कृष्ण राष्ट्रकूट तिसरा

(939 - 967 C.E.) हा मन्याखेताच्या राष्ट्रकूट वंशाचा शेवटचा महान योद्धा आणि समर्थ सम्राट होता. तो एक चतुर प्रशासक आणि कुशल लष्करी प्रचारक होता. राष्ट्रकूटांचे वैभव परत आणण्यासाठी त्यांनी अनेक युद्धे केली आणि राष्ट्रकूट साम्राज्याच्या पुनर्बांधणीत महत्त्वाची भूमिका बजावली. त्यांनी प्रसिद्ध कन्नड कवी श्री पोन्ना, ज्यांनी शांती पुराण, गजानकुश, ज्यांना नारायण म्हणूनही ओळखले जाते, ज्यांनी शृंगारिक लेखन केले आणि अपभ्रंश कवी पुष्पदंत ज्यांनी महापुराण आणि इतर कामे लिहिली त्यांचे संरक्षण केले. त्याची राणी एक चेडी राजकन्या होती आणि त्याची मुलगी बिज्जब्बे हिचा विवाह पश्चिम गंगा राजकुमाराशी झाला होता. त्याच्या राजवटीत त्याने अकालवर्ष, महाराजाधिराज, परमेश्वर, परममहेश्वर, श्री पृथ्वीवल्लभ इत्यादी पदव्या धारण केल्या. त्याच्या शिखरावर, त्याने उत्तरेकडील नर्मदा नदीपासून दक्षिणेकडील डेल नदीपर्यंत पसरलेल्या विशाल साम्राज्यावर राज्य केले. ठाण्याच्या शिलाहार राजाने जारी केलेले 993 चे तांबे अनुदान असा दावा करते की राष्ट्रकूट नियंत्रण उत्तरेकडील हिमालयापासून दक्षिणेकडील सिलोनपर्यंत आणि पूर्वेकडील समुद्रापासून पश्चिमेकडील समुद्रापर्यंत विस्तारलेले आहे. अनुदानात असे म्हटले आहे की जेव्हा राजा कृष्ण तिसरा याने आपल्या सैन्याची जमवाजमव केली तेव्हा चोल, बंगाल, कन्नौज, आंध्र आणि पांड्या प्रदेशातील राजे थरथर कापत असत.