही वर्षांच्या कालावधीत, एफआयआरएनच्या थरांमध्ये पुढील कॉम्पॅक्शन होते आणि हिमनदीचे बर्फ होते. [२]] [२]] [२]] गोठलेल्या पाण्यापासून तयार होणाऱ्या बर्फापेक्षा ग्लेशियर बर्फ किंचित जास्त दाट आहे कारण ग्लेशियर बर्फात अडकलेल्या हवेच्या फुगे कमी असतात.

ग्लेशियल बर्फात एक विशिष्ट निळा टिंट असतो कारण पाण्याच्या रेणूच्या अवरक्त ओएच स्ट्रेचिंग मोडच्या ओव्हरटोनमुळे ते काही लाल प्रकाश शोषून घेते. (द्रव पाणी त्याच कारणास्तव निळे दिसते. हिमनदीच्या बर्फाचा निळा कधीकधी बर्फात फुगे विखुरलेल्या रेलेघ विखुरण्यासाठी चुकीचा अर्थ लावला जातो.) [२

रचना

20 जुलै 1978 रोजी धबधब्यांसह (बोरूप फोर्ड एरिया, नॉर्दर्न एलेस्मेरे बेट) अ‍ॅडव्हान्सिंग वेबर ग्लेशियरचा ओव्हरहॅन्जिंग आईसफ्रंट. डेब्रीस समृद्ध थर कातरले गेले आहेत आणि बेसल कोल्ड ग्लेशियर बर्फात दुमडले गेले आहेत. ग्लेशियर फ्रंट 6 किमी रुंद आणि 40 मीटर उंच आहे

हिमनदी त्याच्या ग्लेशियर हेड नावाच्या ठिकाणी उद्भवते आणि त्याच्या ग्लेशियर पाय, स्नॉट किंवा टर्मिनसवर संपुष्टात येते.

पृष्ठभागावरील स्नोपॅक आणि वितळण्याच्या परिस्थितीवर आधारित ग्लेशियर्स झोनमध्ये मोडले जातात. [२]] अ‍ॅबिलेशन झोन हा प्रदेश आहे जेथे ग्लेशियर मासमध्ये निव्वळ तोटा होतो. हिमनदीचा वरचा भाग, जिथे संचय वाढते त्यापेक्षा जास्त आहे, त्याला संचय झोन म्हणतात. समतोल रेषा अ‍ॅबिलेशन झोन आणि संचय झोन वेगळे करते; हे समोच्च आहे जेथे जमा होण्यामुळे मिळविलेल्या नवीन बर्फाचे प्रमाण एबिलेशनद्वारे गमावलेल्या बर्फाच्या प्रमाणात समान आहे. सर्वसाधारणपणे, हिमनदीच्या पृष्ठभागाच्या क्षेत्राच्या 60-70% जमा झोनचा वाटा आहे, जर हिमनदी वासरे हिमसृष्टी असेल तर. अंतर्निहित खडक कमी करणाऱ्या खालच्या दिशेने जाण्यासाठी साचण्याच्या झोनमधील बर्फ इतके खोल आहे. हिमनदी वितळल्यानंतर, हे बऱ्याचदा एका वाटीच्या मागे सोडते- किंवा अ‍ॅम्फीथिएटर-आकाराचे औदासिन्य जे ग्रेट लेक्स सारख्या मोठ्या खो ins ्यांपासून ते सर्क्स म्हणून ओळखल्या जाणाऱ्या लहान माउंटन डिप्रेशनपर्यंत आकारात असते.

संचय झोन त्याच्या वितळलेल्या परिस्थितीच्या आधारे उपविभाजित केला जाऊ शकतो.

कोरड्या हिमवर्षाव हा एक प्रदेश आहे जिथे उन्हाळ्यातही वितळणे होत नाही आणि स्नोपॅक कोरडे राहते.

पर्कोलेशन झोन हे एक क्षेत्र आहे ज्यात काही पृष्ठभाग वितळले जाते, ज्यामुळे वितळलेल्या पाण्याचे स्नोपॅकमध्ये पडते. हा झोन बऱ्याचदा रिफ्रोजेन आईस लेन्स, ग्रंथी आणि थरांद्वारे चिन्हांकित केला जातो. स्नोपॅक कधीही वितळण्याच्या बिंदूवर पोहोचत नाही.

काही हिमनदीवरील समतोल रेषेजवळ, एक सुपरइम्पोज्ड बर्फ झोन विकसित होतो. हा झोन असा आहे की हिमनदीमध्ये थंड थर म्हणून वितळवण्याचे पाणी रीफ्रीझ होते, ज्यामुळे सतत बर्फ तयार होतो.

ओले बर्फ झोन हा प्रदेश आहे जिथे मागील उन्हाळ्याच्या समाप्तीनंतर सर्व बर्फ जमा झाला आहे 0 डिग्री सेल्सियस पर्यंत वाढविला गेला आहे.

हिमनदीच्या आरोग्याचे मूल्यांकन सहसा ग्लेशियर मास संतुलन निश्चित करून किंवा टर्मिनस वर्तन निरीक्षण करून केले जाते. निरोगी हिमनगांमध्ये मोठ्या प्रमाणात संचय झोन आहेत, त्यांच्या क्षेत्राच्या 60% पेक्षा जास्त भाग वितळलेल्या हंगामाच्या शेवटी बर्फाच्छादित आहे आणि त्यांच्याकडे जोरदार प्रवाहासह एक टर्मिनस आहे.

1850 च्या सुमारास बर्फाच्या युगाच्या शेवटी, पृथ्वीवरील हिमनदी मोठ्या प्रमाणात मागे हटली आहेत. १ 50 and० ते १ 5 between5 च्या दरम्यान थोडासा थंड झाल्याने बऱ्याच अल्पाइन ग्लेशियर्सची प्रगती झाली, परंतु १ 198 55 पासून ग्लेशियर रिट्रीट आणि सामूहिक नुकसान मोठे आणि वाढत्या सर्वव्यापी झाले आहे. [] ०] [] १] [] २]

गती

"बर्फ प्रवाह" येथे पुनर्निर्देशित करते. फ्लोटिंग बर्फासाठी, बर्फ फ्लो पहा.

तणाव - प्लास्टिकच्या प्रवाहाचा ताण संबंध (हिरवा विभाग): ताणतणावात थोडी वाढ झाल्याने ताणतणावात तीव्र वाढ होते, जे विकृतीच्या गतीच्या बरोबरीचे असते.

ग्लेशियर्स गुरुत्वाकर्षणाच्या शक्तीने आणि बर्फाच्या अंतर्गत विकृतीद्वारे उतारावर जातात. [] 33] आण्विक स्तरावर, बर्फात थरांच्या तुलनेने कमकुवत बंध असलेल्या रेणूंचे स्टॅक केलेले थर असतात. जेव्हा ताण (विकृती) चे प्रमाण तणाव लागू होण्याच्या प्रमाणानुसार असते, तेव्हा बर्फ एक लवचिक घन म्हणून कार्य करेल. अगदी वाहणे सुरू करण्यासाठी बर्फ कमीतकमी 30 मीटर (98 फूट) जाड असणे आवश्यक आहे, परंतु एकदा त्याची जाडी सुमारे 50 मीटर (160 फूट) पेक्षा जास्त झाल्यास, वरील थरावरील ताण आंतर-स्तर बंधनकारक सामर्थ्यापेक्षा जास्त असेल आणि नंतर ते खालील थरापेक्षा वेगवान होईल. [] 34] याचा अर्थ असा की कमी प्रमाणात ताणतणावामुळे मोठ्या प्रमाणात ताण येऊ शकतो, ज्यामुळे विकृती लवचिक ऐवजी प्लास्टिकचा प्रवाह बनू शकते. मग, हिमनदी त्याच्या स्वतः च्या वजनाच्या खाली विकृत होऊ शकेल आणि लँडस्केप ओलांडून वाहू शकेल. ग्लेन - एनवायईई फ्लो कायद्यानुसार, तणाव आणि ताण यांच्यातील संबंध आणि अशा प्रकारे अंतर्गत प्रवाहाचे दर खालीलप्रमाणे मॉडेल केले जाऊ शकतात: [] 35] [] 33]

$\Sigma =k\tau ^{n},\,$ where:

$\Sigma \,$ = shear strain (flow) rate

$\tau \,$ = stress

$n\,$ = a constant between 2–4 (typically 3 for most glaciers)

$k\,$ = a temperature-dependent co

या आश्चर्यकारकपणे उभ्या नॉर्वेजियन फजॉर्डमध्ये स्पष्ट म्हणून विभेदक इरोशन आराम वाढवते.

