विश्वानंद

परमहंस श्री स्वामी विश्वानंद जन्मनाव "बिष्मा" कोमलराम; तो सध्या जर्मनीमध्ये फ्रँकफर्टजवळील त्याच्या मुख्य आश्रमात श्री पिठा निलया येथे राहतो.

विश्वानंदची शिकवण एका वैयक्तिक देवाच्या संकल्पनेवर आधारित आहे, ज्याला "त्याच्याशी प्रस्थापित वैयक्तिक धार्मिक नातेसंबंध" नुसार वेगवेगळ्या नावांनी संबोधले जाऊ शकते आणि भिन्न रूपे घेऊ शकतात. या शिकवणीची मध्यवर्ती कल्पना म्हणजे धार्मिक आणि सांस्कृतिक परंपरांशी निगडित अनियंत्रित विभाजने आणि सीमा ओलांडणे आणि "ईश्वराप्रती एकनिष्ठ प्रेम आणि सेवा" यासाठी प्रयत्न करणे हे विश्वानंद प्रतिपादन करतात की देवाचे सर्वोच्च प्रकटीकरण प्रेम (प्रेम) आहे आणि हा नारायण हा प्रेम शब्द वापरला आहे. हे विशेषण देवत्वाचे सार दर्शवते जे सर्व गोष्टींमध्ये वास करते आणि याउलट, सर्व गोष्टी स्वतःमध्ये व्यापते.

परमहंस विश्वानंद यांनी विविध आध्यात्मिक पद्धती विकसित केल्या आणि जगभरात असंख्य आश्रम आणि केंद्रे स्थापन केली. 'महामंडलेश्वर' ही पदवी मिळवणारे ते युरोपमधील दुसरे व्यक्ती आहेत. यूकेच्या संसद भवनाने "उत्कृष्ट कामगिरी" साठी भारत गौरव पुरस्कार आणि जागतिक शांतता प्रार्थना संस्थेला "गेल्या 20 वर्षांमध्ये जागतिक शांततेत उल्लेखनीय कामगिरीसाठी" "शांतता ध्रुव" पुरस्कार प्रदान केला आहे.

चरित्र

परमहंस विश्वानंद यांचा जन्म 13 जून 1978 रोजी हिंदी महासागरातील मॉरिशस या छोट्या बेट राष्ट्रात हिंदू पालक किशन आणि बिंदू यांच्या पोटी झाला. त्यांचे कुटुंब भारद्वाज कुळातील प्राचीन ब्राह्मण वंशाचे होते. हिंदू परंपरेनुसार, मुलाला जन्माच्या वेळी ज्योतिषीय तक्त्या वाचनासाठी पुजाऱ्याकडे नेले जाते. पुजाऱ्याने त्याचे नाव महादेवसिंग कोमलराम ठेवले. त्यांचे बालपण प्रार्थना करण्यात, मंदिरांना भेट देण्यात आणि धार्मिक विधी करण्यात घालवले. वयाच्या पाचव्या वर्षी, विषारी बेरी खाल्ल्यानंतर रुग्णालयात असताना त्यांना त्यांचे गुरू महावतार बाबाजींनी प्रथम भेट दिली. या अनुभवाच्या त्यांच्या लेखात, विश्वानंद यांनी "त्याच्या खऱ्या आत्म्याचा प्रकाश, सूर्यापेक्षा तेजस्वी" कसा पाहिला याचे वर्णन केले आहे.

विश्वानंद यांना धार्मिक गाणी गाण्यात वेळ घालवायला आवडत असे, त्यामुळे त्यांच्या बालपणीच्या मित्रांना धार्मिक उपासनेत भाग घेण्याची प्रेरणा मिळाली. वयाच्या 14 व्या वर्षी त्यांनी प्रथम समाधी, संपूर्ण विसर्जनाची सखोल ध्यानात्मक योगिक अवस्था अनुभवली. 1994 मध्ये, वयाच्या 16 व्या वर्षी, त्यांनी शाळा सोडली आणि भारत आणि केन्यामध्ये प्रवास करण्यास सुरुवात केली. 19 व्या वर्षी, त्याने युरोपला पहिला प्रवास केला, जिथे तो म्हणतो की दैवी आईने त्याला दर्शन दिले आणि "त्याला युरोपमध्ये स्थायिक होण्यास सांगितले." अनेक आध्यात्मिक साधक त्यांच्याकडे "सल्ला आणि आशीर्वादासाठी" येऊ लागले.

