चहा

हिरव्या चहाचा पेला

Tea (शास्त्रीय नाव: Camellia sinensis, कॅमेलिया सिनेन्सिस ; संस्कृत- श्यामपर्णी ,चविका  ;चिनी: 茶 , छा ; जपानी: 茶 ;) चहा हे एक झुडपांच्या पानांपासून मिळणारे कृषी उत्पादन आहे. चहा ही संज्ञा कॅमेलिया सिनेन्सिस वनस्पतीसाठी, तसेच त्या वनस्पतीच्या पाने/पानांपासून बनवलेली भुकटी उकळते पाणी अथवा दूध यांच्यासोबत मिसळून बनवलेल्या पेयासाठीही योजतात. चहापत्तीपासून निरनिराळ्या प्रक्रिया करून चहा हे पेय बनते. पाण्याखालोखाल हे जगातील लोकप्रिय पेय आहे असे मानले जाते. चहा या नावाचे मूळ चिनी भाषेत आहे. चिनी भाषांत चहाला छा मह्णतात. या नावावरून जगातील बहुतेक भाषांमध्ये चहा, छा, चा, चाय अशीच नावे असल्याचे दिसते. इंग्रजी व काही पश्चिम युरोपीय भाषांमध्ये दक्षिणेकडील चिनी भाषांमधल्या ते या नावाशी उच्चारसाधर्म्य असलेले टे/ टी हे नाव प्रचलित आहे. चहा आजही लोक आवडीने घेतात. कारण चहा पिल्याने ताजेतवाने होतो किंवा एक प्रकारचा आळस जातो असा देखील समज आहे.

चहाचा एक कप

चहाचे प्रकार

१.बदाम पिस्ता चहा, २.बिरयानी चहा, ३.गुलाबी चहा, ४.ईराणी चहा, ५.बुरंश चहा, ६.हाजमोळा चहा, ७.सुलेमानी / लेबु चहा ८.शीर चहा. ९.उलांग चहा १०.आसाम चहा ११.दार्जिलिंग चहा १२.निलगिरी चहा

१.===बदाम पिस्ता चहा=== अमृतसर हे बदाम पिस्ता चहासाठी फार प्रसिद्ध आहे. साहित्य: १/२ कप पाणी १ कप मलई दूध साखर २ चमचे चहा पावडर ३-४ केशर बदाम आणि पिस्ता १ चमचा २ ईलायची.

कृती : पाणी उकळत ठेवून त्यामध्ये चहा पाने टाकतात. उकळी आल्यावर केशर टाकतात. पुन्हा उकळी काढा.एका भांड्यात मलई दूध उकळून ते वरील चहाच्या मिश्रणात घालतात, नंतर साखर घालून पुन्हा उकळतात. हे छोट्या काचेच्या ग्लासात भरून त्यामध्ये किसलेला पिस्ता, बदाम आणि वेलची पूड पसरवून चहा प्यायला देतात.

५===बुरंश चहा=== डेहराडून हे बुरंश चहासाठी फार प्रसिद्ध आहे.

साहित्य : १ कप पाणी १ चमचा नैसर्गिकरीत्या वाळवलेली बुरंश /हायडोडेन्ड्राॅनची पाने १/२ चमचा ग्रीन चहा पावडर १/२ चमचा पुदिण्याची पाने चवीनुसार मध साखर तुळशीची पाने (हवी असल्यास)

कृती : पाणी उकळत ठेवून त्यामध्ये बुरंश पाने टाकतात. उकळी येत असतानाच त्यामध्ये ग्रीन चहा पाने किंवा पुदिण्याची पाने टाकतात. उकळल्यावर मध किंवा साखर घालतात. हवी असल्यास तुळशीची पाने घालतात. हा चहा गरम किंवा थंड पिता येतो. सूचना : नैसर्गिकरीत्या वाळवलेली बुरंश पाने शॉपिंग पोर्टलवर मिळतात. ती हवाबंद डब्यात भरून ठेवल्यास टिकतात. बुरंश किंवा रोडोडेन्ड्राॅन चहा हा उत्तराखंडात आणि हिमाचल प्रदेशामध्ये पाहुण्यावे स्वागत करताना देतात. कॅंफीनशिवाय दिवसाची सुरुवात करण्यासाठी अपायकारक रसायनाशिवाय असलेल्या हा सुगंधी चहा फारच छान आहे. बुरंश पाने चहाची चव वाढवतात आणि त्यापासून शरीराला होणारे फायदेहीमिळतात. हिमालयात ३५०० ते ४००० मीटर उंचीवर ही भडक तांबडी घंटेच्या आकाराची बुरंश फुले होतात. उत्तराखंड राज्याचे बुरंश झाड हे राज्य-झाड आहे. शेरपा आणि तिबेटियन लोक बुरंश झाडांना पवित्र झाड मानतात.