सर्वात कमी वेग हिमनदीच्या पायथ्याजवळ आणि खो valley ्याच्या बाजूंच्या बाजूने आहे जिथे घर्षण प्रवाहाविरूद्ध कार्य करते, ज्यामुळे सर्वात विकृती उद्भवते. विकृतीची मात्रा कमी झाल्यामुळे वेग मध्य रेषेच्या दिशेने आणि वरच्या दिशेने वाढतो. सर्वाधिक प्रवाह वेग पृष्ठभागावर आढळतो, खाली असलेल्या सर्व थरांच्या वेगांच्या बेरीजचे प्रतिनिधित्व करतो. [] 35] [] 33]

कारण ते जाड आहे जेथे बर्फ वेगाने वाहू शकते, हिमनदी-प्रेरित इरोशनचा दर ओव्हरलाइंग बर्फाच्या जाडीशी थेट प्रमाणित आहे. परिणामी, पूर्व-ग्लेशियल कमी पोकळ आणखी खोल केले जातील आणि हिमनदीच्या क्रियेद्वारे पूर्व-विद्यमान स्थलांतर केले जाईल, तर नुनाटॅक्स, जे बर्फाच्या चादरीच्या वरून खाली उतरले आहे, ते केवळ कमी झाले आहे-इरोशनचा अंदाज आहे. [] 36] हे स्पष्ट करते, उदाहरणार्थ, एफजॉर्ड्सचे खोल प्रोफाइल, जे बर्फ भौगोलिकदृष्ट्या त्यांच्यात चालले आहे म्हणून एक किलोमीटर खोलीपर्यंत पोहोचू शकते. अंतर्देशीय फजॉर्ड्सच्या विस्तारामुळे बर्फाचे चादरी पातळ होण्याचे प्रमाण वाढते कारण ते बर्फाचे चादरी काढून टाकण्यासाठी मुख्य नाद आहेत. हे हवामान आणि महासागरातील बदलांसाठी बर्फाची पत्रके अधिक संवेदनशील बनवते. [] 36]

कारण ते जाड आहे जेथे बर्फ वेगाने वाहू शकते, हिमनदी-प्रेरित इरोशनचा दर ओव्हरलाइंग बर्फाच्या जाडीशी थेट प्रमाणित आहे. परिणामी, पूर्व-ग्लेशियल कमी पोकळ आणखी खोल केले जातील आणि हिमनदीच्या क्रियेद्वारे पूर्व-विद्यमान स्थलांतर केले जाईल, तर नुनाटॅक्स, जे बर्फाच्या चादरीच्या वरून खाली उतरले आहे, ते केवळ कमी झाले आहे-इरोशनचा अंदाज आहे. [] 36] हे स्पष्ट करते, उदाहरणार्थ, एफजॉर्ड्सचे खोल प्रोफाइल, जे बर्फ भौगोलिकदृष्ट्या त्यांच्यात चालले आहे म्हणून एक किलोमीटर खोलीपर्यंत पोहोचू शकते. अंतर्देशीय फजॉर्ड्सच्या विस्तारामुळे बर्फाचे चादरी पातळ होण्याचे प्रमाण वाढते कारण ते बर्फाचे चादरी काढून टाकण्यासाठी मुख्य नाद आहेत. हे हवामान आणि महासागरातील बदलांसाठी बर्फाची पत्रके अधिक संवेदनशील बनवते. [] 36]

१ th व्या शतकाच्या सुरुवातीस हिमनदीच्या प्रवाहाच्या बाजूने असलेले पुरावे ओळखले गेले असले तरी, हिमनदीच्या हालचालीचे इतर सिद्धांत प्रगत होते, जसे की हिमनदीच्या आत रीफ्रीझिंगमुळे हिमनदीची लांबी वाढू शकते आणि वाढविली गेली. हे स्पष्ट झाले की हिमनदीने काही प्रमाणात असे केले की जणू काही बर्फ एक चिपचिपा द्रव आहे, असा युक्तिवाद केला गेला की "रीलेशन", किंवा हिमनदीच्या आतल्या बर्फावरील दबावामुळे तापमानात बर्फाचे वितळणे आणि रीफ्रीझिंग, ज्यामुळे बर्फ विकृत आणि प्रवाह होऊ शकला. जेम्स फोर्ब्स १4040० च्या दशकात मूलत: योग्य स्पष्टीकरण घेऊन आले, जरी ते पूर्णपणे स्वीकारण्यापूर्वी कित्येक दशके होती. [] 37]

री झोन ​​आणि क्रॅक

टायटलिस ग्लेशियरमध्ये बर्फ क्रॅक

हिमनदीचे शीर्ष 50 मीटर (160 फूट) कठोर असतात कारण ते कमी दाबाच्या खाली असतात. हा वरचा विभाग फ्रॅक्चर झोन म्हणून ओळखला जातो आणि मुख्यतः प्लास्टिक-प्रवाहित खालच्या विभागात एकल युनिट म्हणून हलवितो. जेव्हा एखादा हिमनदी अनियमित प्रदेशातून फिरतो, तेव्हा फ्रॅक्चर झोनमध्ये क्रॅव्हासेस नावाच्या क्रॅकचा विकास होतो. ग्लेशियर वेगातील फरकांमुळे क्रेव्हसेस तयार होतात. जर हिमनदीचे दोन कठोर विभाग वेगवेगळ्या वेगाने किंवा दिशानिर्देशांवर फिरले तर कातरणे सैन्याने त्यांना क्रेव्हसेस उघडून वेगळे केले. क्रेव्हासेस क्वचितच 46 मीटर (150 फूट) पेक्षा जास्त खोल असतात परंतु काही प्रकरणांमध्ये, कमीतकमी 300 मीटर (1000 फूट) खोल असू शकते. या बिंदूच्या खाली, बर्फाची प्लॅस्टिकिटी क्रॅकच्या निर्मितीस प्रतिबंध करते. छेदनबिंदू क्रेव्हासेस बर्फात वेगळ्या शिखरे तयार करू शकतात, ज्याला सेरॅक म्हणतात.

क्रेव्हासेस अनेक वेगवेगळ्या प्रकारे तयार होऊ शकतात. ट्रान्सव्हर्स क्रॅव्हासेस प्रवाह आणि फॉर्मसाठी ट्रान्सव्हर्स असतात जेथे स्टीपर उतार ग्लेशियरला गती देतात. रेखांशाचा क्रेव्हसेस प्रवाहासाठी अर्ध-समांतर तयार करतात जिथे एक हिमनदी नंतरच्या काळात विस्तारित होते. हिमनदीच्या काठाजवळ सीमांत क्रॅव्हासेस तयार होतात, ज्यामुळे खो valley ्याच्या भिंतींच्या घर्षणामुळे वेग कमी झाल्यामुळे होतो. मार्जिनल क्रॅव्हासेस मोठ्या प्रमाणात प्रवाहासाठी ट्रान्सव्हर्स असतात. ग्लेशियर बर्फ हलविणे कधीकधी वरील स्थिर बर्फापासून विभक्त होऊ शकते, ज्यामुळे बर्गसक्रुंड तयार होतो. बर्गसच्रंड्स क्रॅव्हासेससारखे असतात परंतु हिमनदीच्या मार्जिनमध्ये एकल वैशिष्ट्ये आहेत. क्रेव्हासेस हिमनदीवर धोकादायक असतात, विशेषतः जेव्हा ते नाजूक बर्फ पुलांनी लपवले जातात.