2001 मध्ये विश्वानंदांनी आशीर्वाद (दर्शन) देण्यास सुरुवात केली, जी आजही सुरू आहे. 2004 मध्ये, वयाच्या 26 व्या वर्षी, त्यांनी स्टीफनशॉफ या छोट्या जर्मन गावात पहिला आश्रम उघडला.

2005 मध्ये, विश्वानंद यांनी भक्तिमार्ग पंथाची स्थापना केली (भक्ती म्हणजे "प्रेम आणि भक्ती", मार्ग म्हणजे "मार्ग"). त्या काळात समाज विविध धर्मांच्या शिकवणी आणि धर्मग्रंथांनी प्रेरित झाला होता. पुढे, समाज केवळ श्री वैष्णव धर्माच्या हिंदू सांस्कृतिकडे आकर्षित झाला. ही चळवळ विविध हिंदू परंपरा आणि प्रथा वापरून "देवाशी प्रेम संबंध निर्माण करणे" या कल्पनेवर आधारित आहे. तेव्हापासून, परमहंस विश्वानंद यांनी जगभरात असंख्य मंदिरे आणि आश्रम तसेच भारत, मॉरिशस, इटली, पोर्तुगाल, फ्रान्स, दक्षिण आफ्रिका, जर्मनी, ब्राझील, युनायटेड किंग्डम, युनायटेड किंग्डम यासह 80 हून अधिक देशांमध्ये भक्तिमार्ग गटांची स्थापना केली आहे. राज्ये, स्वित्झर्लंड आणि अर्जेंटिना.

2006 मध्ये, विश्वानंद यांनी ब्रह्मचारी आणि ब्रह्मचारिणी, हिंदू भिक्षु आणि नन्सचा पहिला गट सुरू केला आणि 2008 मध्ये स्वामी आणि स्वामी, चळवळीचे पहिले धर्मगुरू सुरू केले.

2008 मध्ये, विश्वानंद यांनी भारतातील श्रीरंगम येथील श्री वेदव्य रंगराज भट्टर यांच्याकडून श्री संप्रदायात दीक्षा (दीक्षा) घेतली. तथापि, श्री समप्रदोयाची अनेक तत्त्वे आत्मसात करूनही, 2021 मध्ये त्यांनी हरिभक्त संपाध्याय (खाली अधिक वाचा) या नावाने स्वतःचा संप्रदाय शोधण्याचा निर्णय घेतला.

2008 मध्ये, त्यांनी फ्रँकफर्टजवळील स्प्रिंगेन या छोट्या गावात श्री पीठ निलई हा जर्मनीमध्ये दुसरा आश्रम उघडला. हा आश्रम मूळतः लक्ष्मी नारायण यांच्या दैवी तत्त्वज्ञानाला समर्पित होता आणि नंतर नरसिंह, राम, राधे कृष्ण, बाबाजी आणि रामानुज यांना समर्पित नवीन मंदिरे समाविष्ट करण्यासाठी विस्तारित करण्यात आला

2013 मध्ये झालेल्या महाकुंभमेळ्यादरम्यान त्यांनी वैष्णव आणि शैवांमध्ये वैयक्तिकरित्या मध्यस्थी केली. 2014 मध्ये, त्यांनी स्वामी शारदा यांच्या नेतृत्वाखाली रीगा, लाटविया येथे भगवान रामाच्या सन्मानार्थ एक नवीन आश्रम उघडला आणि मंदिराचे नाव सचितानंद विग्रह रामचंद्र ठेवले.

2015 मध्ये, त्यांनी जस्ट लव्ह फेस्टिव्हलची स्थापना केली, जो "समाजात प्रेम आणि सकारात्मकता वाढवण्यासाठी" समर्पित हिंदू संगीत आणि शाकाहारी भोजनाचा आंतरराष्ट्रीय उत्सव आहे.

2015 मध्ये, नाशिक येथे झालेल्या कुंभमेळ्यात विश्वानंद यांना महामंडलेश्वर ही पदवी मिळाली.

11 जुलै 2015 रोजी, विश्व शांती प्रार्थना समितीने "गेल्या 20 वर्षांमध्ये जागतिक शांततेत केलेल्या उल्लेखनीय कामगिरीबद्दल" विश्वानंद यांना "शांतीचा ध्रुव" ही पदवी प्रदान करण्यात आली.

