"राष्ट्रभाषा" च्या विविध आवृत्यांमधील फरक

विकिपीडिया, मुक्‍त ज्ञानकोशातून
Content deleted Content added
No edit summary
खूणपताका: मोबाईल संपादन मोबाईल वेब संपादन
No edit summary
खूणपताका: मोबाईल संपादन मोबाईल वेब संपादन
ओळ १: ओळ १:


भारतीय संविधानानुसार भारताला कोणतीही राष्ट्रीय भाषा नाही. तथापि, भारतात २२ अधिकृत भाषा आहेत. हिंदी, बंगाली, मराठी, तेलगू, तामिळ, गुजराती, कन्नड, ओडिया, मल्याळम, पंजाबी, आसामी या मुख्य भाषा मूळ लोक बोलतात. तामिळ, मल्याळम, कन्नड, तेलगू आणि ओडिया यांना भारताच्या शास्त्रीय भाषा म्हणून सरकारने घोषित केले आहे. संसदीय कार्यवाही, न्यायपालिका आणि केंद्र सरकार आणि विविध राज्य सरकारांमधील संवाद यांच्यासारख्या अधिकृत हेतूंसाठी इंग्रजी आणि हिंदीचा वापर केला जातो. राज्य सरकार त्यांच्या संप्रेषणाच्या उद्देशाने इंग्रजी तसेच त्यांच्या इंग्रजी भाषा वापरतात. राज्य राज्य अधिकृतपणे त्या राज्याच्या अधिकृत उद्देशाने एक किंवा अधिक स्थानिक भाषा स्वीकारू शकतात. याव्यतिरिक्त, भारतीय संविधानाच्या आठव्या वेळापत्रकात नमूद केल्यानुसार २२ अधिकृत भाषांना अधिकृत दर्जा देण्यात आला आहे. या सर्व भाषा समान अधिकृत दर्जाची आहेत आणि यापैकी कोणत्याही एका भाषेत सरकारी कागदपत्रे लिहिली जाऊ शकतात. म्हणूनच भारताला २२ मोठ्या अधिकृत भाषा असून हिंदीला राष्ट्रीय भाषेचा दर्जा नाही.
भारतीय संविधानानुसार भारताला कोणतीही राष्ट्रीय भाषा नाही. तथापि, भारतात २२ अधिकृत भाषा आहेत. हिंदी, बंगाली, [[मराठी]], तेलगू, तामिळ, गुजराती, कन्नड, ओडिया, मल्याळम, पंजाबी, आसामी या मुख्य भाषा मूळ लोक बोलतात. तामिळ, मल्याळम, कन्नड, तेलगू आणि ओडिया यांना भारताच्या शास्त्रीय भाषा म्हणून सरकारने घोषित केले आहे. संसदीय कार्यवाही, न्यायपालिका आणि केंद्र सरकार आणि विविध राज्य सरकारांमधील संवाद यांच्यासारख्या अधिकृत हेतूंसाठी इंग्रजी आणि हिंदीचा वापर केला जातो. राज्य सरकार त्यांच्या संप्रेषणाच्या उद्देशाने इंग्रजी तसेच त्यांच्या इंग्रजी भाषा वापरतात. राज्य राज्य अधिकृतपणे त्या राज्याच्या अधिकृत उद्देशाने एक किंवा अधिक स्थानिक भाषा स्वीकारू शकतात. याव्यतिरिक्त, भारतीय संविधानाच्या आठव्या वेळापत्रकात नमूद केल्यानुसार २२ अधिकृत भाषांना अधिकृत दर्जा देण्यात आला आहे. या सर्व भाषा समान अधिकृत दर्जाची आहेत आणि यापैकी कोणत्याही एका भाषेत सरकारी कागदपत्रे लिहिली जाऊ शकतात. म्हणूनच भारताला २२ मोठ्या अधिकृत भाषा असून हिंदीला राष्ट्रीय भाषेचा दर्जा नाही.


==सी.एम.बी.ब्रान यांच्या व्याखेनुसार ==
==सी.एम.बी.ब्रान यांच्या व्याखेनुसार ==

१७:४९, ६ सप्टेंबर २०२० ची आवृत्ती

भारतीय संविधानानुसार भारताला कोणतीही राष्ट्रीय भाषा नाही. तथापि, भारतात २२ अधिकृत भाषा आहेत. हिंदी, बंगाली, मराठी, तेलगू, तामिळ, गुजराती, कन्नड, ओडिया, मल्याळम, पंजाबी, आसामी या मुख्य भाषा मूळ लोक बोलतात. तामिळ, मल्याळम, कन्नड, तेलगू आणि ओडिया यांना भारताच्या शास्त्रीय भाषा म्हणून सरकारने घोषित केले आहे. संसदीय कार्यवाही, न्यायपालिका आणि केंद्र सरकार आणि विविध राज्य सरकारांमधील संवाद यांच्यासारख्या अधिकृत हेतूंसाठी इंग्रजी आणि हिंदीचा वापर केला जातो. राज्य सरकार त्यांच्या संप्रेषणाच्या उद्देशाने इंग्रजी तसेच त्यांच्या इंग्रजी भाषा वापरतात. राज्य राज्य अधिकृतपणे त्या राज्याच्या अधिकृत उद्देशाने एक किंवा अधिक स्थानिक भाषा स्वीकारू शकतात. याव्यतिरिक्त, भारतीय संविधानाच्या आठव्या वेळापत्रकात नमूद केल्यानुसार २२ अधिकृत भाषांना अधिकृत दर्जा देण्यात आला आहे. या सर्व भाषा समान अधिकृत दर्जाची आहेत आणि यापैकी कोणत्याही एका भाषेत सरकारी कागदपत्रे लिहिली जाऊ शकतात. म्हणूनच भारताला २२ मोठ्या अधिकृत भाषा असून हिंदीला राष्ट्रीय भाषेचा दर्जा नाही.

सी.एम.बी.ब्रान यांच्या व्याखेनुसार

[१]यांच्या व्याखेनुसार National language कोणत्याही देशाची राष्ट्रभाषा निश्चित करण्याकरीता खास चार गुणांचा सामावेश असणे आवश्यक आहे. ते गुण म्हणजे- 1) ती भाषा त्या देशाची प्रादेशिक भाषा अथवा विशिष्ट प्रदेशातील लोकांची भाषा असावी 2) क्षेत्रीय भाषा जी त्या देशातील विशिष्ट क्षेत्रात उत्तर,दक्षिण वगैरे भागातील असावी 3) सर्वसाधारण संपुर्ण देशात बोलली व समजली जाणारी भाषा किंवा जनसमूहाची भाषा 4) केंद्रीय भाषा जी त्या देशातील सरकारी कामकाजाकरीता एक राष्ट्रीय ओळख या नात्याने वापरली जाते. शेवटच्या दोन गुण विशेषांमुळे बहुतेक भाषा या त्या देशाची वास्तविक अथवा कायदेशीर राष्ट्रीय भाषा ठरते. इंग्रजी विकिपीडियातील राष्ट्रभाषा या दुव्यावर नॅशनल लैग्वेज संदर्भ पाहावा. [१]

संदर्भ

  1. ^ इंग्रजी विकीपीडिया ज्ञानकोषात सी.एम.बी.ब्रान