समतोल रेषेच्या खाली, ग्लेशियल वितळवता प्रवाह वाहिन्यांमध्ये केंद्रित आहे. हिमनदीच्या वरच्या भागावर प्रोग्लासियल तलावांमध्ये वितळवता येऊ शकते किंवा मौलिन्सद्वारे हिमनदीच्या खोलीत खाली उतरू शकते. इंग्लिशियल किंवा सब-ग्लासियल बोगद्यात हिमनदीच्या प्रवाहाच्या आत किंवा खाली प्रवाह. हे बोगदे कधीकधी ग्लेशियरच्या पृष्ठभागावर पुन्हा बदलतात. [] 38]

सबग्लेशियल प्रक्रिया

जगभरातील वेगवेगळ्या हिमनदींच्या हालचालीमुळे उद्भवलेल्या सबग्लिशियल गाळाचे इरोशन दर []]]

हिमनदीच्या हालचालींवर नियंत्रण ठेवणारी बहुतेक महत्त्वपूर्ण प्रक्रिया बर्फ-बेडच्या संपर्कात आढळतात-जरी ती फक्त काही मीटर जाड आहे. [] ०] पलंगाचे तापमान, उग्रपणा आणि कोमलता बेसल कातर्याचा ताण परिभाषित करते, ज्यामुळे गाळाच्या हालचालीमुळे गाळाच्या हालचाली सामावून घेण्यात येईल की नाही किंवा ते सरकण्यास सक्षम असेल की नाही हे परिभाषित करते. एक मऊ बेड, उच्च पोर्सिटी आणि कमी छिद्र द्रवपदार्थाच्या दाबासह, ग्लेशियरला गाळ सरकण्याद्वारे हलविण्यास अनुमती देते: हिमनदीचा पाया अगदी पलंगावर गोठलेला राहू शकतो, जेथे टूथपेस्टच्या ट्यूबप्रमाणे त्याच्या खाली अंतर्निहित गाळ स्लिप्स. एक कठोर बेड अशा प्रकारे विकृत होऊ शकत नाही; म्हणून कठोर-आधारित हिमनदी हलविण्याचा एकमेव मार्ग म्हणजे बेसल स्लाइडिंग, जिथे वितळलेले पाणी बर्फ आणि बेडमध्येच तयार होते. [] १] बेड कठोर किंवा मऊ आहे की नाही हे पोर्सिटी आणि छिद्र दाबावर अवलंबून असते; उच्च पोर्सिटीमुळे गाळाची शक्ती कमी होते (अशा प्रकारे कातरणे ताण वाढते τb). [] ०]

पोर्सिटी अनेक पद्धतींमध्ये बदलू शकते.

• ओव्हरलाइंग हिमनदीच्या हालचालीमुळे बेडला विघटन होऊ शकते; परिणामी आकार बदल ब्लॉक्सची पुनर्रचना करते. हे एक गोंधळलेल्या गोंधळात (सुटकेसमध्ये सुबकपणे दुमडलेल्या, घट्ट पॅक केलेले कपडे) जवळून पॅक केलेले ब्लॉकचे पुनर्रचना करते (जसे की एखाद्या अव्यवस्थित फॅशनमध्ये टाकले जाते तेव्हा कपडे परत कधीही बसत नाहीत). यामुळे पोर्सिटी वाढते. जोपर्यंत पाणी जोडले जात नाही तोपर्यंत हे छिद्र दाब कमी करेल (कारण छिद्र द्रवपदार्थामध्ये व्यापण्यासाठी अधिक जागा आहे). [] ०]

• दबावामुळे अंतर्निहित गाळाचे कॉम्पॅक्शन आणि एकत्रीकरण होऊ शकते. [] ०] पाणी तुलनेने अप्रिय असल्याने, जेव्हा छिद्र जागा वाष्पांनी भरली जाते तेव्हा हे सोपे होते; कॉम्प्रेशनला परवानगी देण्यासाठी कोणतेही पाणी काढले जाणे आवश्यक आहे. मातीत, ही एक अपरिवर्तनीय प्रक्रिया आहे. [] ०]

• घर्षण आणि फ्रॅक्चरद्वारे गाळाचा अधोगती कणांचे आकार कमी करते, ज्यामुळे छिद्रांची जागा कमी होते. तथापि, कणांची गती उलट परिणामासह गाळाचा विकार करू शकते. या प्रक्रिया देखील उष्णता निर्माण करतात. [] ०]

बेड कोमलता जागेत किंवा वेळेत बदलू शकते आणि हिमनदीपासून ग्लेशियरमध्ये नाटकीयरित्या बदलते. एक महत्त्वाचा घटक म्हणजे मूळ भूगर्भशास्त्र; ग्रेडियंट बदलते तेव्हा ते बेड्रॉक बदलतात तेव्हा हिमनदीची गती अधिक भिन्न असते. [] १] पुढे, बेड रफनेस हिमनदीच्या हालचाली कमी करण्यासाठी देखील कार्य करू शकते. बेडची उग्रपणा हे किती बोल्डर्स आणि अडथळे ओव्हरलाइंग बर्फात पसरतात याचा एक उपाय आहे. त्यांच्या स्टॉसच्या बाजूला उच्च दाबाने वितळवून या अडथळ्यांभोवती बर्फ वाहते; त्यानंतर परिणामी वितळवता त्यांच्या लीच्या बाजूने उद्भवणाऱ्या पोकळीमध्ये भाग पाडले जाते, जिथे ते पुन्हा फ्रीझ करते. [] ०]

गाळाच्या तणावावर परिणाम करण्याबरोबरच, फ्लुइड प्रेशर (पीडब्ल्यू) हिमनदी आणि बेडमधील घर्षणावर परिणाम करू शकतो. उच्च द्रव दबाव हिमनदीवर वरच्या दिशेने एक उधळपट्टी करते, त्याच्या पायथ्यावरील घर्षण कमी करते. फ्लुइड प्रेशरची तुलना बर्फाच्या ओव्हरबर्डन प्रेशर, पीआयशी केली जाते, जी ρGH द्वारे दिली जाते. वेगवान-वाहणाऱ्या बर्फाच्या प्रवाहांनुसार, हे दोन दबाव 30 केपीएच्या प्रभावी दबाव (पीआय-पीडब्ल्यू) सह अंदाजे समान असतील; म्हणजेच बर्फाचे सर्व वजन अंतर्निहित पाण्याद्वारे समर्थित आहे, आणि हिमनदी कमी आहे. [] ०]

बेसल वितळणे आणि सरकणे

हिमनदीद्वारे क्रॉस-सेक्शन. वितळण्याच्या परिणामी हिमनदीचा आधार अधिक पारदर्शक असतो.

ग्लेशियर्स बेसल स्लाइडिंगद्वारे देखील हलवू शकतात, जिथे हिमनदीचा पाया द्रव पाण्याच्या उपस्थितीमुळे वंगण घातला जातो, बेसल कातराचा ताण कमी होतो आणि ग्लेशियर ज्या भूप्रदेशावर बसतो त्या भूप्रदेशावर सरकतो. मेल्टवॉटर प्रेशर-प्रेरित वितळणे, घर्षण किंवा भू-तापीय उष्णतेद्वारे तयार केले जाऊ शकते. हिमनदीच्या पृष्ठभागावर वितळण्याचे प्रमाण जितके अधिक बदलू शकते तितके वेगवान बर्फ वाहू शकेल. समशीतोष्ण किंवा उबदार-आधारित हिमनदींमध्ये बेसल स्लाइडिंग प्रबळ आहे. [] २]

बेसल मेल्टवॉटरची उपस्थिती बेड तापमान आणि इतर घटकांवर अवलंबून असते. उदाहरणार्थ, पाण्याचे वितळण्याचे बिंदू दबावाखाली कमी होते, म्हणजे दाट हिमनदीखाली कमी तापमानात पाणी वितळते. [] ०] हे "डबल व्हॅमी" म्हणून कार्य करते, कारण जाड हिमनदींमध्ये उष्णता कमी असते, म्हणजे बेसल तापमान देखील जास्त असण्याची शक्यता असते. [] १] चक्रीय फॅशनमध्ये बेडचे तापमान बदलते. थंड बेडमध्ये उच्च सामर्थ्य असते, ज्यामुळे ग्लेशियरची गती कमी होते. यामुळे नवीन पडलेला बर्फ दूर होत नसल्यामुळे हे संचय होण्याचे प्रमाण वाढवते. परिणामी, ग्लेशियर जाड होतो, तीन परिणामांसह: प्रथम, बेड अधिक चांगले इन्सुलेटेड आहे, ज्यामुळे भूगर्भीय उष्णतेचा अधिक जास्त फायदा होतो. [] ०]

दुसरे म्हणजे, वाढीव दबाव वितळणे सुलभ करू शकते. सर्वात महत्त्वाचे म्हणजे, τ डी वाढविले जाते. हे घटक ग्लेशियरला गती देण्यासाठी एकत्र करतील. वेगाच्या चौरसासह घर्षण वाढत असताना, वेगवान हालचालीमुळे घर्षण हीटिंग मोठ्या प्रमाणात वाढेल, यामुळे वितळलेल्या वितळण्यासह - ज्यामुळे सकारात्मक अभिप्राय होतो, बर्फाचा वेग वेगवान प्रवाह दरापर्यंत वाढतो: पश्चिम अंटार्क्टिक हिमनदी प्रति वर्ष एक किलोमीटरपर्यंतच्या वेगापर्यंत पोहोचतात. [] ०] अखेरीस, बर्फ इतके वेगाने वाढेल की ते पातळ होऊ लागते, कारण संचय वाहतुकीसह टिकू शकत नाही. या पातळपणामुळे वाहक उष्णतेचे नुकसान वाढेल, हिमनदी कमी होईल आणि अतिशीत होईल. हे अतिशीतपणा हिमनदीला आणखी धीमे होईल, बऱ्याचदा स्थिर होईपर्यंत, चक्र पुन्हा सुरू होऊ शकते. [] १]