फायदे : हा चहा भूक वाढविण्यासाठी, पचन सुधारण्यासाठी, डोकेदुखी थांबविण्यासाठी उपयोगी पडतो. चहाच्या डायबेटिस विरोधी आणि अन्य चांगल्या गुणधर्मामुळे हा चहा शरीरास फारच फायदेशीर ठरतो. त्वचा सुधारण्यासाठी हा फारच उपयुक्त आहे. बुरंश फुलांच्या हंगामात हिमाचल प्रदेशात आणि उत्तराखंड राज्यात हा घरोघरी बनविला जातो.

८===शीर चहा=== पाटणा हे शीर चहासाठी फार प्रसिद्ध आहे. साहित्य : ५ कप पाणी २ कप दूध १ चमचा शीर चहा पाने १/४ चमचा बेकिंग सोडा चिमूटभर मीठ चिमूटभर पिस्ता चिमूटभर वेलदोडे चिमूटभर बदाम १ चमचा मलई

कृती : पाणी उकळत ठेवून त्यामध्ये चहा पाने टाकतात. कमी विस्तवावर उकळी येऊ देतात. बेकिंग सोडा टाकून जोपर्यंत लाल तपकिरी होईपर्यंत ढवळत राहतात चिमूटभर (शक्यतो सागरी) मीठ टाकतात आणि उकळी आणतात. दूध आणि सुकामेवा टाकतात. गुलाबी होईपर्यंत ढवळत राहतात. मलई आणि कुटलेल्या सुकामेव्याने चहाला सजावट करता येते. अशा प्रकारे सुंदर मलईदार मसालेदार चहा पिण्यासाठी तयार होतो. सूचना : हा चहा बनविण्यासाठी ६ तास लागतात. ३ तास चहा पाने उकळून पुन्हा बेकिंग सोडा टाकल्यावर २ तास चहा गुलाबी होईपर्यंत उकळावा लागतो हा चहा पाटणा शहरात १९९० सालापासून मिळतो. सुरवातीला हा फक्त रमझान महिन्यात मिळत असे. आता तो वर्षभर मिळतो. पाटण्यामध्ये सब्जीबागेत 'शाही शीर चहा' म्हणून चहाचा स्टॉल आहे. फायदे : हा चहा थंडीच्या मोसमात जास्त प्रमाणात पिला जातो, कारण त्यामुळे माणूस दिवसभर उबदार राहू शकतो.

९===उलांग चहा=== कँमेलिया साईनेन्सिस झाडाच्या पाने, कळी आणि खोडापासून हा बनविला जातो. त्यासाठी थोडासा आंबवला आणि प्राणवायुकरण केला जातो. ह्यामध्ये फार जाती असल्यातरी चीनच्या फुजीयानमधून येणारा चहा प्रसिद्ध आहे. उलांग चहा हा पारंपरिक पद्धतीने गोल गुंडाळून पिळून त्याचे घट्ट चेंडू बनविले जातात. गुंडाळल्यामुळे चहाचा रुप, रंग आणि सुगंध बदलून जातो. उलांग चहाचे प्राणवायूकरण वेगवेगळ्या पायरीवर होत असल्याने त्याची चव पूर्णपणे फुलाची ते गवताची, तर मधुर तर भाजलेली अशी बदलू शकते. रंगसुद्धा हिरवा ते सोनेरी ते तपकिरी होऊ शकतो. टीप : चहा २-३ मिनिटे उकळावा लागतो..

१०===आसाम चहा=== भारतातील आसाम राज्यात पिकविला जाणारा चहा आसाम चहा म्हणून ओळखला जातो. हा चहा त्याच्या काळा रंग, कडक आणि मादक चव, ह्यासाठी जगभरात प्रसिद्ध आहे. आयरिश आणि इंग्लिश सकाळच्या न्याहारी बरोबर आसामच्या काळ्या चहाचीच पाने वापरतात.आसाममध्ये ८०० चहाचे मळे आहेत.आसाम हा जगातील सर्वात मोठा चहा उत्पादन करणाऱ्या प्रदेशामध्ये मोडत.. आसाम चहा कडक हवा असेल तर २-३ मिनिटे उकळतात. उत्पादन : वर्ष २००३ पर्यंत जगामध्ये चहाचे उत्पादन ३.१५ मिलियन टन वार्षिक होते. प्रमुख उत्पादक देशांमध्ये भारत, व त्यानंतर चीनचे स्थान होते (आता चीन ने भारताशी या क्षेत्रात बाजी मारली आहे) अन्य प्रमुख उत्पादक देशांत श्रीलंका आणि केनिया या स्थानावर आहेत. चीनच आता एकमात्र असा देश आहे जो सुमारे प्रत्येक प्रकारच्या चहाचे मोठ्या प्रमाणात औद्योगिक उत्पादन करताे.

