विष्णुशास्त्री वामन बापट

विष्णुशास्त्री वामन बापट (जन्म: पाऊनवल्ली-राजापूर तालुका, रत्नागिरी जिल्हा, मे २२, इ.स. १८७१; मृत्यू : डिसेंबर २०, इ.स. १९३२) हे प्राचीन संस्कृत वाङ्मयाचे भाषांतरकार होते.

कारकीर्द

आताच्या पाकिस्तानातील संध प्रांतात असलेल्या हैदराबाद येथील पाठशाळेत इ.स. १९०३ ते १९१२ पर्यंत शास्त्री म्हणून नोकरी करीत असताना, विष्णुशास्त्री बापट यांनी, सुमारे ७५ आध्यात्मिक, धार्मिक व पौराणिक संस्कृत ग्रंथांची मराठी भाषांतरे, आपल्या विवेचक प्रस्तवनांसह प्रसिद्ध केली. पुढे पुण्यात आल्यावर त्यांनी आचार्यकुल नावाची अध्यापनसंस्था स्थापन केली. याच आचार्यकुलात कृष्ण श्रीनिवास अर्जुनवाडकर यांनी तीन वर्षे राहून (शांकर)वेदान्ताचा अभ्यास केला. लोकमान्य टिळकांच्या गीता रहस्यातील कर्मयोगसिद्धान्त हा शांकरमतास सोडून असल्याने त्या ग्रंथाचे बापटांनी खंडन केले. त्यांनी आयुष्यभर शंकराचार्यप्रणीत अद्वैत सिद्धान्ताचे समर्थन आणि प्रसार करून तसे करणाऱ्या ग्रंथांचे लेखन केले. असा प्रसार करणे हे बापटांचे जीवितकार्य होते.

विष्णुशास्त्री बापट यांची ग्रंथसंपदा

• ब्रह्मविद्याग्रंथरत्नमाला (इ.स. १९१२पासून पुढे दरमहा)
• दर्शनमाला (इ.स. १९१४पासून पुढे क्रमश:)
• |ईश, केन, कठ, प्रश्न, मुंडक, ऐतरेय, तैत्तिरीय, छांदोग्य, बृहदारण्यक, कौषीतकी व श्वेताश्वतर या अकरा उपनिषदांचे सुबोध भाषात्मक शैलीत विवरण असलेले मराठी भाषांतर
• बादरायणप्रणीत ब्रह्मसूत्रे (शांकरभाष्यासह) या ग्रंथाचे सुबोध भाषात्मक शैलीत विवरण असलेले मराठी भाषांतर
• श्रीमद्‌भगवद्‌गीतेचे सुलभ मराठी भाषांतर व स्पष्टीकरण.

टीकाग्रंथ

• शंकराचार्यांच्या अपरोक्षानुभूति, आत्मबोध व शतश्लोकी या तीन ग्रंथांवर मराठीत भाष्य
• विद्यारण्यांच्या अनुभूतिप्रकाश,व पंचदशी या ग्रंथांवर मराठी टीका.
• शंकरानंदांच्या आत्मपुराण या ग्रंथावर भाष्य
• वाल्मिकीच्या योगवासिष्ठाचे सुगम भाष्यशैलीत विवरण करणारा ग्रंथ
• इतर काही अद्वैतवेदान्तविषयक ग्रंथांवरील भाष्ये.

(अपूर्ण)