हिमनदीच्या पृष्ठभागाखाली पाण्याच्या प्रवाहाचा हिमनदीच्या हालचालीवर मोठा परिणाम होऊ शकतो. सबग्लेशियल तलावांमध्ये पाण्याचे लक्षणीय प्रमाणात पाणी असते, जे जलद हालचाल करू शकते: क्यूबिक किलोमीटर काही वर्षांच्या कालावधीत तलावांमध्ये वाहतूक करता येते. [] 43] ही हालचाल दोन मुख्य मोडमध्ये उद्भवली आहे असे मानले जाते: पाईप प्रवाहामध्ये उप-हिमनदीच्या नदीप्रमाणे पाईप सारख्या नाल्यांमधून द्रव पाणी फिरते; शीटच्या प्रवाहामध्ये पातळ थरात पाण्याची गती असते. दोन प्रवाह अटींमधील स्विच वाढत्या वर्तनाशी संबंधित असू शकते. खरंच, उप-हिमनदीच्या पाणीपुरवठ्याचे नुकसान केएएमबी बर्फाच्या प्रवाहात बर्फाच्या हालचालीच्या शट-डाऊनशी जोडले गेले आहे. [] 43] पाण्याची सबग्लिशियल हालचाल बर्फाच्या शीटच्या पृष्ठभागाच्या टोपोग्राफीमध्ये व्यक्त केली जाते, जी रिकाम्या सबग्लिशियल तलावांमध्ये घसरते. [] 43]

वेग

एप्रिल 2018 मध्ये बाल्टोरो ग्लेशियर येथे सुपरग्लेशियल तलावांच्या निर्मितीने पुढील उन्हाळ्याच्या महिन्यांत (तळाशी) त्याच्या वितळवून आणि हालचालीला जोरदार वेग दिला होता [] 44]

हिमनदी विस्थापनाची गती अंशतः घर्षणाद्वारे निश्चित केली जाते. घर्षण हिमनदीच्या तळाशी असलेले बर्फ शीर्षस्थानी असलेल्या बर्फापेक्षा हळू हळू हलवते. अल्पाइन ग्लेशियर्समध्ये, दरीच्या साइडवॉल्समध्ये घर्षण देखील तयार केले जाते, जे मध्यभागी संबंधित कडा धीमे करते.

मीन हिमनदीची गती मोठ्या प्रमाणात बदलते परंतु सामान्यत: दररोज 1 मीटर (3 फूट) असते. [] 45] स्थिर भागात कोणतीही गती असू शकत नाही; उदाहरणार्थ, अलास्काच्या काही भागांमध्ये, झाडे पृष्ठभागाच्या गाळाच्या साठ्यावर स्वतः ला स्थापित करू शकतात. इतर प्रकरणांमध्ये, ग्लेशियर्स दररोज 20-30 मीटर (70-100 फूट) इतक्या वेगाने पुढे जाऊ शकतात, जसे की ग्रीनलँडच्या जेकबशाव्हन इस्ब्रा. उतार, बर्फाची जाडी, हिमवर्षाव, रेखांशाचा बंदी, मूलभूत तापमान, वितळवण्याचे उत्पादन आणि बेड कडकपणा यासारख्या घटकांमुळे हिमनदीचा वेग प्रभावित होतो

काही हिमनदींमध्ये सर्जेस नावाच्या अत्यंत वेगवान प्रगतीचा कालावधी असतो. हे हिमनदी अचानक गती येईपर्यंत सामान्य हालचाली दर्शवितात, नंतर त्यांच्या मागील चळवळीच्या स्थितीत परत या. [] 46] हे सर्जेस अंतर्निहित बेड्रॉकच्या अपयशामुळे होऊ शकतात, हिमनदीच्या पायथ्याशी वितळलेल्या पाण्याचे तलाव [] 47] - कदाचित एखाद्या सुपरग्लेशियल तलावातून वितरित केले गेले आहे - किंवा गंभीर "टिपिंग पॉईंट" च्या पलीकडे वस्तुमानाचे साधे संचय. [] 48] दररोज 90 मीटर (300 फूट) पर्यंतचे तात्पुरते दर जेव्हा तापमानात वाढले किंवा जास्त प्रमाणात दाबामुळे तळाशी बर्फ वितळला आणि ग्लेशियरच्या खाली पाणी जमा झाले.

ग्लेशिएटेड भागात जिथे हिमनदी दर वर्षी एक किमीपेक्षा वेगवान हलवते, हिमनदीचे भूकंप होतात. हे मोठ्या प्रमाणात भूकंप आहेत ज्यात भूकंपाचे परिमाण 6.1 पर्यंत जास्त आहे. []]] [] ०] जुलै, ऑगस्ट आणि सप्टेंबरमध्ये दरवर्षी ग्रीनलँडमधील हिमनदीच्या भूकंपांची संख्या १ 1990 1990 ० आणि २००० च्या दशकात वेगाने वाढली. जानेवारी १ 199 199 through ते ऑक्टोबर २०० from या कालावधीत डेटा वापरून एका अभ्यासानुसार, २००२ पासून दरवर्षी अधिक कार्यक्रम सापडले आणि २०० 2005 मध्ये इतर कोणत्याही वर्षात दुप्पट घटना नोंदवल्या गेल्या. [] ०]

Ogives

फ्रान्समधील मेर डी ग्लेसियरवरील फोर्ब्स बँड

ऑगिव्ह्ज किंवा फोर्ब्स बँड [] १] वेव्ह क्रेस्ट्स आणि द le ्या वैकल्पिक आहेत जे हिमनदीच्या पृष्ठभागावर बर्फाचे गडद आणि हलके बँड म्हणून दिसतात. ते हिमनदीच्या हंगामी हालचालीशी जोडलेले आहेत; एका गडद आणि एका हलकी बँडची रुंदी सामान्यत: हिमनदीच्या वार्षिक चळवळीच्या बरोबरीची असते. उन्हाळ्यात बर्फवृष्टीपासून बर्फाचे बर्फ कठोरपणे तुटलेले असते तेव्हा ओगिव्ह्ज तयार होतात. हे हिवाळ्यात बर्फ जमा करण्यासाठी एक स्वेल आणि जागा तयार करते, ज्यामुळे एक रिज तयार होतो. [] २] कधीकधी ओगिव्ह्जमध्ये केवळ अंड्युलेशन किंवा कलर बँड असतात आणि वेव्ह ऑगिव्ह्ज किंवा बँड ऑगिव्ह्ज म्हणून वर्णन केले जाते. [] 53]

भूगोल

या विषयावरील पुढील माहिती: हिमनदीची यादी

न्यू झीलंडमधील फॉक्स ग्लेशियर रेन फॉरेस्ट जवळ समाप्त

प्रत्येक खंडात आणि अंदाजे पन्नास देशांमध्ये हिमनदी उपस्थित असतात, त्या वगळता (ऑस्ट्रेलिया, दक्षिण आफ्रिका) वगळता ज्यात केवळ दूरच्या सबंटार्क्टिक बेट प्रांतावर हिमनदी आहेत. अंटार्क्टिका, अर्जेंटिना, चिली, कॅनडा, पाकिस्तान, [] 54] अलास्का, ग्रीनलँड आणि आइसलँडमध्ये विस्तृत हिमनदी आढळतात. माउंटन ग्लेशियर्स व्यापक आहेत, विशेषतः अँडीस, हिमालय, रॉकी पर्वत, काकेशस, स्कॅन्डिनेव्हियन पर्वत आणि आल्प्समध्ये. पिरिन माउंटन, बल्गेरियातील स्नेझ्निका ग्लेशियर ° 41 ° 46′09 ″ एन च्या अक्षांशसह युरोपमधील दक्षिणेकडील हिमनदी आहे. [] 55] मेनलँड ऑस्ट्रेलियामध्ये सध्या हिमनदी नाही, जरी शेवटच्या हिमनदीच्या काळात कोसिस्झको माउंट एक लहान हिमनदी उपस्थित होती. [] 56] न्यू गिनियामध्ये, लहान, वेगाने कमी होत चाललेल्या, हिमनदी पुंकक जयावर आहेत. [] 57] आफ्रिकेचे टांझानियामधील किलीमंजारो माउंट, केन्या पर्वतावर आणि रेवेन्झोरी पर्वतावर हिमनदी आहेत. हिमनदी असलेल्या ओशॅनिक बेटांमध्ये आईसलँड, नॉर्वेच्या किना off ्यावरील अनेक बेटांचा स्वालबार्ड आणि जॅन मेयन, सुदूर उत्तर, न्यू झीलंड आणि मॅरियन, हर्ड, ग्रँड टेरे (केर्गुलेन) आणि बोवेट या सबंटार्क्टिक बेटांचा समावेश आहे. क्वाटरनरीच्या हिमनदीच्या काळात तैवान, मौना की वर हवाई [] 58] आणि टेनेरिफमध्येही मोठे अल्पाइन हिमनदी होते, तर फॅरो आणि क्रोझेट बेटे []]] पूर्णपणे ग्लेशिएटेड होते.

