मदर्स मिल्क
ह्या लेखातील / विभागातील सध्याचा मजकूर इतर भाषा ते मराठी विकिपीडिया:भाषांतर प्रकल्प/मशिन ट्रान्सलेशन वापरून, [[]] भाषेतून मराठी भाषेत अंशत: अनुवादित केला गेला आहे / अथवा तसा कयास आहे. |
मदर्स मिल्क हा अमेरिकन रॉकसमूह रेड हॉट चिली पेपर्सचा चौथा स्टुडिओ आणि व्हिडिओ अल्बम आहे. हा १६ ऑगस्ट, १९८९ रोजी ईएमआय रेकॉर्ड्सने प्रसिद्ध केला. संस्थापक गिटारवादक हिलेल स्लोव्हाक यांच्या मृत्यूनंतर आणि ड्रमर जॅक आयरन्सच्या नंतर निघून गेल्यानंतर, गायक अँथनी किडिस आणि बासवादक फ्ली यांनी गिटारवादक जॉन फ्रुसियंट आणि ड्रमर चाड स्मिथ यांच्या जोडीने पुन्हा एकत्र केले. फ्रुशियंटच्या प्रभावाने बँडच्या ध्वनीत तालापेक्षा जास्त जोर देऊन बँडचा आवाज बदलला, ज्याने बँडच्या पूर्वीच्या साहित्यावर प्रभुत्व मिळवले होते. परत येणारे निर्माता मायकेल बेनहॉर्न यांनी हेवी मेटल गिटार रिफ तसेच ओव्हरडबिंगला पसंती दिली. फ्रुशिएंटेला बेनहॉर्नची चव जास्त प्रमाणात वाटली आणि परिणामी, अल्बमच्या गिटार आवाजावर दोघांमध्ये सतत भांडण झाले.
मदर्स मिल्क हे बँडच्या पहिल्या तीन अल्बमपेक्षा मोठे व्यावसायिक यश होते, यूएस <i id="mwKw">बिलबोर्ड</i> २०० वर ५२ व्या क्रमांकावर होते. स्टीव्ही वंडरच्या " हायर ग्राउंड ", " नॉक मी डाउन " आणि " टेस्‍ट द पेन " या मुखपृष्ठाचा समावेश असलेल्या तीन एकेरींसाठी याला व्यापक एअरप्ले मिळाला आणि १९९० च्या सुरुवातीला हा त्यांचा पहिला सुवर्ण विक्रम ठरला. त्याच्या पूर्ववर्ती द अपलिफ्ट मोफो पार्टी प्लॅन (१९८७)ला मिळालेला सकारात्मक प्रतिसाद मिळाला नसला तरी, मदर्स मिल्क हे आंतरराष्ट्रीय यश मिळविण्यासाठी बँडसाठी पहिले पाऊल होते आणि ऑलम्युझिकच्या एमी हॅन्सनच्या म्हणण्यानुसार, " खूप कमी प्रयत्न करून बँडला अंडरग्राउंड फंक-रॉकिंग रॅपर्सपासून मुख्य प्रवाहातील वाईट मुलांमध्ये बदलले." [१]