११===दार्जिलिंग चहा=== भारतातील पश्चिम बंगाल राज्यात दार्जिलिंगमध्ये होणारा हा चहा जगातील सर्वात महाग चहा म्हणून ओळखला जातो. ह्याची नैसर्गिक चव अवीट आणि दुसरी कुठेही निर्माण होत नाही. हा चहा पोषक घटकानी संपन्न आणि त्याच्या गोडस, फलस्वरूप चवीमुळे चहामध्ये शँम्पेन म्हणून समजला जातो.वसंत ऋतूत होणारा चहा जो मार्च, एप्रिल, मे महिन्यात खुडला जातो तो हलका, नितळ,आणि कडक तुरट चवीचा असतो तर ग्रीष्म ऋतूत खुडला जाणारा चहा हा मधुर,आणि आगळी तुरट चव असलेला मलईदार चहा असतो त्यामुळे चहाशौकीन त्यामध्ये दूध किंवा साखर न टाकता त्याची लज्जत घेतात. टीप : चहा दोन मिनिटे उकळून लिंबाची फोड टाकून साखरेशिवाय पिल्यास छान लागतो.

१२===निलगिरी चहा=== आसाम आणि दार्जिलिंग चहा नंतर निलगिरी चहाचा नंबर लागतो. समुद्रसपाटीपासून १००० ते २५०० मीटर उंचीवर हा निलगिरी पर्वतरांगावर उगवला जातो. रंग, कडकपणा आणि तुरटपणा ह्यांचा सुंदर संगम असलेला हा चहा उष्ण कटिबंधातील फुलाफळांचा मोहक सुगंध आपल्या चवीत आणतो. हिवाळ्यात दवबिंदूत होणाऱ्या चहाला एक वेगळीच चव असते.हिरवा, सफेद, आणि उलांग ह्या खास चहाच्या जाती सुध्दा निलगिरीच्या पर्वतरांगावर होतात. टीप : ३ ते ५ मिनिटे उकळल्यास उत्तम होतो.

चहा पिण्याचीवेळ

चहासाठी कोणतीही निश्वित वेळ नाही. सकाळी, दुपारी, संध्याकाळी, रात्री, मध्यरात्री आणि अगदी पहाटेसुद्धा चहा प्याला जातो. मुंबईत तर खास रात्री चहा पिण्याची ठिकाणे आहेत. दक्षिण मुंबई, दादर, परळ, घाटकोपर, बोरीवली, मालाड परिसरात चहाचा स्वाद घ्यायला मिळतो. अनेक रेल्वे स्थानकाच्या बाहेर हे चहावाले हमखास असतात. मेट्रो रेल्वे बांधकाम चालू असल्याने त्या ठिकाणी शेकडो कामगार दिवसरात्र काम करीत असतात, त्यांना रात्री चहा लागतो. तेथे मध्यरात्रीपासून सकाळी ४-५ वाजेपर्यंत चहा मिळतो. हे चहावाले सायकलवर चहा विकत असतात. मुंबई शहरात या चहाविक्रीची उलाढाल एखाद कोटीपर्यंत जाते. रात्रभर चहा विक्रीत प्रत्येक चहावाला एक ते दीड हजार रुपये कमाई करतो. या रात्रीच्या मेहनतीवर अश्या विक्रेत्यांची घरे चालतात. मुंबईला मायानगरी म्हणतात त्याचे प्रत्यंतर ह्यातच सामावलेले आहे.

भारतात हाचा प्रसार : भारतात सर्वप्रथम चहाचे बहुताेेक प्रचलन ब्रिटिश शासनकाळात ब्रिटिशांद्वारे झाले होते.

चाय बनविण्याचा भारतीय प्रकार : सामग्री

२ प्पेले पाणी २ चमचे चहा पत्ती २ चमचे साखर ऐच्छिक सामग्री: २ वेलदोड्याची पूड आणि एक छोटे बारीक केलेले आले.

विधी :

पाण्यात चहापत्ती टाकून भांड्यात उकळतात. दुसरीकडे दूध उकळतात. चहाला एकदा उकळी आल्यावर वेलदोड्याची पूड व आले टाकतात. २ मिनिटापेक्षा जास्त वेळा उकल्यास चहा कडू होतो.

पर्यटन स्थळे

• कॉफी
• येरबा सोबती

संदर्भ

मुंबई टाईम्स ०३/०२/२०२०. मुंबई टाईम्स १६/१२/२०१९.११/११/२०१९.

बाह्य दुवे

विकिमीडिया कॉमन्सवर

चहा

संबंधित संचिका आहेत

• द यूके टी काउन्सिल - चहाचा प्रसार करणारी ना-नफा तत्त्वावर चालणारी संघटना (इंग्लिश मजकूर)