हिमनदीच्या निर्मितीसाठी आवश्यक असलेल्या कायमस्वरूपी बर्फाचे आवरण, जमीनीवरील उताराची डिग्री, हिमवर्षाव आणि वारा यासारख्या घटकांमुळे परिणाम होतो. विषुववृत्ताच्या 20 ° ते 27 ° उत्तर आणि दक्षिणेस वगळता सर्व अक्षांशांमध्ये हिमनदी आढळू शकतात जिथे हॅडली अभिसरणांच्या उतरत्या अंगाची उपस्थिती पर्जन्यवृष्टी इतकी कमी करते की उच्च ज्वलंत बर्फाच्या ओळी 6,500 मीटर (21,330 फूट) वर पोहोचतात. १ डिग्री सेल्सियस ते १ days च्या दरम्यान, पर्जन्यवृष्टी जास्त आहे आणि m००० मीटर (१,, 4०० फूट) पेक्षा जास्त पर्वतांमध्ये सहसा कायमचा बर्फ असतो.

जरी उच्च अक्षांशांवर, ग्लेशियर तयार करणे अपरिहार्य नाही. अंटार्क्टिकामधील बँक्स आयलँड आणि मॅकमुर्डो ड्राय व्हॅली सारख्या आर्क्टिकचे क्षेत्र ध्रुवीय वाळवंट मानले जाते जेथे ग्लेशियर्स तयार होऊ शकत नाहीत कारण कडू थंडी असूनही त्यांना थोडासा हिमवर्षाव होतो. कोल्ड एअर, उबदार हवेच्या विपरीत, पाण्याचे वाफ जास्त प्रमाणात वाहतूक करण्यात अक्षम आहे. क्वाटरनरी, मंचुरिया, सखल प्रदेश सायबेरिया, [] ०] आणि मध्य आणि उत्तर अलास्का या हिमनदीच्या काळातही, [] १] विलक्षण थंड असले तरी, हिमनदी तयार होऊ शकली नाही. [] २] [] 63]

कोरड्या, बिनधास्त ध्रुवीय प्रदेशांव्यतिरिक्त, बोलिव्हिया, चिली आणि अर्जेंटिनामधील काही पर्वत आणि ज्वालामुखी जास्त आहेत (4,500 ते 6,900 मीटर किंवा 14,800 ते 22,600 फूट) आणि थंड, परंतु पर्जन्यवृष्टीचा सापेक्ष अभाव हिमगृहात बर्फ जमा होण्यापासून प्रतिबंधित करते. कारण या शिखरे हायपररीड अटाकमा वाळवंटात किंवा स्थित आहेत.

जेव्हा बर्फ आणि त्याच्या खडकांच्या तुकड्यांचा भार बेडरोक [65] वर सरकतो आणि सॅन्डपेपर म्हणून काम करतो, खाली बेड्रॉकला गुळगुळीत आणि पॉलिशिंग करतो तेव्हा. या प्रक्रियेस तयार केलेल्या पल्व्हराइज्ड रॉकला रॉक पीठ म्हणतात आणि ते 0.002 ते 0.00625 मिमी आकाराच्या रॉक धान्यांनी बनलेले आहे. घर्षणामुळे अल्पाइन सेटिंग्जमध्ये स्टीपर व्हॅलीच्या भिंती आणि डोंगराच्या उतार होतात, ज्यामुळे हिमस्खलन आणि रॉक स्लाइड्स होऊ शकतात, ज्यामुळे ग्लेशियरमध्ये आणखी सामग्री जोडली जाऊ शकते. हिमनदीचे घर्षण सामान्यत: ग्लेशियल स्ट्राइजद्वारे दर्शविले जाते. ग्लेशियर्स जेव्हा त्यात मोठ्या बोल्डर्स असतात ज्यात बेडरोकमध्ये लांब स्क्रॅच असतात. स्ट्राइजची दिशा मॅप करून, संशोधक हिमनदीच्या हालचालीची दिशा निश्चित करू शकतात. स्ट्राइज प्रमाणेच बडबड गुण, हिमनदीच्या अंतर्भूत खडकात चंद्रकोर-आकाराच्या उदासीनतेच्या ओळी आहेत. जेव्हा ग्लेशियरमधील बोल्डर्स वारंवार पकडले जातात आणि त्यांना बेड्रॉकच्या बाजूने ड्रॅग केल्यामुळे ते वारंवार पकडले जातात.

ग्लेशियर इरोशनचा दर बदलतो. सहा घटक नियंत्रण इरोशन दर:

हिमनदीच्या हालचालीचा वेग

बर्फाची जाडी

हिमनदीच्या तळाशी असलेल्या बर्फामध्ये असलेल्या खडकाच्या तुकड्यांची आकार, विपुलता आणि कडकपणा

ग्लेशियर अंतर्गत पृष्ठभागाच्या धूपची सापेक्ष सुलभता

ग्लेशियर बेसवर थर्मल परिस्थिती

ग्लेशियर बेसवर पारगम्यता आणि पाण्याचे दाब

जेव्हा बेड्रॉकला पृष्ठभागावर वारंवार फ्रॅक्चर होते, तेव्हा हिमनदीच्या इरोशनचे दर वाढतात कारण प्लकिंग ही पृष्ठभागावरील मुख्य इरोसिव्ह फोर्स आहे; जेव्हा बेड्रॉकमध्ये तुरळक फ्रॅक्चर दरम्यान विस्तृत अंतर असते, तथापि, घर्षण हा प्रबळ इरोसिव्ह फॉर्म आहे आणि हिमनदीचे दर कमी होते. [] 66] खालच्या अक्षांशांमधील हिमनदी उच्च अक्षांशांमधील हिमनदींपेक्षा जास्त इरोसिव्ह असतात, कारण त्यांच्याकडे हिमनदीच्या तळावर जास्त वितळलेले पाणी आहे आणि त्याच हालचाली वेग आणि बर्फाच्या प्रमाणात गाळाचे उत्पादन आणि वाहतूक सुलभ करते. [] 67]

हिमनदी भूविज्ञान

इरोशन

ग्लेशियल प्लकिंग आणि घर्षणाचे आकृती

ग्लेशियर्स दोन मुख्य प्रक्रियेद्वारे भूप्रदेश कमी करतात: प्लकिंग आणि घर्षण. [] 64]

ग्लेशियर्स बेड्रॉकवर वाहत असताना, ते बर्फात खडकाचे ब्लॉक मऊ करतात आणि लिफ्ट करतात. ही प्रक्रिया, ज्याला प्लकिंग म्हणतात, सबग्लेशियल वॉटरमुळे होते जे बेड्रॉकमध्ये फ्रॅक्चरमध्ये प्रवेश करते आणि नंतर गोठते आणि विस्तारते. [] 65] या विस्तारामुळे बर्फ एक लीव्हर म्हणून कार्य करण्यास कारणीभूत ठरते जे खडक उंचावून सोडवते. अशाप्रकारे, सर्व आकाराचे गाळ ग्लेशियरच्या लोडचा भाग बनतात. जर माघार घेणाऱ्या हिमनदीने पुरेसा मोडतोड मिळविला तर तो युटामधील टिम्पॅनोगोस ग्लेशियरप्रमाणे रॉक ग्लेशियर बनू शकतो.

