"सोनमोहर" च्या विविध आवृत्यांमधील फरक
Pooja Jadhav (चर्चा | योगदान) No edit summary खूणपताका: संदर्भ क्षेत्रात बदल. |
No edit summary |
||
ओळ २: | ओळ २: | ||
[[File:Hoa va la muong la lac.jpg|thumb|Hoa va la muong la lac]] |
[[File:Hoa va la muong la lac.jpg|thumb|Hoa va la muong la lac]] |
||
[[File:Copperpod with Gulmohar I IMG 2311.jpg|thumb|Copperpod with Gulmohar I IMG 2311]] |
[[File:Copperpod with Gulmohar I IMG 2311.jpg|thumb|Copperpod with Gulmohar I IMG 2311]] |
||
सोनमोहर (Peltophorum pterocarpum) हा एक पुष्पवृक्ष आहे. ह्याचे हिंदी नाव पीला गुलमोहर आणि इंग्रजी Copperpod. |
|||
⚫ | मुख्य |
||
⚫ | हे झाड तसे मुळचे अंदमान, मलेशिया, श्रीलंका व ऑस्ट्रेलियाच्या उत्तर भागातले असून भारतात स्थिरावले आहे. आग्नेय आशियातून ते प्रथम ते तामिळनाडू-आंध्रप्रदेशात आले, त्यामुळे त्याला तमिळ आणि तेलुगू भाषेतली नावे आहेत. महाराष्ट्रात हे झाड प्रथम खंडाळा येथे लावण्यात आले. त्यानंतर त्याच्या डेरेदार व देखण्या आकारामुळे आणि सावली आणि सुंदर फुलोऱ्यामुळे या झाडाची लागवड विविध उद्यानांमध्ये व रस्त्याच्या दूतर्फा करण्यात आली. विषुववृत्तीय भूप्रदेशात याचे मूळ स्थान असल्यामुळे महाराष्ट्रात हे ठिकठिकाणी स्थिरावले. काही अपवाद वगळता हे झाड वर्षभर हिरवेगार असते. कोरड्या किवा आर्द्र वातावरणात आणि जवळ जवळ २००० फूट उंचीवरील प्रदेशातही हे दिसते. मेळघाटात ही झाडे असंख्य आहेत. या वृक्षाचा शाखाविस्तार चौफेर असून ते ४०-७५ फूट उंचीपर्यंत वाढते. |
||
==वर्णन== |
|||
⚫ | या झाडाच्या मुख्य खोडाची साल करडी आणि खवल्याखवल्याची असते. पानांचा गर्द हिरवा काळपट रंग फुलांच्या आणि शेंगांच्या रंगाला सुरेख उठाव देतो. सोनमोहराला कळ्या धरू लागल्या की त्यांचे तांबूस तपकिरी भुकटीत घोळवलेल्यासारखे मण्यांसारखे सुरेख दिसतात. मग एकेक मणी फोडून नाजूक पिवळ्या जर्द क्रेप कागदासारख्या पाकळ्यांची फुले बाहेर पडू लागतात.....हळूहळू सर्व झाड पिवळेधमक होऊ लागते. फुलांनी जडावले की झाडाच्या तळाशी गळून पडलेल्या फुलांची आणि पाकळ्यांची सजावट हॊते. हिरव्यागार हिरवळीला लागून लावलेले सोनमोहराचे वृक्ष म्हणजे तर त्या त्या बागांचे गर्वाचे स्थान ठरतात |
||
⚫ | या झाडाची फळे म्हणजे शेंगा. हे फळ मातकट तांब्याच्या रंगाचे म्हणून या झाडाला इंग्रजीत कॉपर पाॅॅड म्हणतात. मराठीत त्याच भाषांतर ताम्रशिम्बी. एका ऋतूतील फळे वर्षअखेर वृक्ष निष्पर्ण झाला तरी झाडाला लटकत राहतात. या शेंगा वर-खाली टोकदार असून लंबगोल आकाराच्या असतात. शेंगा नुकत्याच तयार होऊ लागल्या की त्यांची तांबूस छटा फार मनमोहक दिसते. शेंगानी गच्च भरून गेलेले झाड पाहणे हे फुललेल्या झाडाइतकेच आनंददायी असते. |
||
⚫ | या |
||
</small><small>छोटा मजकूर</small></small> |
|||
⚫ | |||
==संदर्भ== |
==संदर्भ== |
||
वृक्षराजी मुंबईची |
वृक्षराजी मुंबईची (पुस्तक, लेखिका - मुग्धा कर्णिक) |
||
[[वर्ग:मराठी भाषा दिवशी संपादीत लेख]] |
[[वर्ग:मराठी भाषा दिवशी संपादीत लेख]] |
१४:४०, १० एप्रिल २०१७ ची आवृत्ती
या लेखातील मजकूर मराठी विकिपीडियाच्या विश्वकोशीय लेखनशैलीस अनुसरून नाही. आपण हा लेख तपासून याच्या पुनर्लेखनास मदत करू शकता.
