"शमी" च्या विविध आवृत्यांमधील फरक
No edit summary |
No edit summary |
||
ओळ १: | ओळ १: | ||
{{विस्तार}} |
{{विस्तार}} |
||
[[चित्र:5021073866 858c411b38.jpg ]] |
[[चित्र:5021073866 858c411b38.jpg ]] |
||
ही भारतात उगवणारी एक आयुर्वेदिक औषधी वनस्पती आहे. ही वनस्पती [[गणपती]]ला आवडते. हिची पाने गणपतीला वाहतात. विजयादशमीच्या दिवशी ही पाने परस्परांस देण्याचा प्रघात आहे. |
'''शमी''' (शास्त्रीय नाव : प्रॉस्पेरा स्पिसिगेरा )ही भारतात उगवणारी एक आयुर्वेदिक औषधी वनस्पती आहे. ही वनस्पती [[गणपती]]ला आवडते. हिची पाने गणपतीला वाहतात. विजयादशमीच्या दिवशी ही पाने परस्परांस देण्याचा प्रघात आहे. |
||
⚫ | |||
शमी वृक्ष प्रतिकूल हवामानातही उत्तम रीतीने वाढतो. जमिनीत आत ओलावा आणि वर वाळू असली तरी हा वृक्ष उत्तम रीतीने वाढतो. हा वृक्ष काटेरी आहे. पानांच्या विरुद्ध बाजूला अणकुचीदार, बाकदार काटे असतात. जुनी पाने गळण्याच्या वेळेसच नवीन पालवी फुटते. फुले पिवळी, लहान आणि एका दांड्यावर असतात. मार्च ते मेपर्यंत फुले येऊन गेल्यावर जून ते ऑगस्टच्या दरम्यान शेंगा पिकतात. शेंगेत गोड, घट्ट गर असतो. त्यात लांबटगोल पण चपट्या बिया बसविल्यासारख्या असतात. पिकलेल्या शेंगा आपोआप फुटत नाहीत, शेंगेत कप्पे असतात. एका कप्प्यात एकच बी असते. |
|||
शमीच्या लाकडाचा उपयोग बाभळीसारखाच इंधनासाठी करतात. लाकूड कणखर असते, पण कीड लवकर लागते. शमीची लाकडे एकमेकांवर घासून अग्नी निर्माण करता येतो. म्हणून, यज्ञकर्मात शमीच्या समिधा असतात, बाभळीच्या नसतात. ’शमीच्या अंगी जसा अग्नी असतो,तसा राणीच्या पोटात गर्भ राहिला आहे असे राजाच्या ध्यानात आल” असे कालिदासाने रघुवंशात म्हटले आहे. |
|||
'''शमीमिवाभ्यंतरलीनपावकां नृप: ससत्त्वां महिषीं अमन्यत ।''' .. रघुवंश(३.९) |
|||
दुष्काळात शमीची पाने गुरांसाठी चारा म्हणून देतात. शेंगाही उत्तम खाद्य आहे. पूर नियंत्रणासाठी शमी हा उत्तम वृक्ष आहे. झाडाच्या सालीपासून विहिरीतल्या पाणी काढण्याच्या मोटेकरता "नाडा' तयार करतात. पाने, झाडावर, पानांवर येणाऱ्या गाठी, शेंगा औषधी आहेत. |
|||
दुर्वांप्रमाणेच शमी शरीरातील कडकीचा नाश करतो. शरीरातील उष्णता घालविण्यासाठी शमीच्या फुलांचा किंवा पाल्याचा रस, जिरे व खडीसाखर एकत्र करून १५ दिवस द्यावे. उष्णतेमुळे आगपेण होते. या विकारावर शमीचा पाला गाईच्या दुधापासून केलेल्या दह्यात वाटून लेप करतात. उन्हाळी लागल्यासही शमीच्या फुलांचे तुरे गाईच्या दुधात वाटून त्यात जिरे व खडीसाखर घालून देतात. नखदंतविषारावर शमी, कडुनिंब व वड यांची साल वाटून लेप करतात. शरीरावर जखमेचे व्रण राहिल्यास शमीच्या झाडाची साल उगाळून लेप लावतात. अतिसारावर शमीच्या झाडाची साल ताकात उगाळून देतात. धुपणीवर शमीच्या कोवळ्या शेंगा व जास्वंदीच्या कळ्या तुपात परतून दुधातून देतात. |
|||
⚫ | |||
[[वर्ग:आराध्यवृक्ष]] |
[[वर्ग:आराध्यवृक्ष]] |
१३:१०, २१ मार्च २०१२ ची आवृत्ती
हा लेख/विभाग स्वत:च्या शब्दात विस्तार करण्यास मदत करा. |
चित्र:5021073866 858c411b38.jpg शमी (शास्त्रीय नाव : प्रॉस्पेरा स्पिसिगेरा )ही भारतात उगवणारी एक आयुर्वेदिक औषधी वनस्पती आहे. ही वनस्पती गणपतीला आवडते. हिची पाने गणपतीला वाहतात. विजयादशमीच्या दिवशी ही पाने परस्परांस देण्याचा प्रघात आहे.