हिमनदीमध्ये समाविष्ट केलेली सामग्री सामान्यत: जमा होण्यापूर्वी अ‍ॅबिलेशनच्या झोनपर्यंत चालविली जाते. ग्लेशियल ठेवी दोन भिन्न प्रकारांचे आहेत:

ग्लेशियल टिल: हिमनदीच्या बर्फापासून थेट जमा केलेली सामग्री. जोपर्यंत चिकणमातीच्या आकारापासून ते बोल्डर्सपर्यंतच्या अविभाजित सामग्रीचे मिश्रण समाविष्ट आहे, मोरेनची नेहमीची रचना.

फ्लुव्हियल आणि आउटवॉश गाळ: पाण्याने जमा केलेले गाळ. या ठेवी आकारानुसार स्तरीकृत आहेत.

पृष्ठभागावर जमा केलेल्या किंवा जमा केलेल्या खडकाच्या मोठ्या तुकड्यांना "ग्लेशियल एरॅटिक्स" म्हणतात. ते गारगोटीपासून बोल्डर्सपर्यंत आकारात असतात, परंतु बहुतेक वेळा ते मोठ्या अंतरावर हलविल्यामुळे ते ज्या सामग्रीवर सापडतात त्या सामग्रीपेक्षा ते अगदी भिन्न असू शकतात. मागील हिमनदीच्या हालचालींवर हिमनदीच्या त्रुटींचे नमुने.

मोरेन्स

लेक लुईस, अल्बर्टा, कॅनडा वरील हिमनदी

ग्लेशियल मोरेनस हिमनदीकडून सामग्रीच्या जमा करून तयार केले जातात आणि हिमनदी मागे घेतल्यानंतर उघडकीस येते. ते सहसा टिलच्या रेषात्मक मॉंड्स म्हणून दिसतात, बारीक पावडर सामग्रीच्या मॅट्रिक्समध्ये खडक, रेव आणि दगडांचे नॉन-सॉर्ट केलेले मिश्रण. टर्मिनल किंवा एंड मोरेन हिमनदीच्या पाय किंवा टर्मिनलच्या शेवटी तयार केले जातात. हिमनदीच्या बाजूने बाजूकडील मोरेन तयार होतात. जेव्हा एखादा हिमनदी त्याच्या उपनद्या हिमनदी आणि विलीनीकरण करते तेव्हा मध्यवर्ती मोरेन तयार होते आणि एकत्रित हिमनदीच्या मध्यभागी प्रत्येक एकत्रितपणे मोरेन तयार करण्यासाठी प्रत्येक एकत्रित पार्श्वभूमीचे मोरेन. ग्राउंड मोरेनस कमी स्पष्ट आहेत, ज्याला हिमनदी ड्राफ्ट देखील म्हणतात, जे बहुतेक वेळा समतोल रेषेतून ग्लेशियर डाऊनस्लोपच्या खाली पृष्ठभागावर ब्लँकेट करते. [] 68] []] मोरेन हा शब्द फ्रेंच मूळचा आहे. फ्रेंच आल्प्समधील हिमनदीच्या मार्जिनजवळ सापडलेल्या जलोदर तटबंदी आणि रिम्सचे वर्णन करण्यासाठी हे शेतकऱ्यांनी तयार केले होते. आधुनिक भूगर्भशास्त्रात, हा शब्द अधिक व्यापकपणे वापरला जातो आणि या सर्व प्रकारच्या मालिकांवर लागू केला जातो, या सर्व गोष्टीपर्यंत बनलेले आहेत. मोरेन्स मोरेन-डॅमड लेक्स देखील तयार करू शकतात.

ड्रमलिन्स

जगातील ड्रमलिनच्या सर्वाधिक एकाग्रतेपैकी एक असलेल्या क्षेत्रात विस्कॉन्सिनच्या होरिकॉन मार्शच्या आसपास ड्रमलिन. लॉरेन्टाइड आईस शीटचा वक्र मार्ग विविध मॉंड्सच्या अभिमुखतेमध्ये दिसून येतो.

ड्रमलिन असममित, डोंगराच्या आकाराचे डोंगर आहेत जे प्रामुख्याने हिमनदीच्या गाळापासून बनवतात. []] त्यांची उंची 15 ते 50 मीटर पर्यंत बदलते आणि ती लांबीच्या एक किलोमीटरपर्यंत पोहोचू शकतात. डोंगराच्या सर्वात उंच बाजूस ज्या दिशेने बर्फ प्रगत झाला (स्टॉस), तर बर्फाच्या हालचालीच्या दिशेने (ली) लांब उतार शिल्लक आहे. ड्रमलिन ड्रमलिन फील्ड किंवा ड्रमलिन कॅम्प नावाच्या गटांमध्ये आढळतात. यापैकी एक क्षेत्र न्यू यॉर्कच्या रोचेस्टरच्या पूर्वेस आढळते; यात सुमारे 10,000 ड्रमलिनचा अंदाज आहे. जरी ड्रमलिन तयार करणारी प्रक्रिया पूर्णपणे समजली नाही, परंतु त्यांचा आकार असा सूचित करतो की ते प्राचीन हिमनदीच्या प्लास्टिक विकृती क्षेत्राचे उत्पादन आहेत. असे मानले जाते की जेव्हा ग्लेशियर्स पुढे गेले आणि पूर्वीच्या हिमनदीच्या ठेवींमध्ये बदल केला तेव्हा बरेच ड्रमलिन तयार झाले.

ग्लेशियल व्हॅली, सर्क्स, आर्टेस आणि पिरॅमिडल शिखर

हिमनदीच्या लँडस्केपची वैशिष्ट्ये

हिमनदीपूर्वी, माउंटन व्हॅलीजमध्ये एक वैशिष्ट्यपूर्ण "व्ही" आकार असतो, जो पाणी कमी करून तयार होतो. हिमनदी दरम्यान, या द le ्या बऱ्याचदा रुंदीकरण करतात, खोल केल्या जातात आणि गुळगुळीत केल्या जातात ज्यामुळे यू-आकाराचे ग्लेशियल व्हॅली किंवा ग्लेशियल कुंड तयार होते, जसे की कधीकधी म्हणतात. []]] ग्लेशियल व्हॅली तयार करणारी धूप यापूर्वी खो valley ्यात वाढलेल्या खडक किंवा पृथ्वीच्या कोणत्याही स्पर्सला कमी करते, ज्यामुळे ट्रंक्टेड स्पर्स नावाच्या मोठ्या प्रमाणात त्रिकोणी-आकाराचे चट्टे तयार होते. हिमनदीच्या खो le ्यात, प्लॅकिंग आणि घर्षण करून तयार केलेले औदासिन्य तलावांनी भरले जाऊ शकते, ज्याला पॅटरनोस्टर लेक्स म्हणतात. जर हिमनदीची व्हॅली पाण्याच्या मोठ्या शरीरात गेली तर ती एक फजर्ड बनते.

सामान्यत: ग्लेशियर्स त्यांच्या लहान उपनद्यांपेक्षा त्यांच्या द le ्या अधिक खोल करतात. म्हणूनच, जेव्हा ग्लेशियर्स कमी होते, तेव्हा उपनदी हिमनदीच्या द le ्या मुख्य हिमनदीच्या उदासीनतेच्या वर राहतात आणि त्यांना हँगिंग व्हॅली म्हणतात. []]

क्लासिक व्हॅलीच्या हिमनदीच्या सुरुवातीस एक वाडगा-आकाराचे सर्क आहे, ज्याने तीन बाजूंनी भिंती एस्कर केलेल्या भिंती आहेत परंतु त्या बाजूला खुल्या आहेत ज्या खो valley ्यात खाली येतात ज्याला "ओठ" म्हणतात. सर्क्स असे आहेत जेथे हिमनदीमध्ये बर्फ जमा होऊ लागतो. दोन हिमनदीचे सर्क्स मागे परत येऊ शकतात आणि त्यांचे बॅकवॉल्स खराब होईपर्यंत फक्त एक अरुंद रिज, ज्याला एआरएटीई सोडले जाते. या संरचनेचा परिणाम माउंटन पास होऊ शकतो. जर एकाधिक सर्क्स एकाच डोंगरावर वेढत असतील तर ते पॉइंट पिरामिडल शिखर तयार करतात; विशेषतः उंच उदाहरणांना शिंगे म्हणतात.

