माधवराव जोशी

महादेव नारायण ऊर्फ माधवराव जोशी (जन्म : ७ जानेवारी इ.स. १८८५; मृत्यू : १६ ऑक्टोबर इ.स. १९४८) हे एक मराठी नाटककार होते. त्यांचे दहावीपर्यंतचे शिक्षण वर्‍हाडात झाले. इ.स. १९११ साली पुण्यात आल्यावर माधवरावांनी काही वर्षे डिफेन्स अकाउंट्समध्ये नोकरी केली. रंगभूमीच्या आकर्षणामुळे त्यांनी नोकरी सोडून दिली आणि ते नाट्यलेखनाकडे वळले. त्यासाठी त्यांनी जुन्या पंडित कवींची कविता आणि तत्कालीन पौराणिक नाटके यांचा कसून अभ्यास केला.

माधवराव जोशी यांनी लिहिलेली नाटके

• सं. आनंद (१९२३)
• उधार-उसनवार (१९४६)
• करमणूक
• कर्णार्जुन (१९१०)
• सं. कृष्णविजय (१९११)
• सं. कृष्णार्जुन
• गिरणीवाला अथवा मालक मजूर (१९२९)
• सं. नामधारी राजे
• सं. पद्मिनी विलास
• पुनर्जन्म ऊर्फ सावित्री (१९३१)
• पैसाच पैसा (१९३५)
• सं. प्रेमगुंफा
• प्रेमसागर
• सं. प्रेमळ लफंगे
• प्रो. शहाणे (१९३६)
• मनोरंजन (राधाकृष्णाच्या कथाप्रसंगावरील पौराणिक नाटक, १९१६)
• मोरांचा (१९३८)
• वर्‍हाडचा पाटील (१९२८)
• सं. वशीकरण (१९३२)
• सं. विनोद (प्रहसनवजा नाटक, १९१४)
• सं. विश्ववैचित्र्य (१९३२)
• सं. सत्त्वसाफल्य
• स्थानिक स्वराज्य अथवा संगीत म्युनिपालिटी (१९२५)
• सं हास्यतरंग (१९२१)