शमी वृक्ष प्रतिकूल हवामानातही उत्तम रीतीने वाढतो. जमिनीत आत ओलावा आणि वर वाळू असली तरी हा वृक्ष उत्तम रीतीने वाढतो. हा वृक्ष काटेरी आहे. पानांच्या विरुद्ध बाजूला अणकुचीदार, बाकदार काटे असतात. जुनी पाने गळण्याच्या वेळेसच नवीन पालवी फुटते. फुले पिवळी, लहान आणि एका दांड्यावर असतात. मार्च ते मेपर्यंत फुले येऊन गेल्यावर जून ते ऑगस्टच्या दरम्यान शेंगा पिकतात. शेंगेत गोड, घट्ट गर असतो. त्यात लांबटगोल पण चपट्या बिया बसविल्यासारख्या असतात. पिकलेल्या शेंगा आपोआप फुटत नाहीत, शेंगेत कप्पे असतात. एका कप्प्यात एकच बी असते.
शमीच्या लाकडाचा उपयोग बाभळीसारखाच इंधनासाठी करतात. लाकूड कणखर असते, पण कीड लवकर लागते. शमीची लाकडे एकमेकांवर घासून अग्नी निर्माण करता येतो. म्हणून, यज्ञकर्मात शमीच्या समिधा असतात, बाभळीच्या नसतात. ’शमीच्या अंगी जसा अग्नी असतो,तसा राणीच्या पोटात गर्भ राहिला आहे असे राजाच्या ध्यानात आल” असे कालिदासाने रघुवंशात म्हटले आहे.
शमीमिवाभ्यंतरलीनपावकां नृप: ससत्त्वां महिषीं अमन्यत । .. रघुवंश(३.९)
दुष्काळात शमीची पाने गुरांसाठी चारा म्हणून देतात. शेंगाही उत्तम खाद्य आहे. पूर नियंत्रणासाठी शमी हा उत्तम वृक्ष आहे. झाडाच्या सालीपासून विहिरीतल्या पाणी काढण्याच्या मोटेकरता "नाडा' तयार करतात. पाने, झाडावर, पानांवर येणाऱ्या गाठी, शेंगा औषधी आहेत.
दुर्वांप्रमाणेच शमी शरीरातील कडकीचा नाश करतो. शरीरातील उष्णता घालविण्यासाठी शमीच्या फुलांचा किंवा पाल्याचा रस, जिरे व खडीसाखर एकत्र करून १५ दिवस द्यावे. उष्णतेमुळे आगपेण होते. या विकारावर शमीचा पाला गाईच्या दुधापासून केलेल्या दह्यात वाटून लेप करतात. उन्हाळी लागल्यासही शमीच्या फुलांचे तुरे गाईच्या दुधात वाटून त्यात जिरे व खडीसाखर घालून देतात. नखदंतविषारावर शमी, कडुनिंब व वड यांची साल वाटून लेप करतात. शरीरावर जखमेचे व्रण राहिल्यास शमीच्या झाडाची साल उगाळून लेप लावतात. अतिसारावर शमीच्या झाडाची साल ताकात उगाळून देतात. धुपणीवर शमीच्या कोवळ्या शेंगा व जास्वंदीच्या कळ्या तुपात परतून दुधातून देतात.
शमी हा धनिष्ठा नक्षत्राचा आराध्यवृक्ष आहे.