रोचेस माउटोनिस

बेड्रॉकच्या एका क्षेत्रावर हिमनदीच्या बर्फाच्या उतारामुळे खडकला रोचे माउतोन, [] ०] किंवा "मेंढीबॅक" रॉक नावाच्या नॉलमध्ये शिल्प केले जाऊ शकते. रोचेस माउटोनिस वाढविलेले, गोलाकार आणि आकारात असममित असू शकतात. त्यांची लांबी मीटरपेक्षा कमी ते कित्येक शंभर मीटर लांबीची असते. [] १] रोचेस माउटोनिस त्यांच्या वरच्या-ग्लेशियर बाजूंनी एक सौम्य उतार आहे आणि त्यांच्या डाउन-ग्लॅसीयर बाजूंनी उभ्या चेह to ्यावर एक उंच आहे. हिमनदीने वरच्या बाजूस गुळगुळीत उतार सोडला, परंतु अश्रू ढाळतात आणि तडफड फिकट होतात आणि त्यांना खाली उतरून खाली उतरवतात.

गाळ स्तरीकरण

अ‍ॅबिलेशन झोनमधून उगवणारे पाणी हिमनदीपासून दूर जात असताना, त्यासह बारीक नष्ट झालेल्या गाळाने वाहून नेले. पाण्याचा वेग कमी होत असताना, निलंबनात वस्तू वाहून नेण्याची क्षमता देखील देखील आहे. अशा प्रकारे पाणी हळूहळू गाळ गाळ जमा करते, ज्यामुळे एक गाळ तयार होतो. जेव्हा ही घटना खो valley ्यात येते तेव्हा त्याला व्हॅली ट्रेन म्हणतात. जेव्हा सादरीकरण एखाद्या मोहिमेमध्ये असते, तेव्हा गाळ बे चिखल म्हणून ओळखला जातो. आउटवॉश प्लेन आणि व्हॅली गाड्या सहसा "केटल" म्हणून ओळखल्या जाणाऱ्या बेसिनसह असतात. हे लहान तलाव तयार होतात जेव्हा मोठ्या प्रमाणात बर्फ ब्लॉक्समध्ये अडकलेले असतात जे अडकलेले वितळतात आणि पाण्याचे भरलेले उदासीनता तयार करतात. केटल व्यास 5 मीटर ते 13 किमी पर्यंतचे आहे, ज्यामध्ये 45 मीटर पर्यंत खोली आहे. बहुतेक आकारात परिपत्रक असतात कारण बर्फाचे ब्लॉक जे वितळतात तेव्हा ते गोलाकार होते. [] २]

हिमनदी ठेवी

रीडिंग ग्लेशियरद्वारे तयार केलेले लँडस्केप

जेव्हा एखाद्या हिमनदीचा आकार एखाद्या गंभीर बिंदूच्या खाली संकुचित होतो, तेव्हा त्याचा प्रवाह थांबतो आणि तो स्थिर होतो. दरम्यान, बर्फाच्या आत आणि खाली वितळलेल्या पाण्यातील पायरीच्या साठवणुकीच्या ठेवी सोडतात. हे ठेवी, स्तंभ, टेरेस आणि क्लस्टर्सच्या स्वरूपात, हिमनदी वितळल्यानंतर राहतात आणि "हिमनदी ठेवी" म्हणून ओळखल्या जातात. डोंगर किंवा मॉंडचा आकार घेणाऱ्या हिमनदीच्या ठेवींना Kames म्हणतात. जेव्हा बर्फाच्या आतील भागात ओपनिंगद्वारे वितळलेल्या पाण्याचे गाळ गाळ ठेवते तेव्हा काही कॅम्स तयार होतात. इतर चाहत्यांनी किंवा मेल्टवॉटरद्वारे तयार केलेल्या डेल्टासद्वारे तयार केले जातात. जेव्हा हिमनदीचा बर्फ एखाद्या खो valley ्यात व्यापतो, तेव्हा तो खो valley ्याच्या बाजूने टेरेस किंवा कमेम्स तयार करू शकतो. लांब, पापी हिमनदीच्या ठेवींना एस्कर म्हणतात. एस्कर वाळू आणि रेवाने बनलेले आहेत जे हिमनदीच्या आत किंवा खाली बर्फ बोगद्यातून वाहणा mel ्या वितळलेल्या पाण्याच्या प्रवाहाने जमा केले होते. ते बर्फ वितळल्यानंतरच राहतात, []] उंची 100 मीटरपेक्षा जास्त आणि लांबी 100 किमी पर्यंत.

मोरेन्स

लेक लुईस, अल्बर्टा, कॅनडा वरील हिमनदी

ग्लेशियल मोरेनस हिमनदीकडून सामग्रीच्या जमा करून तयार केले जातात आणि हिमनदी मागे घेतल्यानंतर उघडकीस येते. ते सहसा टिलच्या रेषात्मक मॉंड्स म्हणून दिसतात, बारीक पावडर सामग्रीच्या मॅट्रिक्समध्ये खडक, रेव आणि दगडांचे नॉन-सॉर्ट केलेले मिश्रण. टर्मिनल किंवा एंड मोरेन हिमनदीच्या पाय किंवा टर्मिनलच्या शेवटी तयार केले जातात. हिमनदीच्या बाजूने बाजूकडील मोरेन तयार होतात. जेव्हा एखादा हिमनदी त्याच्या उपनद्या हिमनदी आणि विलीनीकरण करते तेव्हा मध्यवर्ती मोरेन तयार होते आणि एकत्रित हिमनदीच्या मध्यभागी प्रत्येक एकत्रितपणे मोरेन तयार करण्यासाठी प्रत्येक एकत्रित पार्श्वभूमीचे मोरेन. ग्राउंड मोरेनस कमी स्पष्ट आहेत, ज्याला हिमनदी ड्राफ्ट देखील म्हणतात, जे बहुतेक वेळा समतोल रेषेतून ग्लेशियर डाऊनस्लोपच्या खाली पृष्ठभागावर ब्लँकेट करते. [] 68] []] मोरेन हा शब्द फ्रेंच मूळचा आहे. फ्रेंच आल्प्समधील हिमनदीच्या मार्जिनजवळ सापडलेल्या जलोदर तटबंदी आणि रिम्सचे वर्णन करण्यासाठी हे शेतकऱ्यांनी तयार केले होते. आधुनिक भूगर्भशास्त्रात, हा शब्द अधिक व्यापकपणे वापरला जातो आणि या सर्व प्रकारच्या मालिकांवर लागू केला जातो, या सर्व गोष्टीपर्यंत बनलेले आहेत. मोरेन्स मोरेन-डॅमड लेक्स देखील तयार करू शकतात.

ड्रमलिन्स

जगातील ड्रमलिनच्या सर्वाधिक एकाग्रतेपैकी एक असलेल्या क्षेत्रात विस्कॉन्सिनच्या होरिकॉन मार्शच्या आसपास ड्रमलिन. लॉरेन्टाइड आईस शीटचा वक्र मार्ग विविध मॉंड्सच्या अभिमुखतेमध्ये दिसून येतो.

ड्रमलिन असममित, डोंगराच्या आकाराचे डोंगर आहेत जे प्रामुख्याने हिमनदीच्या गाळापासून बनवतात. []] त्यांची उंची 15 ते 50 मीटर पर्यंत बदलते आणि ती लांबीच्या एक किलोमीटरपर्यंत पोहोचू शकतात. डोंगराच्या सर्वात उंच बाजूस ज्या दिशेने बर्फ प्रगत झाला (स्टॉस), तर बर्फाच्या हालचालीच्या दिशेने (ली) लांब उतार शिल्लक आहे. ड्रमलिन ड्रमलिन फील्ड किंवा ड्रमलिन कॅम्प नावाच्या गटांमध्ये आढळतात. यापैकी एक क्षेत्र न्यू यॉर्कच्या रोचेस्टरच्या पूर्वेस आढळते; यात सुमारे 10,000 ड्रमलिनचा अंदाज आहे. जरी ड्रमलिन तयार करणारी प्रक्रिया पूर्णपणे समजली नाही, परंतु त्यांचा आकार असा सूचित करतो की ते प्राचीन हिमनदीच्या प्लास्टिक विकृती क्षेत्राचे उत्पादन आहेत. असे मानले जाते की जेव्हा ग्लेशियर्स पुढे गेले आणि पूर्वीच्या हिमनदीच्या ठेवींमध्ये बदल केला तेव्हा बरेच ड्रमलिन तयार झाले.