13 जून 2016 रोजी, विश्वानंद यांनी अधिकृतपणे त्यांचे पूर्ण नाव, परमहंस श्री स्वामी विश्वानंद किंवा थोडक्यात परमहम्म विश्वानंद वापरण्यास सुरुवात केली. त्याच वर्षी जुलैमध्ये परमपूज्य विश्वानंद यांना "असाधारण कामगिरीसाठी" ब्रिटिश संसदेकडून भारत गौरव पुरस्कार मिळाला.

डिसेंबर 2016 मध्ये, तिच्या मोहिमेच्या वेगवान वाढीचा अनुभव घेत, तिने वृंदावन, भारतातील श्री गिरीधर धाम या तिच्या नवीन आश्रमाचे उद्घाटन करण्यासाठी पती आणि तिच्या पतीच्या टीमसह भारतात प्रवास केला. आश्रम देवी जमुना महाराणी आणि भगवान कृष्ण गिरधारी यांना समर्पित आहे.

एप्रिल 2020 मध्ये, विश्वानंद यांनी त्यांच्या अनुयायांना आणि भक्तांना त्यांच्या संप्रदायाच्या नवीन बोधवाक्याची ओळख करून दिली: "श्री विठ्ठला गिरिधारी परब्रह्मणे नमः". मंत्र संरक्षण आणि प्रेमाचे आवाहन करतात. 2020 पूर्वी, त्यांच्या अनुयायांचे ब्रीदवाक्य "ओम नमो नारायणाय" होते.

ऑगस्ट 2021 मध्ये, विश्वानंद यांनी जर्मनीतील किर्चेम येथील रेम्बोल्डशॉसेन येथील तलावाच्या कडेला असलेल्या हॉटेलमध्ये असलेला श्री बिथल धाम हा दुसरा आश्रम उघडला. जून 2023 मध्ये, त्यांनी विठ्ठलाच्या (कृष्णाचे एक रूप) सन्मानार्थ मंदिर उघडले. या काळात त्यांनी विठ्ठला पांडुरंगा (अर्जेंटिना, 2020), विठ्ठल-क्षेत्र (इटली, 2022), श्रीनिवास आश्रम (यूके, 2022), विठ्ठला मंदिर (फ्रान्स, 2023), श्री श्री राधा गिरीधारी (बी.एस.) असे अनेक आश्रम उघडले , 2023), पर्णित्य नरसिंह आश्रम (यूएसए, 2024), आणि इतर.

24 जुलै 2021 रोजी, फेअर लव्ह फेस्टिव्हलच्या सातव्या आवृत्तीदरम्यान, विश्वानंद यांनी श्री समुदायापासून स्वतंत्र, हरि भक्त संपाध्याम या स्वतःच्या समुदायाची स्थापना करण्याची घोषणा केली. जरी परमहंस विश्वानंद सामान्यतः रामानुजाचार्यांनी श्री संप्रदायात दिक्षा घेतल्यापासून त्यांच्या शिकवणी आणि पद्धतींचा उपदेश करत असले तरी, स्वतः विश्वानंदांसह इतर अनेक पद्धती आणि पद्धती इतर स्त्रोतांकडून सादर केल्या गेल्या. या संदर्भात, भक्तिमार्ग पंथाने जोर दिला, "भक्तांनी जे काही शिकले आहे आणि आचरणात आणले आहे ते अपरिवर्तित आहे. तथापि, आपला स्वतःचा संप्रदाय असणे म्हणजे आपण इतर कोणत्याही चळवळी किंवा परंपरेपासून स्वतंत्र आहोत. आपल्या सर्व तात्विक श्रद्धा, प्रथा, नियम-नीती." , आणि." आध्यात्मिक साधने केवळ गुरुजी आणि त्यांच्या शिकवणींशी निगडीत आहेत."

2022 मध्ये, विश्वानंद यांना इतर मान्यवरांसह स्टार्ट अप इंडिया मासिकाने "क्रांतिकारक गुरू 2022" पुरस्काराने सन्मानित केले. जून 2023 मध्ये, विश्वानंद यांनी रुक्मिणी, विठ्ठला, गरुड, बाबाजी, रामानुज, श्री विठ्ठल गिरीधारी परब्रह्म आणि गायत्री यांच्या सन्मानार्थ जर्मनीतील सर्वात मोठे मंदिर असलेल्या श्री विठ्ठल धरण मंदिराचे उद्घाटन केले.