बंकिमचंद्र चटोपाध्याय (बंगाली : বঙ্কিম চন্দ্র চট্টোপাধ্যায় ; उच्चार: बोंकिमचोंद्रो चोट्टोपाद्धाय ) (जून २६ , १८३८ - एप्रिल ८ , १८९४ ) हे बंगाली कवी, कादंबरीकार, पत्रकार होते. भविष्यात भारतीय प्रजासत्ताकाचे राष्ट्रगान ठरलेल्या वंदे मातरम् या गीताचे रचनाकार होते. १८७६ साली त्यांच्या आनंदमठ या कादंबरीमध्ये त्यांनी हे गीत लिहिले. ही कादंबरी १८८२ साली प्रकाशित झाली आणि लवकरच हे गीत भारतीय स्वातंत्र्यलढ्याचे प्रेरणागीत बनले.
'राजमोहन्स वाइफ' (इंग्रजी) ही बंकिमचंद्रांनी लिहिलेली पहिली कादंबरी.
प्रकाशित साहित्य [ संपादन ]
दुर्गेशनंदिनी (१८६५)
कपालकुंडला (१८६६)
मृणालिनी (१८६९)
विषवृक्ष (१८७३)
इंदिरा
युगलांगुरीय़
चंद्ररशेखर
राधारानी
रजनी (१८७७)
कृष्णकान्तेर उइल (१८७८)
राजसिंह (१८८२)
आनंदमठ (१८८२)
देवी चौधुरानी (१८८४)
सीताराम (१८८७)
वा.गो. आपटे यांनी चार खंडांत, बंकिमचंद्र यांचे संपूर्ण कादंबरी वाङ्मय, त्यातील बंगाली वातावरण, पार्श्वभूमी व पात्रांची नावे कायम ठेवून मराठीत आणले आहे.
लोकरहस्य (१८७४)
विज्ञान रहस्य (१८७५)
कमलाकान्तेर दप्तर (१८७५)
विविध समालोचना (१८७६)
साम्य (१८७९)
कृष्णचरित्र (१८८६)
विविध प्रबंध (१ ला खंड-१८८७, २रा खंड-१८९२)
धर्मतत्त्व अनुशीलन (१८८८)
श्रीमद्भगवद्गीता (१९०२)
वंगदर्शन पत्रिका (१८७२-१८७६) 
