नारायण गोविंद नांदापूरकर

प्रा. नारायण गोविंद नांदापूरकर (जन्म : १४ सप्टेंबर १९०१; मृत्यू : ?) हे एक मराठी कवीआणि , पंतकवींच्या काव्याचे व लोकसाहित्याचे अभयासक होते. मोरॊपंत आणि मुक्तेश्वर यांच्या महाभारतावरील काव्यांचा तुलनात्मक अभ्यास करून त्यांनी 'मयूर-मुक्तांची भारते' हा ग्रंथ लिहिला. नांदापूरकर हे उस्मानिया विद्यापीठात मराठीचे प्राध्यापक होते.

ना.गो.नांदापूरकर यांची 'माझी मराठी असे मायभाषा हिच्या कीर्तिचे तेज लोकी चढे, गोडी न राहे सुधेमाजि आता, पळाली सुधा स्वर्गलोकांकडे' ही कविता प्रसिद्ध आहे.

नारायण नांदापूरकर यांनी लिहिलेली पुस्तके

• फुलारी (अनुवादित, मूळ Gardener, लेखक - रवींद्रनाथ टागोर)
• मयूर-मुक्तांची भारते (मोरॊपंत आणि मुक्तेश्वर यांच्या महाभारतावरील काव्यांचा परामर्श)
• मायबोलीची कहाणी (मराठी बॊलीभाषांचा इतिहास)
• स्त्री-गीतसंग्रह भाग १ ते ३ (संपादित)
• हसू आणि आसू (अनुवादित, मूळ Tears and Laughters, लेखक - खलील जिब्रान)