ग्लेशियल व्हॅली, सर्क्स, आर्टेस आणि पिरॅमिडल शिखर

हिमनदीच्या लँडस्केपची वैशिष्ट्ये

हिमनदीपूर्वी, माउंटन व्हॅलीजमध्ये एक वैशिष्ट्यपूर्ण "व्ही" आकार असतो, जो पाणी कमी करून तयार होतो. हिमनदी दरम्यान, या द le ्या बऱ्याचदा रुंदीकरण करतात, खोल केल्या जातात आणि गुळगुळीत केल्या जातात ज्यामुळे यू-आकाराचे ग्लेशियल व्हॅली किंवा ग्लेशियल कुंड तयार होते, जसे की कधीकधी म्हणतात. []]] ग्लेशियल व्हॅली तयार करणारी धूप यापूर्वी खो valley ्यात वाढलेल्या खडक किंवा पृथ्वीच्या कोणत्याही स्पर्सला कमी करते, ज्यामुळे ट्रंक्टेड स्पर्स नावाच्या मोठ्या प्रमाणात त्रिकोणी-आकाराचे चट्टे तयार होते. हिमनदीच्या खो le ्यात, प्लॅकिंग आणि घर्षण करून तयार केलेले औदासिन्य तलावांनी भरले जाऊ शकते, ज्याला पॅटरनोस्टर लेक्स म्हणतात. जर हिमनदीची व्हॅली पाण्याच्या मोठ्या शरीरात गेली तर ती एक फजर्ड बनते.

सामान्यत: ग्लेशियर्स त्यांच्या लहान उपनद्यांपेक्षा त्यांच्या द le ्या अधिक खोल करतात. म्हणूनच, जेव्हा ग्लेशियर्स कमी होते, तेव्हा उपनदी हिमनदीच्या द le ्या मुख्य हिमनदीच्या उदासीनतेच्या वर राहतात आणि त्यांना हँगिंग व्हॅली म्हणतात.

क्लासिक व्हॅलीच्या हिमनदीच्या सुरुवातीस एक वाडगा-आकाराचे सर्क आहे, ज्याने तीन बाजूंनी भिंती एस्कर केलेल्या भिंती आहेत परंतु त्या बाजूला खुल्या आहेत ज्या खो valley ्यात खाली येतात ज्याला "ओठ" म्हणतात. सर्क्स असे आहेत जेथे हिमनदीमध्ये बर्फ जमा होऊ लागतो. दोन हिमनदीचे सर्क्स मागे परत येऊ शकतात आणि त्यांचे बॅकवॉल्स खराब होईपर्यंत फक्त एक अरुंद रिज, ज्याला एआरएटीई सोडले जाते. या संरचनेचा परिणाम माउंटन पास होऊ शकतो. जर एकाधिक सर्क्स एकाच डोंगरावर वेढत असतील तर ते पॉइंट पिरामिडल शिखर तयार करतात; विशेषतः उंच उदाहरणांना शिंगे म्हणतात.

रोचेस माउटोनिस

बेड्रॉकच्या एका क्षेत्रावर हिमनदीच्या बर्फाच्या उतारामुळे खडकला रोचे माउतोन, [] ०] किंवा "मेंढीबॅक" रॉक नावाच्या नॉलमध्ये शिल्प केले जाऊ शकते. रोचेस माउटोनिस वाढविलेले, गोलाकार आणि आकारात असममित असू शकतात. त्यांची लांबी मीटरपेक्षा कमी ते कित्येक शंभर मीटर लांबीची असते. [] १] रोचेस माउटोनिस त्यांच्या वरच्या-ग्लेशियर बाजूंनी एक सौम्य उतार आहे आणि त्यांच्या डाउन-ग्लॅसीयर बाजूंनी उभ्या चेह to ्यावर एक उंच आहे. हिमनदीने वरच्या बाजूस गुळगुळीत उतार सोडला, परंतु अश्रू ढाळतात आणि तडफड फिकट होतात आणि त्यांना खाली उतरून खाली उतरवतात.

आयसोस्टॅटिक रीबाऊंड

पृथ्वीच्या क्रस्टवर हिमनदीद्वारे आयसोस्टॅटिक दबाव

बर्फाची चादरी किंवा हिमनदीसारख्या मोठ्या जनतेमुळे पृथ्वीच्या कवच आवरणात उदास होऊ शकते. [] 84] औदासिन्य सामान्यत: बर्फाचे पत्रक किंवा ग्लेशियरच्या जाडीच्या एक तृतीयांश असते. बर्फाचे पत्रक किंवा ग्लेशियर वितळल्यानंतर, आवरण त्याच्या मूळ स्थितीकडे परत जाऊ लागते, क्रस्टला बॅक अप ढकलते. हिमवर्षावानंतरचा हा पुनबांधणी, जो बर्फाच्या शीट किंवा हिमनदीच्या वितळल्यानंतर हळू हळू पुढे जातो, सध्या स्कॅन्डिनेव्हिया आणि उत्तर अमेरिकेच्या ग्रेट लेक्स प्रदेशात मोजण्यायोग्य प्रमाणात आहे.

समान प्रक्रियेद्वारे तयार केलेले भौगोलिक वैशिष्ट्य लहान प्रमाणात होते. हे असे घडते जेथे पूर्वी संकुचित खडकला त्याच्या मूळ आकारात अधिक वेगाने परत जाण्याची परवानगी दिली जाते. यामुळे मोठ्या हातोडीने खडकाचा फटका बसला असेल तर काय दिसेल यासारखेच याचा परिणाम होतो. आइसलँड आणि कुंब्रियाच्या अलीकडेच डी-ब्लेशिएटेड भागात डिलेशन फॉल्टिंग पाहिले जाऊ शकते.

प्रोटोनिलस मेन्सा, इस्मेनियस लॅकस चतुर्भुज, मंगळ

मंगळाच्या ध्रुवीय बर्फाच्या कॅप्स हिमनदीच्या ठेवींचा भौगोलिक पुरावा दर्शवितात. दक्षिण ध्रुवीय टोपी विशेषतः पृथ्वीवरील हिमनदीशी तुलना करण्यायोग्य आहे. [] 85] टोपोग्राफिक वैशिष्ट्ये आणि संगणक मॉडेल मंगळाच्या भूतकाळातील अधिक हिमनदीचे अस्तित्व दर्शवितात. [] 86] मिड-लॅटिट्यूड्समध्ये, 35 ° ते 65 north उत्तर किंवा दक्षिणेकडील 65 between दरम्यान, मंगळाच्या ग्लेशियर्सचा पातळ मंगळातील वातावरणाचा परिणाम होतो. कमी वातावरणीय दबावामुळे, पृष्ठभागाजवळील अ‍ॅबिलेशन पूर्णपणे वितळण्यामुळे नव्हे तर उदात्ततेमुळे होते. पृथ्वीप्रमाणे, बरेच हिमनदी खडकांच्या थराने झाकलेले असतात जे बर्फाचे पृथक्करण करतात. बोर्डवरील एक रडार इन्स्ट्रुमेंट मंगळाच्या पुनर्रचनेच्या कक्षेत लोबेट डेब्रीस अ‍ॅप्रॉन (एलडीएएस) नावाच्या रचनेमध्ये खडकांच्या पातळ थरखाली बर्फ सापडला. [] 87] [] 88] []]]

२०१ 2015 मध्ये, प्लूटो-चारॉन सिस्टमद्वारे नवीन क्षितिजे उडत असताना, अंतराळ यानात प्लूटोवरील नायट्रोजन बर्फाच्या थरात झाकलेले एक भव्य बेसिन सापडले. बेसिनच्या पृष्ठभागाचा एक मोठा भाग अरुंद कुंडांद्वारे विभक्त केलेल्या अनियमित बहुभुज वैशिष्ट्यांमध्ये विभागला गेला आहे, प्लूटोच्या आतील बाजूस अंतर्गत उष्णतेमुळे इंधन भरलेल्या संवहन पेशी म्हणून वर्णन केले आहे. [] ०] [] १] स्पुतनिक प्लॅनिटियाच्या मार्जिनजवळ हिमनदीचा प्रवाह देखील पाळला गेला, तो बेसिनमध्ये आणि बाहेर दोन्ही वाहत असल्याचे दिसून आले.

भुरुपे

खनन का-यामुळे तयार झालेली भुरुपे

यू आकाराची दरी 

लोंबती दरी

हिमगव्हर

शुककूट

गिरिशृंग

संचयन(निक्षेपण) का-यामुळे तयार झालेली भुरुपे

हिमोढ

हिमोढगिरी

हिमोढकटक

अर्जेंटिनामधील मोरेनो हिमनदी

• 
  काराकोरम मधील बालतोरो हिमनदी
• 
  स्वित्झर्लंडमधील प्रसिद्ध अलेत्श हिमनदी