नवीन सदस्यांना मार्गदर्शन हा साचा अशुद्धलेखन, अविश्वकोशीय मजकूर अथवा मजकुरात अविश्वकोशीय लेखनशैली व विना-संदर्भ लेखन आढळल्यास वापरला जातो. |
सोनमोहर (Peltophorum pterocarpum) हा एक पुष्पवृक्ष आहे. ह्याचे हिंदी नाव पीला गुलमोहर आणि इंग्रजी Copperpod.
हे झाड तसे मुळचे अंदमान, मलेशिया, श्रीलंका व ऑस्ट्रेलियाच्या उत्तर भागातले असून भारतात स्थिरावले आहे. आग्नेय आशियातून ते प्रथम ते तामिळनाडू-आंध्रप्रदेशात आले, त्यामुळे त्याला तमिळ आणि तेलुगू भाषेतली नावे आहेत. महाराष्ट्रात हे झाड प्रथम खंडाळा येथे लावण्यात आले. त्यानंतर त्याच्या डेरेदार व देखण्या आकारामुळे आणि सावली आणि सुंदर फुलोऱ्यामुळे या झाडाची लागवड विविध उद्यानांमध्ये व रस्त्याच्या दूतर्फा करण्यात आली. विषुववृत्तीय भूप्रदेशात याचे मूळ स्थान असल्यामुळे महाराष्ट्रात हे ठिकठिकाणी स्थिरावले. काही अपवाद वगळता हे झाड वर्षभर हिरवेगार असते. कोरड्या किवा आर्द्र वातावरणात आणि जवळ जवळ २००० फूट उंचीवरील प्रदेशातही हे दिसते. मेळघाटात ही झाडे असंख्य आहेत. या वृक्षाचा शाखाविस्तार चौफेर असून ते ४०-७५ फूट उंचीपर्यंत वाढते.
वर्णन
या झाडाच्या मुख्य खोडाची साल करडी आणि खवल्याखवल्याची असते. पानांचा गर्द हिरवा काळपट रंग फुलांच्या आणि शेंगांच्या रंगाला सुरेख उठाव देतो. सोनमोहराला कळ्या धरू लागल्या की त्यांचे तांबूस तपकिरी भुकटीत घोळवलेल्यासारखे मण्यांसारखे सुरेख दिसतात. मग एकेक मणी फोडून नाजूक पिवळ्या जर्द क्रेप कागदासारख्या पाकळ्यांची फुले बाहेर पडू लागतात.....हळूहळू सर्व झाड पिवळेधमक होऊ लागते. फुलांनी जडावले की झाडाच्या तळाशी गळून पडलेल्या फुलांची आणि पाकळ्यांची सजावट हॊते. हिरव्यागार हिरवळीला लागून लावलेले सोनमोहराचे वृक्ष म्हणजे तर त्या त्या बागांचे गर्वाचे स्थान ठरतात
या झाडाची फळे म्हणजे शेंगा. हे फळ मातकट तांब्याच्या रंगाचे म्हणून या झाडाला इंग्रजीत कॉपर पाॅॅड म्हणतात. मराठीत त्याच भाषांतर ताम्रशिम्बी. एका ऋतूतील फळे वर्षअखेर वृक्ष निष्पर्ण झाला तरी झाडाला लटकत राहतात. या शेंगा वर-खाली टोकदार असून लंबगोल आकाराच्या असतात. शेंगा नुकत्याच तयार होऊ लागल्या की त्यांची तांबूस छटा फार मनमोहक दिसते. शेंगानी गच्च भरून गेलेले झाड पाहणे हे फुललेल्या झाडाइतकेच आनंददायी असते.
संदर्भ
वृक्षराजी मुंबईची (पुस्तक, लेखिका - मुग्धा कर्णिक)