अब्दुल कादिर जिलानी
अब्दुल कादिर जिलानी (फारसी: عبدالقادر گیلانی, अरबी: عبدالقادر الجيلاني) मुह्यी l-दीन अबू मुहम्मद बी. अबू सालिह 'अब्द अल-कादिर अल-जिलानीअल-हसानी वाल-हुसैनी, एक हनबली सुन्नी मुस्लिम धर्मोपदेशक, तपस्वी, गूढवादी, न्यायशास्त्रज्ञ आणि धर्मशास्त्री होते, जे कादिरिय्यूझमच्या (सुफियानुवादाच्या) नामांकित संस्थापक म्हणून ओळखले जातात.
त्याचा जन्म 1 रमजान 470 एएच (23 मार्च, 1078) रोजी इराणमधील गिलानमधील नैफ शहरात झाला आणि बगदादमध्ये सोमवार, 21 फेब्रुवारी, 1166 (11 रबी' अल-थानी 561 एएच) रोजी त्याचा मृत्यू झाला. बगदादमध्ये राहणारे पर्शियन हनबली सुन्नी कायदेतज्ज्ञ आणि सूफी. कादिरिया तारिका त्यांच्या नावावर आहे.
नाव
[संपादन]सन्माननीय मुहियुद्दीन अनेक सूफींसह "धर्माचे पुनरुत्थान करणारा" म्हणून त्यांचा दर्जा दर्शवितो. जिलानी (अरबी अल-जिलानी) त्याच्या जन्मस्थानाचा संदर्भ देते, गिलान. तथापि, जिलानी ने बगदादी हे नाव धारण केले होते, बगदादमधील त्याच्या निवासस्थानाचा आणि दफनभूमीचा उल्लेख केला होता.
 | या लेखातील मजकूर मराठी विकिपीडियाच्या विश्वकोशीय लेखनशैलीस अनुसरून नाही. आपण हा लेख तपासून याच्या पुनर्लेखनास मदत करू शकता.
नवीन सदस्यांना मार्गदर्शन हा साचा अशुद्धलेखन, अविश्वकोशीय मजकूर अथवा मजकुरात अविश्वकोशीय लेखनशैली व विना-संदर्भ लेखन आढळल्यास वापरला जातो. |
कौटुंबिक पार्श्वभूमी
[संपादन]जिलानीचे वडील अबू सालेह मूसा हे सय्यद वंशातील होते, ते इस्लामिक पैगंबर मुहम्मद यांचे नातू हसन इब्न अली यांच्या वंशाचे होते. अबू सालेहला त्याच्या काळातील लोक संत म्हणून मानत होते आणि जंगी दोस्त (म्हणजे लौरीमध्ये "गियान-प्रेमी") म्हणून ओळखले जात होते, जे मूळतः त्याच्या वडिलांचे सोब्रीकेट होते.[ जिलानीची आई, उम्मुल खैर फातिमा, या देखील सय्यद होत्या. , मुहम्मद अल-जवादचा वंशज असल्याने, तो स्वतः हसनचा धाकटा भाऊ हुसेन इब्न अली याच्या वंशज होता.
शिक्षण
[संपादन]जिलानी यांनी त्यांचे सुरुवातीचे आयुष्य गिलान या त्यांच्या जन्माच्या प्रांतात व्यतीत केले. 1095 मध्ये वयाच्या अठराव्या वर्षी ते बगदादला गेले. तेथे त्यांनी अबू सईद मुबारक मखझूमी आणि इब्न अकील यांच्या हाताखाली हनबली कायद्याचा अभ्यास केला. त्यांनी अबू मुहम्मद जाफर अल-सरराज यांच्याकडे हदीसचा अभ्यास केला. त्यांचे सुफी आध्यात्मिक प्रशिक्षक अबूल-खैर हम्माद इब्न मुस्लिम अल-दब्बास होते. (त्यांच्या विविध शिक्षकांचे आणि विषयांचे तपशीलवार वर्णन खाली दिलेले आहे). शिक्षण पूर्ण केल्यानंतर जिलानी यांनी बगदाद सोडला. त्याने पंचवीस वर्षे इराकच्या वाळवंटात भटकत घालवली.
कायद्याची शाळा
[संपादन]अल-जिलानी हे शफी आणि हनबली कायद्याचे होते.[31] त्यांनी शफीई न्यायशास्त्र (फिकह) हनबली शाळेच्या (मझहब) बरोबरीच्या पायावर ठेवले आणि एकाच वेळी या दोन्हींनुसार फतवे काढले. म्हणूनच अल-नवावीने बुस्तान अल-अरिफीन (आध्यात्मिक गुरूंचे उद्यान) या पुस्तकात त्यांची प्रशंसा केली आहे, असे म्हणले आहे: "आम्ही बगदादच्या शेख मुही अल-दीन अब्द अल-कादिर अल-जिलानी यांच्यापेक्षा अधिक प्रतिष्ठित कोणालाही ओळखले नाही. , अल्लाह त्याच्यावर प्रसन्न असेल, बगदादमधील शफी आणि हंबलींचे शेख".
सूफीवादाचा कादिरिया तारिका (सूफी क्रम)
[संपादन]त्याने कादिरिया तारिका ऑर्डरची स्थापना केली, त्याच्या अनेक शाखांसह, जगाच्या विविध भागांमध्ये व्यापक आहे आणि युनायटेड किंग्डम, आफ्रिका, तुर्की, इंडोनेशिया, अफगाणिस्तान, भारत, बांगलादेश, पाकिस्तान, बाल्कन, रशिया, पॅलेस्टाईन, येथे देखील आढळू शकते. चीन, आणि पूर्व आणि पश्चिम आफ्रिका.
1258 मध्ये बगदादच्या मंगोलियन विजयानंतरही कादिरियाची भरभराट झाली आणि ती एक प्रभावशाली सुन्नी संस्था राहिली. अब्बासीद खलिफाच्या पतनानंतर, जिलानीची दंतकथा अब्दुल-कादिरच्या रहस्यमय कृत्यांमधील आनंदाचा आनंद (बहजत अल-असरार फि बाद मनाकीब 'अब्द अल-कादिर) या मजकुराद्वारे नूर अल यांना देण्यात आली. -दिन अली अल-शतानुफी, ज्याने जिलानीला दैवी कृपेचे अंतिम माध्यम म्हणून चित्रित केले आणि कादिरी ऑर्डरला बगदादच्या प्रदेशाच्या पलीकडे पसरण्यास मदत केली.
पंधराव्या शतकाच्या अखेरीस, कादिरियाच्या वेगळ्या शाखा होत्या आणि त्या मोरोक्को, स्पेन, तुर्की, भारत, इथिओपिया, सोमालिया आणि सध्याच्या मालीमध्ये पसरल्या होत्या. प्रस्थापित सुफी शेखांनी अनेकदा त्यांच्या स्थानिक समुदायांचे नेतृत्व न सोडता कादिरिया परंपरा स्वीकारली. 1508 ते 1534 पर्यंत बगदादवर सफाविद राजवंशाच्या राजवटीत, कादिरियाच्या शेखला बगदाद आणि आसपासच्या प्रदेशांचा प्रमुख सूफी म्हणून नियुक्त करण्यात आले. 1534 मध्ये ऑट्टोमन साम्राज्याने बगदाद जिंकल्यानंतर लवकरच, सुलेमान द मॅग्निफिशंटने अब्दुल-कादिर जिलानीच्या समाधीवर एक घुमट बांधण्याचे आदेश दिले आणि कादिरियाला इराकमधील त्याचे मुख्य सहयोगी म्हणून स्थापित केले.
नंतरचे आयुष्य
[संपादन]1127 मध्ये, जिलानी बगदादला परतले आणि जनतेला प्रचार करू लागले. तो त्याच्या स्वतःच्या शिक्षक अल-मजखझूमीच्या शाळेतील शिक्षकांमध्ये सामील झाला आणि विद्यार्थ्यांमध्ये लोकप्रिय होता. आणि कुराणचे सद्गुण [उद्धरण आवश्यक] असे म्हणले जाते की तो एक विश्वासार्ह उपदेशक होता आणि त्याने असंख्य ज्यू आणि ख्रिश्चनांचे धर्मांतर केले. सुफीवादाच्या गूढ स्वरूपाचा इस्लामिक कायद्याच्या विचारांशी ताळमेळ घालण्यात ते सक्षम होते.
मृत्यू आणि दफन
[संपादन]बगदादमधील शेख अब्दुल कादिर जिलानी मशीद 1925
जिलानी यांचे 21 फेब्रुवारी 1166 (11 रबी'अल-थानी 561 ए.एच.) वयाच्या 87 व्या वर्षी निधन झाले. त्यांचा मृतदेह इराकमधील बगदादमधील टायग्रिसच्या पूर्व किनाऱ्यावरील बाबुल-शेख, रुसाफा येथील त्यांच्या मदरशात दफन करण्यात आला.
सफाविद शाह इस्माईल Iच्या कारकिर्दीत, जिलानीचे मंदिर नष्ट झाले. तथापि, 1535 मध्ये, ऑट्टोमन सुलतान सुलेमान द मॅग्निफिसेंटने मंदिरावर एक घुमट बांधला होता, जो अजूनही अस्तित्वात आहे.
वाढदिवस आणि पुण्यतिथी उत्सव
[संपादन]1 रमजान हा जिलानीचा वाढदिवस म्हणून साजरा केला जातो तर त्यांची पुण्यतिथी 11 रबी'अल-थानी आहे, जरी काही विद्वान 29 शाबान आणि 17 रबी'अल-थानी यांना त्यांचा जन्म आणि मृत्यू दिवस मानतात. भारतीय उपखंडात, त्याच्या 'उर्स' किंवा पुण्यतिथीला 'गियारवी शरीफ' किंवा सन्मानित दिवस म्हणतात.
पुस्तके
[संपादन]- किताब सिर अल-असरार वा मजहर अल-अन्वर (गुप्त रहस्यांचे पुस्तक आणि प्रकाशाचे प्रकटीकरण)
- फुतुह अल घैब (अदृश्य रहस्ये)
- घुन्यत तुत तालिबेन (साधकांसाठी खजिना) غنیہ الطالیبین
- अल-फुयुदत अल-रब्बानिया (प्रभूच्या कृपेचे उत्सर्जन)
- पंधरा अक्षरे: खमसाता 'आशारा मकतुबन
- किब्रियत ए अहमर
- जन्न आणि जहन्नमचे संक्षिप्त वर्णन
- द उदात्त प्रकटीकरण (अल-फतह अर-रब्बानी)